سلام علیکم .
در اغلب منابع روایی این حدیث این گونه آمده است که «علماء امتی کانبیاء بنی اسرائیل؛ علمای امت من به مانند انبیای بنی اسرائیل می باشند» (بحار، ج 2، ص 22 – غوالی الئالی، ج 4 ، ص 77).
گرچه به این گونه نیز در برخی موارد نقل شده است که «علماء امتی افضل من انبیاء بنی اسرائیل؛ علمای امت من افضل از انبیای بنی اسرائیل اند». در هر صورت این روایت به صورت مسند نقل نشده و در هر جا نقل شده است به صورت مرسل می باشد؛ یعنی سلسله راویان آن تا معصوم ذکر نشده گرچه این گونه روایات از نظر سندی ضعیف محسوب می شوند ولی برخی از فقها این روایت را نقل کرده اند و آن را پذیرفته اند.
در توضیح و توجیه این روایت می توان گفت: منظور از علما ائمه معصومین و علما هر دو می توانند باشند در صورتی که مراد از آن را ائمه معصومین بدانیم معنی روشن است چون ائمه ما به حسب مقام بالاتر از سایر انبیا غیر از پیامبر خاتم (ص) هستند ولی چون بعد از پیامبر (ص) واقع شده اند وصی آن حضرتند و اگر در زمان دیگری بودند به حسب مقام میتوانستند پیامبر باشند ودر صورتی که مراد از حدیث را علما بدانیم منظور این است که در عصر غیبت امام معصوم علمای ربانی هر چند به حسب درجه و مقام معصوم نیستند و در درجه انبیا نیستند ولی همچون انبیای بنی اسرائیل که متعدد بودند و مردم را به شریعت حضرت موسی دعوت می کردند و مبین توحید و شریعت آن حضرت بودند علما نیز در نبود ائمه معصومین وظیفه هدایتگری مردم و جلوگیری از انحرافات را بر عهده دارند .