چرا خدا منو دوست نداره؟

پرسش ما از شما این است که از کجا فهمیده اید خدا شما را دوست ندارد ؟ آیا به این دلیل که خواسته و آرزویی داشته اید و برآورده نشده است و چیزی دوست داشته اید و به آن نرسیده اید؟ آیا انتظار عنایت و لطف و توجه خاصی از طرف خدا داشته اید و حاصل نشده است ؟ به دلیل محدودیت درک انسان، پى بردن به این که چه چیزی واقعا موجب سعادت و یا سبب شقاوت وبدبختی او است آسان نیست. چه بسا چیزهایى که انسان به آن دل بسته، ولى سرانجام بلاى جان و مایه اندوهش مى گردد؛و چه بسیار اموری که در نظر انسان ناگوار ناگوار و ناخوشایند به گونه اى که اگر از اول ناگوار و ناخوشایند است و گاه مورد نفرت او است ولی باطن و سرانجام آن برای او خیر و مبارک است ، قرآن کریم بر این حقیقت ریشه د ار انگشت کذاشته و می فرماید : و عسى ان تکرهوا شیئاً و هو خیر لکم و عسى ان تحبّوا شیئاً و هو شرّ لکم ؛ چه بسا چیزى را ناگواربد انید ولى در واقع مایه خیر شما است و چه بسا به چیزى دل ببندید که در واقع برایتان زیانبار است( بقره(2):6 21 ) . پس در نگاه نخست انسان به خودى خود توان شناخت خوبى ها و بدى ها آن هم در سطح کلان را ندارد چرا که نه تنها توان دیدن زوایاى پنهان یک کاررا ندارد بلکه از آینده خود و آنچه را که بدان دل بسته است،خبر ندارد. از این رو شما و اصولاً هیچ انسانى نمى تواند به سرعت به برداشتى دست یازد که شما از آن به نارضایتى خدا نسبت به خود مطرح کرده اید. اگر شما به ژرفاى یک حادثه و یا پایان یک دوستى و یا رسیدن به یک آرزو آگاه بودید شاید سؤال را این چنین مطرح مى کردید؟ «چرا هر چه را دوست دارم و به دنبال آن مى روم در هنگام رسیدن آن را از دست مى دهم، آیا این دلیل بر آن نیست که خداوند بزرگ ما را به حال خود رها نکرده و آن چه من شیرین مى بینم در حقیقت باطنی تلخ و ناگوار دارد و خداوند به خاطر لطف و محبتی که به من دارد دوست ندارد من با رسیدن به خواسته ام گرفتار آثار و تبعات ناگوار آن گردم .
راستی خدا در نزد شما چه جایگاه و مقام و منزلتی دارد ؟در روایت آمده است که مقام و منزلت و قرب شما در نزد خداوند به مقدار منزلت و قدر خداوند در نزد شما است . بدون شک جایگاه و مقام خداوند در نزد شما بزرگ و رفیع است و با همه وجودتان خدارا دوست دارید و چون این محبت و علاقه میان بنده و خالق دو سویه و دو طرفه است این نشانه محبت خداوند به شما است و دلیل بر این است که او نیز شما را دوست دارد . اصولا هر صانعی مصنوع خود را دوست دارد و به آن عشق می ورزد و ما که مصنوع و آفریده خداوند هستیم محبوب او و مورد علاقه او هستیم . او حتی بندگان گنهکارش را دوست دارد و آنها را به بازگشت به سوی خود می خواند . در حدیث قدس آمده است : لو علم المدبرون کیف اشتیاقی بهم لماتوا شوقا ؛ اگر بندگانی که به من پشت کرده و با من قهر کرده اند می دانستند چه قدر به آنها مشتاق هستم از شوق جان می دادند .