خانه » همه » مذهبی » وظیفه ما در مقابل اهل تسنن، بهائی ها و وهابی ها و سایر مذاهب اسلامی غیر شیعه چیست؟

وظیفه ما در مقابل اهل تسنن، بهائی ها و وهابی ها و سایر مذاهب اسلامی غیر شیعه چیست؟

در خصوص چگونگی ارتباط با افراد جامعه اعم از همکیشان و غیر همکیشان به نظر می‌رسد رفتار بزرگان دین از پیامبر بزرگوار اسلام(ص)، امیر‌المؤمنین(ع) و دیگر امامان و رهبران معصوم(ع) و علماء و رهبران دین بهترین الگو و اسوه رفتاری باشد. در حالات پیامبر اکرم(ع) نقل شده است که فردی یهودی هر روز بر سر راه پیامبر(ص) خاشاک می‌ریخت و ایشان را اذیت و آزار می‌کرد. یک روز وقتی حضرت از کوچه عبور کردند و با برخورد هر روز آن فرد مواجه نشدند پرسیدند این مرد چه شده است؟ گفتند در بستر مرض افتاده است. فرمود به عیادتش برویم و به عیادت او رفتند. حضرت هرگز ابراز خوشحالی نکردند که دشمن آزار دهنده ایشان در بستر مریضی افتاده و یک مزاحم از سر راهشان برداشته شده است بلکه درصدد تألیف قلب او بر آمدند و با عیادت از او زمینه مسلمان شدنش را فراهم ساختند. این رفتار در سیره امامان و بزرگان دین اسلام فراوان مشاهده می‌شود.(1) شما می‌توانی با مطالعه سیره زندگی بزرگان دین از این نوع رفتارها بیشتر آگاهی پیدا کنی و مشابه آن رفتار نمایی حتی اگر رفتاری برگرفته شده از رهبران و شخصیت‌های مورد احترام او را برایش تجسّم ببخشی بسیار مجذوب خواهد شد. متأسفانه برخورد سنی‌ها و شیعیان در برخی موارد دوستانه و برادرانه نیست، بلکه خصمانه است. گاهی تعامل با اقلیت‌ها راحت‌تر صورت می‌گیرد تا برادران ایمانی و مسلمان. باید یاد بگیریم چگونه ضمن حفظ اعتقادات و باورها به اعتقادات و باورهای دیگران احترام بگذاریم و آنها را محترم بشماریم. شما اگر بتوانی با رفتار پیامبر گونه و علوی، قلب او را تسخیر کنی نه تنها رفتار او نبست به شیعیان تغییر خواهد یافت بلکه ممکن است گرایش به تشیع نیز پیدا کند. باید در عمل نیکی و صداقت و برجستگی شیعه را مشاهده و لمس کند. در این صورت نه تنها از مخالفت و برخورد تند و خشن اجتناب خواهد کرد بلکه مرید نیز خواهد شد و به ابراز محبت روی خواهد آورد.
توصیه می‌کنیم با ایشان رفتاری توأم با ملاطفت و مهربانی و احترام به عقاید و باورهای وی داشته باشید و به سایر همکاران نیز سفارش اکید بکنید از رفتارهای تند و زننده و توهین آمیز به ایشان یا رهبران و بزرگان مورد قبول و احترام‌شان بشدت اجتناب و احتراز ورزند. طبیعی است وقتی به شخصیت مورد احترام آنان توهین و اهانت شود اگر آنان به شخصیت‌های مورد احترام ما توهینی نکنند قطعاً به خود ما توهین می‌کنند. وقتی برخی برادران شیعه به خلیفه دوم که شخصیت مورد احترام برادران اهل سنت است، وقیحانه توهین و لعن می‌کنند باید انتظار داشته باشیم آنها نیز چنین کنند که معمولاً به امامان شیعه توهین نمی‌کنند ولی طبعاً به دیگران توهین خواهند کرد. احترام به شخصیت‌های مورد احترام‌ آنان بمنزله قبول آنان است. احترام به انسانیت و اعتقادات و باورهای آنهاست.
در مقام بحث و استدلال بصورت منطقی و استدلالی می توان وارد شد ولی توهین به هیچ وجه به صلاح جامعه اسلامی نیست ما باید همه نیرو و توانمان را اعم از شیعه و سنی برای مقابله با دشمن مشترک خودمان بکار گیریم و از تفرقه و هدر دادن نیرو و انرژی خودمان بشدت اجتناب ورزیم.
منابع و مآخذ:
(1)داستان راستان شهید مطهری

فرقه ضاله بهائیت:
در مورد فرقه ضاله بهائیت باید گفت که بهائیت دین نیست. بلکه فرقه ای استعماری و غیر آسمانی است. از این رو ازآمیزش و اختلاط با پیروان آن در غیر ضرورت باید اجتناب نمود وازدواج با آنان نیز نامشروع و موجب حرمت ابدی است.
به نقل از اداره پاسخگویی آستان قدس رضوی

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد