طلسمات

خانه » همه » مذهبی » مفاسد در کشور

مفاسد در کشور


مفاسد در کشور

۱۳۹۵/۰۸/۰۲


۱۷۱ بازدید

فساد و دزدی و بی بندوباری و روزه خواری و ربا و رشوه و خیانت در اموال دولتی در کشور بیداد میکند

اما عزم جهاد اکبر کمتر از جهاد اصغر از سوی نظام است.

البته با ملتی که سست اراده شوند با جمع کردن تجهیزات نظامی نمیتوان بجنگ شیطان بزرگ رفت.

هر چند وجود پاره ای مشکلات ، کاستیها ، مفاسد و ناهنجاریها در جامعه مسأله ای غیر قابل انکار است که به هیچ وجه زیبنده نظامی که داعیه اجرای احکام اسلام را دارد ، نیست . اما اولاً؛ نباید همه مسئولیت در این خصوص را متوجه نظام دانست ، بلکه در کنار مسئولیت نظام در مقابله با مفاسد و منکرات ، باید همه افراد جامعه به مسئولیت خویش در این زمینه عمل کنند از خانواده ها گرفته که باید نسبت به تربیت و نظارت بر فرزندان خود اهتمام لازم را داشته باشند تا مراکز فرهنگی که نسبت به فرهنگ سازی ارزش ها و ضد ارزش ها در افراد به وظایف و مسئولیت خویش عمل نماید و روحانیون ، گویندگان و سایر افراد جامعه که به وظیفه اجتماعی امر به معروف و نهی از منکر عمل نمایند . ثانیاً ؛ نباید تصور نمود که اصلاح جامعه تنها با برخورد سلبی امکان پذیر است ، بلکه در کنار آن نیاز به ریشه یابی و برطرف نمودن زمینه ها و عوامل گرایش به مفاسد در میان افراد جامعه است .
ثالثاً؛ همانگونه که اشاره نموده اید ، متأسفانه به دلایل مختلف از جمله اولویت دادن به مسایل اقتصادی ، بی برنامه گی در این عرصه ، پرداختن به مسایل حزبی و جناحی ، و… شاهد کم توجهی نسبت به مسأله فرهنگی در برهه های مختلف بوده و هستیم . در حالی که با توجه به اهمیت ویژه فرهنگ و تلاش دشمنان برای ضربه زدن به فرهنگ به عنوان زیر بنای جامعه اسلامی در قالب تهاجم فرهنگی و جنگ نرم ، فرهنگ باید همواره به عنوان اولویت نخست برنامه ها و اهداف نظام قرار بگیرد همانگونه که مقام معظم رهبری بارها نسبت به این مسأله تأکید نموده اند .« قوی شدن یک ملّت فقط به این نیست که تسلیحات جنگی پیشرفته‌ای داشته باشد؛ البتّه تسلیحات هم لازم است، امّا فقط با تسلیحات هیچ ملّتی قوی نمی شود. من وقتی نگاه می کنم، سه عنصر را پیدا می کنم این سه عنصر اگر مورد توجّه قرار گرفتند، یک ملّت قوی می شود: یکی اقتصاد، یکی فرهنگ، و سوّمی علم و دانش. درباره‌ دانش، در این ده دوازده سال گذشته حرفهای زیادی زده شد و بحمدالله اثر کرد. امروز ما در دانش داریم پیش می رویم امّا در مورد اقتصاد و در مورد فرهنگ، یک اهتمام بیش از متعارف لازم است تا بتوانیم اقتصاد کشور را به شکلی دربیاوریم که از آن طرف دنیا کسی نتواند با یک تصمیم‌گیری، با یک نشست‌وبرخاست، بر روی اقتصاد کشور ما و بر روی معیشت ملّت ما اثر بگذارد؛ این دست ما است، ما باید بکنیم؛ این همان اقتصاد مقاومتی است . اقتصاد مقاومتی یعنی آن اقتصادی که مقاوم است؛ با تحریکات جهانی، با تکانه‌های جهانی، با سیاستهای آمریکا و غیر آمریکا زیرورو نمی شود؛ اقتصادی است متّکی به مردم.
فرهنگ از اقتصاد هم مهم‌تر است. چرا؟ چون فرهنگ، به معنای هوایی است که ما تنفّس می کنیم؛ شما ناچار هوا را تنفّس می کنید، چه بخواهید، چه نخواهید؛ اگر این هوا تمیز باشد، آثاری دارد در بدن شما؛ اگر این هوا کثیف باشد، آثار دیگری دارد. فرهنگ یک کشور مثل هوا است؛ اگر درست باشد، آثاری دارد. فرهنگ یعنی باورهای مردم، ایمان مردم، عادات مردم، آن چیزهایی که مردم در زندگی روزمره با آن سر و کار دائمی دارند و الهام‌بخش مردم در حرکات و اعمال آنها است.
هدف و آماج تحرّک دشمنان در زمینه‌ فرهنگ، عبارت است از ایمان مردم و باورهای مردم. مسئولان فرهنگی، باید مراقب رخنه‌ فرهنگی باشند؛ رخنه‌های فرهنگی بسیار خطرناک است؛ باید حسّاس باشند، باید هشیار باشند. نمی خواهیم بگوییم همه‌ آسیب‌های فرهنگی کار بیگانگان است؛ نه، خود ما هم مقصّریم؛ مسئولان مختلف، مسئولان فرهنگی، مسئولان غیر فرهنگی، کم‌کاری‌ها، غلط‌کاری‌ها، اینها تأثیر داشته؛ ما همه را به گردن دشمن نمی‌اندازیم؛ امّا حضور دشمن را هم در زمینه‌ مسائل فرهنگی نمی توانیم فراموش کنیم. امروز و از روزهای اوّل انقلاب، دستگاه‌های تبلیغات، همه‌ توش‌و‌توان خود را گذاشته‌اند برای اینکه مردم را نسبت به پایه‌های این انقلاب بی‌اعتقاد کنند. این کارِ فرهنگی است؟ ایمان مردم را مورد تهاجم قرار دادند، باورهای قلبی مردم را مورد تهاجم قرار می دهند؛ این را نمی شود انسان ندیده بگیرد. دستگاه‌های رسمی فرهنگی کشور بایستی وظایف خودشان را در مقابل اینها انجام بدهند. ( پایگاه اطلاع رسانی دفتر مقام معظم رهبری ، بیانات در حرم مطهر رضوی ،93/1/1)
همچنین فرمودند :« بنده هم در این نگرانى با شما سهیم هستم و امیدوارم که مسئولین فرهنگى توجه داشته باشند که چه می کنند. با مسائل فرهنگى شوخى نمی شود کرد، بى‌ملاحظگى نمی شود کرد؛ اگر چنانچه یک رخنه‌ فرهنگى به‌وجود آمد، مثل رخنه‌هاى اقتصادى نیست که بشود [آن را] جمع کرد، پول جمع کرد یا سبد کالا داد یا یارانه‌ى نقدى داد؛ این‌جورى نیست، به این آسانى دیگر قابل ترمیم نخواهد بود، مشکلات زیادى دارد. و واقعاً باید قدر جوانان مؤمن و انقلابى را همه بدانند، همه؛ این جوانان مؤمن و انقلابى‌اند که روز خطر سینه سپر می کنند، هشت سال جنگ تحمیلى می روند توى میدان؛ اینها هستند. افرادى که نسبت به این جوانها با چشم بدبینى نگاه می کنند یا مردم را بدبین می کنند، خدمت نمی کنند به کشور؛ به استقلال کشور، به پیشرفت کشور، به انقلاب اسلامى خدمت نمی کنند. این جوانها را باید حفظ کرد، باید از اینها قدردانى کرد، امروز هم بحمدالله کم نیستند و زیادند. [نباید] با عناوین گوناگونى بخواهیم این جوانهاى مؤمن را طَرد کنیم و منزوى کنیم؛ که البته منزوى هم نمی شوند؛ آن جوانهاى مؤمنِ پرانگیزه، با این حرفها منزوى نمی شوند اینها؛ لکن خب، ما باید قدر اینها را بدانیم.» ( همان ، بیانات در دیدار با اعضای مجلس خبرگان رهبری ، 92/12/15)
بحمد الله شاهد برنامه های مناسب مذهبی در رسانه ملی هستیم که باید بیشتر و در قالب های متنوع هنری و جذاب مفاهیم و آموزه های دینی برای مخاطبان به ویزه نسل جوان تبیین گردد .

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد