فرارو- آماندا کوکلی خبرنگار حوزه اروپای مرکزی و برنده جایزه پولیتزر خبرنگاری است. او پیش از نقل مکان به بوداپست در حوزههای مختلفی به تهیه گزارش میپرداخت از جمله درباره بحران مهاجرت ونزوئلا، انتخابات عمومی پاکستان در سال ۲۰۱۸ میلادی، جنگ در قره باغ کوهستانی و بحران انسانی در بورکینافاسو. او در جولای ۲۰۲۰ میلادی به دلیل پوشش اخبار مرتبط با شیوع ویروس کرونا جایزه پولیتزر روزنامه نگاری برتر را دریافت کرد.
به گزارش فرارو به نقل از فارین پالیسی، هنگامی که “ویکتور اوربان” نخست وزیر مجارستان در ۲۳ ژوئیه طی یک سخنرانی سالانه خطاب به مجار تبارهای مقیم رومانی جنجالی نژادپرستانه را به راه انداخت و در آن استدلال کرد که حامیان او نمیخواهند “به مردمی با نژادهای مختلط” تبدیل شوند باعث شد تا جامعه بین المللی نسبت به این موضع گیریاش ابراز انزجار نماید. این اظهارات به وحشت میان رهبران ناتو و اتحادیه اروپا دامن زد. “ژوزسا هگدوس” از مشاوران قدیمی اوربان پس از سخنرانی او از مقاماش استعفا داد و محتوای سخنرانی او را “متن خالص نازیها مشابه اظهارات جوزف گوبلز” (از رهبران سابق آلمان نازی) قلمداد کرد.
بسیاری دیگر در مجارستان کمتر تعجب کردند. اوربان از زمان قدرت گیری در سال ۲۰۱۰ میلادی با دو سوم اکثریت در پارلمان که به او اجازه داده دموکراسی مجارستان را از بین ببرد از چنین زبانی برای توجیه سیاستهای تبعیض آمیز در مورد مهاجران و جوامع اقلیت استفاده کرده است. تنها تفاوت جزئی سخنرانی اخیر او این بود که نقاب را به طور کامل کنار زد و احساسات راستگرایانه افراطی اوربان اکنون برای جهان آشکار شده است.
نگرانی فوریتر در روزهای اخیر به اصطلاح ادامه حمل کردن آب از سوی مجارستان برای مسکو بود. هفته گذشته، ۲۷ عضو اتحادیه اروپا با کاهش داوطلبانه ۱۵ درصدی مصرف گاز موافقت کردند. با این وجود، اوربان تنها مخالف این گزینه بود و آن را “گامی دیگر به سوی اقتصاد جنگی” دانست.
در همان هفته با سخنرانی به سبک گوبلز، “پیتر سیجارتو” وزیر امور خارجه مجارستان سفری غیرمنتظره به مسکو داشت. اقدامی که جایگاه مجارستان را به عنوان تنها متحد روسیه در اتحادیه اروپا محکمتر ساخت. سیجارتو در کنار “سرگئی لاوروف” همتای روس خود در مسکو عکس گرفت تا از روسیه گاز بیشتری بخواهد. او پس از دیدار ۹۰ دقیقهای خود با لاوروف گفت:”در شرایط بینالمللی کنونی مهمترین موضوع برای ما تضمین امنیت انرژی مجارستان است”.
از ساعات اولیه حمله روسیه به اوکراین در اواخر فوریه، بوداپست در انتقاد مستقیم از کرملین محتاط بوده اگرچه تهاجم نظامی مسکو را که جان دست کم ۱۰۰۰۰ نفر را گرفته محکوم کرده است. با این وجود، با تکرار رویکردی که از زمان الحاق کریمه به روسیه در سال ۲۰۱۴ میلادی ادامه داشته، اوربان و “فیدز” حزب تحت رهبری او به تحریمهای انرژی روسیه اعتراض کردهاند. اوربان در ماه مه با ششمین بسته تحریم روسیه از سوی اتحادیه اروپا مخالفت کرد و اظهار داشت تا زمانی که در مورد معافیت واردات نفت روسیه از طریق خط لوله برای تامین نیازهای مجارستان توافقی صورت نگیرد او نیز با بسته اتحادیه اروپا موافقت نخواهد کرد. او در ماه جولای بار دیگر نقش ایجاد کننده مانع بر سر راه تحریم روسیه از سوی اروپا را ایفا کرد.
رهبران اتحادیه اروپا و تحلیلگران مسائل سیاست خارجی بار دیگر این پرسش را مطرح میکنند که چه دلیل و عاملی پشت تعظیم وسواس گونه بوداپست به کرملین نهفته است حتی در شرایطی که گلولههای روسیه هم چنان بر سر غیر نظامیان اوکراینی میبارند.
“آندراش راچ” از شورای روابط خارجی آلمان میگوید:”انگیزههای عینی و ذهنی در پشت سیاست مجارستان درباره روسیه وجود دارد. همه چیز با انگیزههای عینی شروع میشود و مهمترین آن انگیزهها مربوط به انرژی است. بخشهایی از آن (عمدتا منابع نفت و گاز) از دوران کمونیستی به ارث رسیده است. از جمله انگیزههای ذهنی، ستایش روسیه به عنوان یک دولت غیر لیبرال بوده است. زمانی که اوربان در سال ۲۰۱۴ مجارستان را به عنوان یک دموکراسی غیرلیبرال معرفی کرد و از روسیه به عنوان الگوی حکومتی یاد کرده بود”.
با توجه به این که حدود ۸۰ درصد گاز طبیعی و ۶۵ درصد نفت مورد نیاز مجارستان از روسیه تامین میشود آن کشور نگرانیهایی واقعی در مورد عرضه انرژی دارد. با این وجود، اوربان سالهاست که به عمد وابستگی مجارستان به انرژی روسیه را افزایش داده است علیرغم این که پیشتر گفته بود که مجارستان را از اتکای بیش از حد به انرژی روسیه تا اواخر سال ۲۰۱۸ میلادی رها خواهد کرد. در سال ۲۰۱۴ میلادی، اوربان یک قرارداد بحث برانگیز را با مسکو برای توسعه نیروگاه هستهای پاکس مجارستان کشور منعقد کرد توافقی که محرمانه بود و به مناقصه گذاشته نشد.
به نظر میرسد نزدیکی اوربان به پوتین مرتبط با میل او به محافظت از داراییهای مجارستان در روسیه به خصوص آن بخشی است که با MOL Group شرکت پیشرو نفت و گاز آن کشور و بانک OTP مرتبط هستند که هر دو توسط مجارهای ثروتمندی که طرفدار فیدز هستند اداره میشوند. هنگامی که شرکت خودروسازی فرانسوی رنو از روسیه خارج شد مجبور شده بود داراییهای خود را به یک شرکت خودروسازی روسی به مبلغ نمادین و بی ارزش ۱ روبل بفروشد.
راچ میگوید:”حفاظت از گروه MOL دغدغهای کلیدی برای اوربان است. زمانی که او به رویدادهایی که در اوایل سال جای برای رنو رخ داد نگاه میکند با خود میگوید نباید اجازه دهد چنین سناریویی برای شرکتهای مجار تکرار شود”.
اوربان همواره طرفدار مسکو نبوده است. زمانی که او هنوز در جایگاه اپوزیسیون به سر میبرد و به قدرت نرسیده بود از منتقدان سرسخت مسکو قلمداد میشد. او در سال ۲۰۰۷ میلادی در سخنانی انتقادی علیه روسیه گفته بود: “نفت ممکن است از شرق بیاید، اما آزادی همواره از غرب میآید”. زمانی که جنگ روسیه و گرجستان در سال بعد آغاز شد اوربان به سرعت روسیه را محکوم کرد و نسبت به وابستگی بیش از حد به انرژی روسیه هشدار داد. با این وجود، لحن اوربان در حدود سال ۲۰۰۹ میلادی و پس از پیروزی در انتخابات ۲۰۱۰ میلادی به طرز چشمگیری تغییر کرد. به گفته یکی از اعضای فیدز که تا سال ۱۹۹۴ میلادی عضو آن حزب بود دشوار است که بدانید اوربان دقیقا چه بازیای با روسیه انجام میدهد.
اوربان همواره توضیح داده که رابطه او با روسیه هیچ ارتباطی به تجارت و مسائل مالی ندارد با این وجود، واضح است که پوتین او را در مسیر خاصی قرار داده است و اوربان نمیتواند از آن مسیر بازگردد.
در همین حال، اوربان در داخل مجارستان اقدامات ویرانگری را انجام داده است. او دستگاه قضایی را برچیده و پایههای دموکراسی مجارستان را متزلزل ساخته اقداماتی که خشم بروکسل را به دنبال داشته است. با این وجود، به نظر میرسد رهبران اتحادیه اروپا تمایل چندانی به کاهش بودجه اتحادیه اروپا برای بوداپست ندارند، زیرا این امر به طور جسورانهای حاکمیت قانون را که یک ارزش اساسی در اتحادیه اروپاست از بین خواهد برد.
اگرچه اوربان دوستانی در اروپا ندارد، اما جمهوری خواهان امریکایی برای شنیدن صحبتهای این سیاستمدار غیر لیبرال صف کشیدهاند. سال گذشته، “تاکر کارلسون” مجری فاکس نیوز برنامه خود را از بوداپست پخش کرد و “مایک پنس” معاون رئیس جمهوری پیشین ایالات متحده در کنفرانس جمعیت شناسی اوربان در سپتامبر سخنرانی کرد. اوربان روز پنجشنبه در کنفرانس کنش سیاسی محافظه کار در دالاس در کنار دونالد ترامپ رئیس جمهور پیشین امریکا و دوست نزدیکاش به روی صحنه رفت. او در سخنرانیای با عنوان “چگونه میجنگیم” مخاطبان را با مضمون سخنان راستگرایانه افراطی مجذوب خود ساخت. این محبوبیت برای او ادامه دارد حتی اگر این احتمال وجود داشته باشد که او قصد مخفی نگهداشتن معاشرتهای پنهانی خود با پوتین را دارد.