اولین کتاب، کتاب حضرت نوح بوده. اسم نداشته و یا اسم آن صحیفه بوده مانند صحف ابراهیم. قبل از آن زمان زندگى انسانها به صورت زندگى شهرى و اجتماعات وسیع و اینها نبوده. افرادى غار نشین بوده اند، افرادى در جنگل ها زندگى مى کردند یا گاهى شهرهایى هم کمابیش داشته اند آنچنان روابط اجتماعى که احتیاج به قوانین و اینها داشته باشد به آن صورت نبوده. احتمالاً این جور بوده. البته اینها چیزهایى است که از چندروایت استفاده مى شود. هیچ کدامش به حد یقین نمى رسد و طورى نیست که ما ضرورتاً ملزم باشیم که به این ها ملزم باشیم. البته باید معتقد باشیم همانى که خدا و پیغمبر فرموده اند درست است. اما تفصیلاً معتقد باشیم به شماره انبیا، به شماره رسل، به شماره اولوالعزم، به شماره شرایع، هیچ کدام از اینها ضرورى نیست. از چند روایت استفاده مى شود و به حد تواتر نوعاً نمى رسد. مثلاً شماره انبیا یا شماره رسل اینها چیزهاى است که از ظواهر روایات استفاده مى شود و ظنى ایجاد مى کند. اگر حضرت نوح پیامبر الوالعزم بوده حتما کتابی داشته ولی الان هیچ اثری از آن نیست و البته تضمینی هم نبوده که خداوند آن کتاب ها را حفظ کند و اصلا شاید اینطور نبوده که وحی در آن زمان کتابت می شده و به صورت کتاب صحافی شده باشد بنابرای اگر شرایط آن زمان را در نظر بگیریم اذعان خواهیم کرد که وضعیت به گونه ای نیست که ما در مورد کتاب انبیاء تصور می کنیم.http://hozeh.tebyan.net/Html/ProCourses/aghayd/mesbah/34.htmپیامبران اوالوالعزم که داراى کتاب آسمانى و آیین جدید بوده اند پنج نفراند (نوح، ابراهیم، موسى، عیسى، محمد(صلى الله علیه وآله وسلم))حضرت نوح، نخستین پیامبر اوالوالعزمى است که خداوند او را با کتاب و شریعت به سوى مردم آن زمان مبعوث کرد و کتاب آسمانى او «صحف» نام داشت. البته از برخى روایات استفاده مى شود که بعضى از پیامبران غیر اولى العزم نیز داراى کتابهاى آسمانى بوده اند ولى کتابهاى آنان حاوى احکام جدید و شریعت نو نبوده، بلکه مشتمل بر یک سلسله اندرز و سفارش و دعا بوده است، که «زبور»(1) حضرت داود(علیه السلام) از این جمله مى باشد.