امام کاظم (ع) می فرمایند : چون تنت لرزید، و اشکت روان شد، و دلت ترسید ، به رحمت حق امیدورا باش که تیرت به هدف رسیده. (یعنی دعایش مستجاب میشود ). « خصال الصدوق جلد 1 صفحه 110 »
در مورد اینکه علامت استجابت دعا و آرزوها کجاست ما نمی دانیم فقط خداست که از تمام چیزها با خبر است اما در مورد دعا و استجابت دعا مطالبی وجود دارد که بهتر است آن را بدانیم: علامه طباطبایی رحمه الله با استفاده از دو آیه شریفه «وَ إِذا سَأَلَکَ عِبادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الدَّاعِ إِذا دَعانِ»؛[1] و آیه «ادْعُونِی أَسْتَجِبْ لَکُمْ»؛[2] استفاده می فرمایند که در استجابت دعا دو چیز معتبر است:
1 – دعوت، خواستن و طلب باشد، آن هم به راستی و صداقت؛ نه این که لقلقۀ زبان باشد که لفظ «ادعو» آن را می رساند.
2 – فقط از خداوند بخواهد که لفظ «عنّی» همین را می فهماند. بنابراین اگر به یک سبب از هزاران اسباب خارجی اعتماد کند، از خدا نخواسته و در این جا «عنّی» محقق نشده است»[3] و خداوند قول نداده که اگر از دیگران چیزی خواستید، آن را مستجاب کند.
حال در هر دعایی این دو شرط مهم تحقق داشته باشد، اجابت حتمی است و اگر هر یک از این دو شرط نباشند در حقیقت دعایی نیست لاجرم خداوند استجابت آن را تضمین نفرموده است؛ بلکه اگر کسی از غیر خدا چیزی بخواهد، خداوند او را به غیر خود واگذار می فرماید.
پی نوشتها :
1 . بقره (2)، آیه 186؛ «هرگاه بندگانم از من سؤال کردند، به درستی که من نزدیک هستم دعای دعا کننده را هرگاه مرا بخواند اجابت می کنم».
2 . غافر (40)، آیه 60؛ «بخوانید مرا استجابت می کنم شما را».
3 . المیزان، 2، صص 30 – 33.