اعتکاف، برنامه ای مهم برای خودسازی انسان است که او را در طی چند روز از مظاهر فریبنده مادی دنیا دور می سازد و در جهانی روحانی و معنوی غرق می کند . این سنت حسنه هم چون دیگر سنتها و عبادتها مجموعه ای از بایدها و نبایدها را به همراه خود دارد . یکی از نباید ها ومحرمات اعتکاف عبارت است ازبوییدن عطر و هر نوع بوی خوش و گیاهان معطر به قصد لذت بردن: بنابراین برای کسانی که فاقد حس بویایی هستند در این مورد مانعی وجود ندارد. امام باقر (ع) می فرماید: المُعتَکِفَ لا یشّمُ الطِیبَ وَ لا یتَلَذّذُ بِالرَیحانِ؛ معتکف از بوییدن عطر پرهیز می کند و از گیاهان معطر بهره نمی برد. حکمت وفلسفه این حکم علاوه بر روایات این است که چون یکی از اهداف مهم اعتکاف و احرام برای حج، ریاضت و ترک التذاذ دنیوی و فرو رفتن در خلوت خویش است و هر آن چه که برای التذاذ و دنیا و رفاه باشد مانند روغن مالیدن به بدن و تزیین و… در حج یا بوی خوش در احرام و اعتکاف با این هدف مغایرت دارد. به عبارت دیگر هر عبادتی کارکرد خاص خود را دارد، نماز یک کارکردی دارد و متناسب با آن کارکرد احکامی برای آن منظور شده است. همین طور در اعتکاف و احرام حج، برخی از امورحرام شده است تازمینه سعادت، تقرب به خداوند، زهد وپارسایی، خاک نشینی و پیراستگی از هرگونه آلایش و آرایش فراهم شود و معتکف به اوج کمال برسد.