آیه 84 سوره کهف می فرماید : (إِنَّا مَکَّنَّا لَهُ فِی الْأَرْضِ وَ آتَیْناهُ مِنْ کُلِّ شَیْ ءٍ سَبَباً فاتبع سببا)” ما در روى زمین او را تمکین دادیم (قدرت و ثبات و نیرو و حکومت بخشیدیم) و اسباب هر چیز را در اختیارش نهادیم ، او هم از این وسائل استفاده کرد”بعضى از مفسران خواسته اند مفهوم” سبب” را که در اصل به معنى طنابى است که بوسیله آن از درختان نخل بالا مى روند و سپس به هر گونه وسیله اطلاق شده- در مفهوم خاصى محدود کنند، ولى پیدا است که آیه کاملا مطلق است و مفهوم وسیعى دارد و نشان مى دهد که خداوند اسباب وصول به هر چیزى را در اختیار ذو القرنین گذارده بود: عقل و درایت کافى، مدیریت صحیح، قدرت و قوت، لشگر و نیروى انسانى و امکانات مادى، خلاصه آنچه از وسائل معنوى و مادى براى پیشرفت و رسیدن به هدفها لازم بود در اختیار او نهادیم. (ر. ک: تفسیر نمونه، ج 12، ص: 527)