۱۳۹۷/۰۷/۲۰
–
۵۷۸ بازدید
امام رضا(علیه السلام) درباره ی مرگ و معاد چه نکته ای بیان کرده اند؟
امام رضا(علیه السلام) در پاسخ به درخواست مأمون در تببین عقاید صحیح اسلام، از حیات پس از مرگ این گونه یاد کردند :به عذاب قبر، نکیر و منکر، روز قیامت، صراط و میزان ایمان داریم[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج 2، ص 121 تا 127. ].
در نگاه امام هشتم(علیه السلام)، وحشتناک ترین مواقع برای مردم سه جاست:
1. «یَوْمَ یُولَدُ وَ یَخْرُجُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ فَیَرَی الدُّنْیَا»؛ «روزی که زاییده شود و از شکم مادر درآید و دنیا را ببیند.»
2. «وَ یَوْمَ یَمُوتُ فَیَرَی الآْخِرَة وَ أَهْلَهَا»؛ (و روزی که بمیرد و آخرت و اهل آن را ببیند)؛
3. «وَ یَوْمَ یُبْعَثُ فَیَرَی أَحْکَاماً لَمْ یَرَهَا فِی دار الدُّنْیَا»؛ «و روزی که برانگیخته شود و مقرراتی را ببیند که در دنیا ندیده است.»
خداوند بر یحیی در این سه مرحله سلام گفت و وحشت را از او برداشت و فرمود:
(((وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا))).[ مریم(19)، آیه 15. ]
عیسی بن مریم(علیه السلام) برای خود در این سه جا سلامتی درخواست کردند و گفتند:
(((وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا)))؛[ همان، آیه 33. ]
«سلام بر من باد، روزی که زاییده شوم و روزی که خواهم مُرد و روزی که زنده برانگیخته خواهم شد.»[ صدوق، الخصال، ج1، ص 107. ]امام رضا(علیه السلام) درباره ی مرگ می فرمایند: به امام صادق(علیه السلام) گفتند: «مرگ را برای ما وصف فرما.» ایشان فرمودند: «برای مؤمن مثل خوشبوترین گل هاست که آن را می بوید و از بوی خوش آن، از حال می رود و خستگی و درد از او منقطع می شود. برای کافر مانند نیش افعی و عقرب، بلکه سخت تر است.»
سؤال کردند: «بعضی می گویند که مرگ از تکّه تکّه شدن با اره و قیچی و کوبیده شدن با سنگ و چرخاندن سنگ آسیاها بر حدقه ی چشم سخت تر است. نظر شما چیست؟» حضرت فرمودند: «برای بعضی از کافران و فاجران همین طور است. آیا از این افراد، کسی را ندیده اید که این سختی ها را می کشد؟ و آن چیزی که از این هم شدیدتر است، عذاب آخرت است؛ زیرا از عذاب دنیا سخت تر و شدیدتر است.» گفتند: «پس چرا ما می بینیم جان کندن بر بعضی از کفار آسان است. درحالی که می خندد و سخن می گوید، می میرد؟ و بعضی از مؤمنان هم همین طورند؟ ولی بعضی از مؤمنان و کافران در هنگام سَکَرات موت دچار این سختی ها می شوند؟» حضرت فرمودند: «راحتی مؤمن در آن حال، ثواب زودرس است و سختی هنگام مرگ برای او باعث پاک شدن از گناه است تا با پاکی و تمیزی به آخرت وارد شود و بدون هیچ مانعی استحقاق ثواب ابدی را داشته باشد. اما راحتی کافر در آن حال، به دلیل آن است که اجر نیکی های خود را به طور تمام و کمال در دنیا دریافت دارد و وقتی وارد آخرت می شود، جز عذاب نبیند. سختی حال کافر در موقع مرگ آغاز عذاب اوست و این به دلیل آن است که خداوند عادل است و ظلم نمی کند.»[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج1، ص 275. ]
در نگاه امام هشتم(علیه السلام)، وحشتناک ترین مواقع برای مردم سه جاست:
1. «یَوْمَ یُولَدُ وَ یَخْرُجُ مِنْ بَطْنِ أُمِّهِ فَیَرَی الدُّنْیَا»؛ «روزی که زاییده شود و از شکم مادر درآید و دنیا را ببیند.»
2. «وَ یَوْمَ یَمُوتُ فَیَرَی الآْخِرَة وَ أَهْلَهَا»؛ (و روزی که بمیرد و آخرت و اهل آن را ببیند)؛
3. «وَ یَوْمَ یُبْعَثُ فَیَرَی أَحْکَاماً لَمْ یَرَهَا فِی دار الدُّنْیَا»؛ «و روزی که برانگیخته شود و مقرراتی را ببیند که در دنیا ندیده است.»
خداوند بر یحیی در این سه مرحله سلام گفت و وحشت را از او برداشت و فرمود:
(((وَ سَلامٌ عَلَیْهِ یَوْمَ وُلِدَ وَ یَوْمَ یَمُوتُ وَ یَوْمَ یُبْعَثُ حَیًّا))).[ مریم(19)، آیه 15. ]
عیسی بن مریم(علیه السلام) برای خود در این سه جا سلامتی درخواست کردند و گفتند:
(((وَ السَّلامُ عَلَیَّ یَوْمَ وُلِدْتُ وَ یَوْمَ أَمُوتُ وَ یَوْمَ أُبْعَثُ حَیًّا)))؛[ همان، آیه 33. ]
«سلام بر من باد، روزی که زاییده شوم و روزی که خواهم مُرد و روزی که زنده برانگیخته خواهم شد.»[ صدوق، الخصال، ج1، ص 107. ]امام رضا(علیه السلام) درباره ی مرگ می فرمایند: به امام صادق(علیه السلام) گفتند: «مرگ را برای ما وصف فرما.» ایشان فرمودند: «برای مؤمن مثل خوشبوترین گل هاست که آن را می بوید و از بوی خوش آن، از حال می رود و خستگی و درد از او منقطع می شود. برای کافر مانند نیش افعی و عقرب، بلکه سخت تر است.»
سؤال کردند: «بعضی می گویند که مرگ از تکّه تکّه شدن با اره و قیچی و کوبیده شدن با سنگ و چرخاندن سنگ آسیاها بر حدقه ی چشم سخت تر است. نظر شما چیست؟» حضرت فرمودند: «برای بعضی از کافران و فاجران همین طور است. آیا از این افراد، کسی را ندیده اید که این سختی ها را می کشد؟ و آن چیزی که از این هم شدیدتر است، عذاب آخرت است؛ زیرا از عذاب دنیا سخت تر و شدیدتر است.» گفتند: «پس چرا ما می بینیم جان کندن بر بعضی از کفار آسان است. درحالی که می خندد و سخن می گوید، می میرد؟ و بعضی از مؤمنان هم همین طورند؟ ولی بعضی از مؤمنان و کافران در هنگام سَکَرات موت دچار این سختی ها می شوند؟» حضرت فرمودند: «راحتی مؤمن در آن حال، ثواب زودرس است و سختی هنگام مرگ برای او باعث پاک شدن از گناه است تا با پاکی و تمیزی به آخرت وارد شود و بدون هیچ مانعی استحقاق ثواب ابدی را داشته باشد. اما راحتی کافر در آن حال، به دلیل آن است که اجر نیکی های خود را به طور تمام و کمال در دنیا دریافت دارد و وقتی وارد آخرت می شود، جز عذاب نبیند. سختی حال کافر در موقع مرگ آغاز عذاب اوست و این به دلیل آن است که خداوند عادل است و ظلم نمی کند.»[ عیون أخبار الرضا(علیه السلام)، ج1، ص 275. ]
فصل چهارم: رفتارها از نگاه امام رضا