من یک روایت از امام صادق علیه السلام شنیده ام که نتیجه اش این شد که پیش از حضرت آدم علیه السلام بی شمار حضرت آدم دیگر خلق شده است. می خواستم بپرسم آیا متناظر با این بی شمار نسل بشری، بی شمار قیامت هم وجود دارد یا اینکه قیامت فقط یکی است؟

در پاسخ به پرسش مذکور، روایتی از امام باقر علیه السلام نقل می شود سپس به تحلیل و بررسی آن پرداخته می شود:
جابربن یزید گوید از امام باقر علیه السلام از تفسیر آیه 75 سوره ق که می فرماید: « أَ فَعَیینا بِالْخَلْقِ اْلأَوَّلِ بَلْ هُمْ فی لَبْسٍ مِنْ خَلْقٍ جَدیدٍ؛ آیا به سبب آفرینش نخستین ما عاجز شدیم بلکه آنان در آفرینش تازه ای هستند.»(ق/15)
حضرت فرمودند: « ای جابر تأویلش این است که چون خداوند این خلق و این جهان را فانی کند و اهل بهشت را در بهشت و اهل دوزخ را در دوزخ جای دهد، خلق دیگر از نو بیافریند بدون نر و ماده که او را بپرستند و یگانه دانند، زمینی غیر از این زمین بیافریند که در آن جای گیرند و آسمانی جز این آسمان بیافریند که بر سر آنها سایه اندازد.
شاید عقیده تو این است که خداوند همین که یک جهان را آفرید و جز شما بشری نیافریده؟!
آری به خدا هر آینه خداوند هزار هزار عالم و هزار هزار آدم آفریده است که تو در آخر این عوالم و آدم ها هستی.»(بحارالانوار، ج8، باب 28، ص374وص375، خصال صدوق، ج2، ص450)
درباره این حدیث نکاتی مطرح اس که در ذیل به آن اشاره می شود:
1. انسان های موجود در این عالم آخرین انسانهای در هستی نیستند بلکه خداوند پس از برچیدن نظام موجود و میراندن انسانهای آن، دست به آفرینش جدید می زند و عوالم متعددی را خلق می کند.
2. از روایت فوق استفاده می شود، برای عالمی بهشت و دوزخ و رستاخیزی جداگانه است، زیرا می فرماید پس از آنکه اهل بهشت را در بهشت و اهل دوزخ را در دوزخ جدای داد، خلق دیگری را از نو بیافریند.
از اینجا معلوم می شود خلق جدید نیز برای خود قیامت و بهشت و دوزخی جداگانه دارد.
3. خداوند پیش از خلقت این انسانها، هزاران هزار انسان و عالم را آفریده است. پس انسانهای این زمین خاکی اولین و آخرین انسانها نبوده و نیستند.