در روایات در موارد مختلفی تعبیر به لرزیدن عرش خدا شده که به برخی اشاره می شود :
1- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله : إِنَّ الْیَتِیمَ إِذَا بَکَى اهْتَزَّ لَهُ الْعَرْشُ- فَیَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَنْ هَذَا الَّذِی أَبْکَى عَبْدِیَ- الَّذِی سَلَبْتُهُ أَبَوَیْهِ ؛ رسول خدا –ص- فرمود : هنگامی که یتیم بگرید عرش به لرزه در می آید ؛ پس خداوند متعال می فرماید : چه کسی بنده ای که پدرو مادرش را از او گرفته ام می گریاند ؟ ( بحار الانوار، ج 74 ، ص 152 ، باب 7 ، ما جمع من مفردات کلمات الرسول ص و جوامع کلمه ….. ص : 139)
84
وَ قَالَ صلی الله علیه و آله : إِذَا مُدِحَ الْفَاجِرُ اهْتَزَّ الْعَرْشُ وَ غَضِبَ الرَّبُ ؛ و باز آن بزرگوار –ص- فرمود : هنگامی که انسان فاجر مورد مدح و ثنا قرار گیرد عرش به لرزه در می آید و پروردگار غضبناک می شود .
3-وَ قَالَ علیه السلام : مَنْ أَعْلَمَ اللَّهَ مَا لَمْ یَعْلَمْ اهْتَزَّ لَهُ عَرْشُه ؛ کسی که بخواهد به خدا چیزی را که نمی داند یاد دهد عرش خدا به لرزه در می آید .
(بحار الأنوار، ج 75 ص 266 ، باب 23، مواعظ الصادق جعفر بن محمد ع و وصایاه ص : 190)
1- قَالَ رَسُولُ اللَّهِ صلی الله علیه و آله : إِنَّ الْیَتِیمَ إِذَا بَکَى اهْتَزَّ لَهُ الْعَرْشُ- فَیَقُولُ الرَّبُّ تَبَارَکَ وَ تَعَالَى مَنْ هَذَا الَّذِی أَبْکَى عَبْدِیَ- الَّذِی سَلَبْتُهُ أَبَوَیْهِ ؛ رسول خدا –ص- فرمود : هنگامی که یتیم بگرید عرش به لرزه در می آید ؛ پس خداوند متعال می فرماید : چه کسی بنده ای که پدرو مادرش را از او گرفته ام می گریاند ؟ ( بحار الانوار، ج 74 ، ص 152 ، باب 7 ، ما جمع من مفردات کلمات الرسول ص و جوامع کلمه ….. ص : 139)
84
وَ قَالَ صلی الله علیه و آله : إِذَا مُدِحَ الْفَاجِرُ اهْتَزَّ الْعَرْشُ وَ غَضِبَ الرَّبُ ؛ و باز آن بزرگوار –ص- فرمود : هنگامی که انسان فاجر مورد مدح و ثنا قرار گیرد عرش به لرزه در می آید و پروردگار غضبناک می شود .
3-وَ قَالَ علیه السلام : مَنْ أَعْلَمَ اللَّهَ مَا لَمْ یَعْلَمْ اهْتَزَّ لَهُ عَرْشُه ؛ کسی که بخواهد به خدا چیزی را که نمی داند یاد دهد عرش خدا به لرزه در می آید .
(بحار الأنوار، ج 75 ص 266 ، باب 23، مواعظ الصادق جعفر بن محمد ع و وصایاه ص : 190)