جنابت به حالت نجاست باطنی گفته می شود که پس از نزدیکی یا خروج منی حاصل می شود.

از منظر اسلام، زن و مرد از دو طریق جُنُب می شوند؛

یک. آمیزش جنسی به شرط دخول [اگرچه منی بیرون نیاید]؛

و دوم، رسیدن به اوج لذت جنسی و بیرون آمدن منی؛ در خواب باشد یا بیداری؛ کم باشد یا زیاد؛ با اختیار باشد یا بی اختیار.

در زن با خروج ترشحات، همراه با تحریک جنسی، حکم به جنابت نمی شود و تا هنگامی که شک دارد به اوج لذت رسیده باشد، غسل جنابت واجب نمی شود.