جوان، محتاج اسوه و الگوست. اسوه و الگوى جوان، باید جوان باشد؛ تا فضایل و کمالات این جوان دست یافتنى و ملموس باشد.قرآن براى زندگى بشر، اسوه و الگو معرفى مى کند؛ «و لکم فى رسول الله اسوه حسنه». اگر پیامبر و سبک زندگى نبوى اسوه و الگوست، هر شخص و سبک دیگرى اگر بخواهد اسوه و الگو باشد، باید رنگ و بوى پیامبر را داشته باشد و «اشبه الناس خلقاً خُلقاً و منطقاً برسول الله» باشد.امام حسین علیه السلام حضرت على اکبرعلیه السلام را عصاره بنى هاشم و شبیه ترین مردم به پیامبر صلى الله علیه وآله دانسته، فرمود هر وقت دلمان براى رسول الله تنگ مى شد، مشتاق زیارت على اکبر مى شدیم و زیارت و ملاقات على اکبر علیه السلام بود که دلمان را در فراق پیامبر صلى الله علیه وآله تسلى مى بخشید.پس اگر کسى شیفته جمال و کمال پیامبر صلى الله علیه وآله است، مى تواند از رخسار و فضایل على اکبر هم به پیامبر صلى الله علیه وآله برسد.
اگر على اکبر علیه السلام متولد سال 33 هجرى باشد، امیر مؤمنان على علیه السلام را زیارت کرده و از خرمن معارف علوى هم استفاده کرده است.
شرافت نسبى و سببى و ذاتى و اکتسابى او سبب شد که همچون خورشید در تاریخ، درخشنده باشد.
او اخلاق، شجاعت، معرفت، بصیرت و معنویت را از پیامبر و جدّش امام على علیه السلام و پدرش امام حسین علیه السلام به ارث برده است.
راستى، على اکبر کیست که اسوه و الگوى جوانان بنى آدم است؟
على فرزند امام حسین علیه السلام معروف به على اکبر، در یازدهم شعبان سال 33 یا 43 در مدینه متولد شد. پدرش حسین بن على علیهما السلام بود که با حماسه کربلا در تاریخ، ماندگار شد و مادرش لیلا، دختر ابى مره بن عروه بن مسعود ثقفى بوده است.
سن على اکبر علیه السلام را هنگام شهادت بین 18 تا 28 سال دانسته اند. او نخستین شهید بنى هاشم در روز عاشورا بود.
امام حسین علیه السلام بعد از شهادت فرزندش على اکبر علیه السلام فرمود: «ولدى، على، على الدنیا بعدک العفا؛ فرزندم على! بعد از تو، اف بر این دنیا».
فضایل و مناقب على اکبر علیه السلام
على اکبر علیه السلام از جمع گرم کانون عترت برخاسته است. اگر امام حسین علیه السلام ثمره مکتب علوى و فاطمى است و در تاریخ ماندگار، على اکبر نیز ثمره و مظهر و نماد جوان در حماسه سرخ کربلاست.
در مناقب و فضایل او بسیار سخن گفته اند. او آیینه اخلاق و فضایل نبوى بود و گشاده رویى و شادمانى در چهره و رفتار (خلق و خوى) او همه را به یاد پیامبر صلى الله علیه وآله مى انداخت.
اهل تفکر و تدبر بود و خلوت و راز و نیاز با خدایش را دوست داشت. در زندگى دنیایى، محجوب و آسان گیر، ملایم و خوش خلق بود. از توجه به فقیران و محرومان، غافل نبود. در بخشندگى، صداقت و راست گویى، سرآمد بود.
کلام و بیان دل نشین و خوش سخنى او همه را به یاد سخنان پیامبر صلى الله علیه وآله مى انداخت؛ زیرا همانند پیامبر صلى الله علیه وآله، حکیمانه سخن مى گفت. در عطوفت و مهربانى و مهرورزى، کم نمى گذاشت.
شجاعت و نیرومندى را همراه با نشاط و شادابى، جمع کرده بود.
هرگز از دشمن ترسان نبود؛ از حق، دفاع مى کرد و روحیه عدالت خواهى و عدالت طلبى او زبانزد همگان بود. در عین شجاعت، سخاوت و تواضع او قابل انکار نبود. به آراستگى ظاهرى خویش نیز اهتمام مى ورزید و ظاهر او همانند باطنش بود.
چهره دلربایش، او را شبیه به ماه شب چهارده کرده بود و از ظاهر و باطن، دلبرى مى کرد. او در کنار عمویش ابوالفضل العباس، «قمر بنى هاشم» بود.
مسئولیت پذیرى، نشاط و شادابى در عبادت، ورع و پارسایى، جوانى و شجاعت، پاکى و صلابت و صداقت، از ویژگى هاى على اکبر علیه السلام بودند؛ صفاتى که براى هر جوانى، الگو مى باشند.
دل دادگى به امام و ولى خدا، او را مظهرى از کمالات معنوى و مقامات باطنى قرار داد.
انسان ها را مى توان بر اساس سختى ها و در لحظات سخت، آزمود. هر چه سختى ها بیشتر باشد، مقام معرفت و کرامت انسان بیشتر است.
چه سختى و مصیبتى بالاتر بیشتر از حادثه کربلا (مصیبه ما اعظمها) بوده است؟ او تسلیم رضاى الهى بود و در کربلا، در برابر بلاها، مصیبت ها و سختى ها، مطمئن و استوار بود.
جوان هاشمى، علوى
در منزلگاه قصر بنى مقاتل، امام حسین علیه السلام را خواب کوتاهى فرا گرفت و چون بیدار شد، سه مرتبه فرمود: «إنّا لله و انا الیه راجعون».
على اکبر علیه السلام که کلمه استرجاع از امام علیه السلام را شنید، علت آن را پرسید. امام علیه السلام فرمود: در خواب دیدم کسى مى گوید: این کاروان به دنبال مرگ مى رود؛ پس دانستم که دیگر امیدى به زندگى نیست.
على اکبر علیه السلام گفت: پدر! آیا ما بر حق هستیم؟
پدر گفت: آرى. سوگند به خدا که ما بر حقیم!
پسر گفت: اگر بر حقیم، پس باکى از مرگ نیست.
على اکبر علیه السلام مظهر و نماد جوان در دانشگاه کربلاست؛ دانشگاهى که براى سبک زندگى، درس ها و عبرت هاى بسیارى براى جوانان دارد.
جوان امام حسین علیه السلام، مظهر و الگویى براى جوان مسلمان امروزى است.
امروز نیز نداى حسین بن على علیه السلام به گوش مى رسد که فرمود:
«قتل الله قوماً قتلوک؛ خدا بکشد قومى را که على اکبر را کشتند».
هنوز نداى حسین علیه السلام به گوش مى رسد که فرمود:
«احملوا اخاکم؛ برادرتان را بر در خیمه رسانید».
جوانان بنى آدم! بیایید با على اکبر باشیم؛ در خیمه على اکبر و با على اکبر علیه السلام، راهى خیمه حسین علیه السلام شویم؛ تا حسینى بمانیم و با مرگ سرخ، عزت یابیم. مبادا زیر بار ذلت یزیدهاى زمانه برویم!
جوانان بنى آدم! تأسى به على اکبر کنید؛ تا امام و ولى زمان، تنها نماند.
تاریخ بداند که معامله با خدا، ارزشمند است و على اکبر علیه السلام، سند حقانیت حسین و عاشورا و نماینده نسل جوان و الگوى جوانان در حادثه کربلاست و براى همین، در تاریخ، ماندگار است.
روز جوان بر تمام جوانان حسینى مبارک باد!
منبع:
نهاد نمایندگى مقام معظم رهبرى در دانشگاها، ماه نامه پرسمان، 124جلد، مؤسسه فرهنگى و هنرى ابناء الرسول (ص) – تهران، چاپ: اول، 1392.
نویسنده: محمدعلی لیالی