به فرموده امام رضا (علیه السلام)، در عصر رسول الله(صلی الله علیه و آله و سلم)، منافقان با بغضشان به علی(علیه السلام) و فرزندان گرامی شان شناخته می شدند.[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج2، ص 67 و 68. ]حسن بن علی بن فضال از حضرت رضا(علیه السلام) پرسید: «چرا مردم با وجودی که فضل و سابقه ی علی(علیه السلام) در اسلام را می دانستند و موقعیت و مقامشان را نزد حضرت رسول(صلی الله علیه و آله و سلم) درک کرده بودند، از ایشان اِعراض کردند و خلافت را به دیگری دادند؟» حضرت رضا(علیه السلام) فرمودند:
«علت روی گردانی مردم این بود که علی(علیه السلام) پدران و خویشاوندان آنان را که با خدا و رسولش جنگ می کردند [در جنگ های بدر و اُحُد و…]، کشته بودند. آنان نیز کینه ی علی(علیه السلام) را به دل گرفته بودند و نمی خواستند ایشان را بر خود خلیفه کنند. به همین سبب، علی(علیه السلام) را ترک کرده و دیگری را بر خود خلیفه کردند.»[ همان، ص 81. ]