خانه » همه » مذهبی » کنترل خشم

کنترل خشم


کنترل خشم

۱۳۹۶/۰۴/۳۱


۱۲۳ بازدید

سلام
مرجع رهبرعظیم انقلاب امام خامنه ای
وقتی عصبانی میشوم چیزی جزخودم برام تصویرکش نیست.مادرم رو ناراحت کردم ازش عذرطلبیدم وبغل کردم خندیدوگفت بخشیدم ولی خودم آروم نمی گیرم واز خودم بدم اومده..چه کنم؟

الف ) خشم و غضب
غضب، فکر و عقل انسان را ناکارآمد و زمین گیر مى کند؛ چنان که پیامبر اکرم (صلی الله علیه و اله) فرمود: «غضب، دل مرد دانا را هلاک مى کند» (بحار الانوار، ج 73، ص 226، ح 20).همچنین پیامبر (صلی الله علیه و اله) فرمود: «غضب، ایمان را فاسد مى گرداند؛ همان گونه که سرکه عسل را فاسد مى کند» (کافى، ج 2، ص 303، ح 3 ؛ بحار الانوار، ج 72، ص 274، ح 24).3
از آثار بد غضب این است فرد غضبناک و عصبانى رفتارهاى نادرستى -مانند فحش دادن و پرخاشگرى کلامى، شماتت، مسخره کردن، فاش کردن اسرار و بدگویى از دیگران- را از خود بروز مى دهد. علاوه بر این موجب دشمنى دوستان و شماتت دشمنان، انزواى اجتماعى، افسردگى و بیمارى هاى جسمانى و روانى مى شود. بنابراین کنترل خشم امرى بایسته و اجتناب ناپذیر است؛ وگرنه موجب هلاکت انسان و خسارات جبران ناپذیرى مى شود.
ب ) عوامل خشم
هر رذیله اخلاقی ممکن است دارای عامل یا عواملی باشد ، بنابراین در ابتدا باید عامل آن شناخته شود و سپس به درمان آن پرداخت .
عوامل غضب و خشم:
خشم مى تواند عوامل گوناگونى داشته باشد، از جمله:
1. صفات رذیله اى (مانند، حسادت، کبر و غرور، حرص، حب جاه و مال)؛
2. کم حوصلگى و کم ظرفیتى؛
3. ضعف و ناتوانى مزاج؛
4. عدم اعتماد به نفس؛
5. حساسیت هاى افراطى؛
6 . منفى بافى و سوءظن به دیگران؛
7. همانندسازى و تقلید از والدین، همسالان و همکلاسان؛ و به علاوه یادگیرى از جمله عوامل خشم و عصبانیت هستند.
ج ) راهکارهاى کنترل و درمان خشم
اما دلیل آن -هر چه که باشد- با راه کارهایى که ارائه مى شود، مى توان تا حدود زیادى از آن پیشگیرى نمود:
1. هنگامى که عصبانى مى شوید، در خودتان یک تغییر حالت فیزیکى ایجاد کنید؛ مثلاً مقدارى قدم بزنید و سعى کنید در آن لحظات تصمیم نگیرید و اگر آب در دسترس شما است، مقدارى آب خنک میل کنید و دست و صورت خود را با آن شست و شو دهید.
2. اگر امکان دارد، هنگام عصبانیت یا بى حوصلگى و کسالت، یک دوش آب ولرم بگیرید.
3. چند لحظه دراز بکشید و چشمان خود را ببندید و همه ماهیچه هاى خود را شل کنید تا آرامش عضلانى پیدا بیابید. و فکر خود را از آنچه موجب عصبانیت شما شده است، منصرف کنید و به عضلات بدن خود تمرکز یابید.
4. به خودتان تلقین کنید که: اتفاق خاصى نیفتاده؛ مگر آسمان به زمین آمده است؟ دیگران در چنین مواردى چه مى کنند؟ آیا همه عزا مى گیرند؟ هر کس به کارى مشغول مى شود و به این گونه موارد اعتنایى نمى کند.
5. همیشه فضاى ذهنى و روانى خود را براى شنیدن و دریافت رفتارهاى نابجا و خلاف انتظار آماده سازید؛ به این معنا که همیشه انتظار داشته باشید دیگران با شما، به بدترین شکل برخورد کنند. اگر کسى مدتى چنین کند، به تدریج صفت حلم در او به وجود مى آید و علاوه بر این، حسن خلق نیز براى او حاصل مى شود و خود را براى تحمل آن آماده کنید.
6. اگر گاهى سریع سخن گفتید و عجولانه تصمیم گرفتید و رفتار نابجا از شما سرزد؛ به سرعت خود را سرزنش و حتى در لفظ، اظهار پشیمانى کنید و وعده ها و قول هاى خود را در ذهن خویش، حاضر سازید.
7. از خودارزندگى نابجا و شخصیت قائل شدن بیش از اندازه براى خود، بپرهیزید و تنها هنجارها را رعایت کنید از این رو به سراغ رفتارهاى متواضعانه -همانند تقدم در سلام، همنشینى مناسب با افراد پایین تر، ابراز ارادت به کوچک ترها، مصافحه و احوال پرسى، تفریح و صحبت با دیگران- اقدام کنید.
8 . ذکر «صلوات بر محمد و ال محمد» (صلی الله علیه و اله) و «لا حول و لا قوة الا باللَّه» را زیاد بر زبان جارى سازید و سوره «والعصر» را زیاد بخوانید. تکرار اذکار «استغفراللَّه ربى و اتوب الیه» و «اعوذ باللَّه من الشیطان الرجیم» نیز مفید است.امام صادق (علیه ال سلام) فرمودند: «خداوند به برخى از انبیا وحى کرد،: اى فرزند آدم! در وقتى که غضبناک گردیدى، مرا یاد کن تا من هم تو را در وقت غضبم یاد کنم و تو را هلاک نسازم» (بحار الانوار، ج 73، ص 276، ح 29). بنابراین یاد خدا علاوه بر اینکه آتش خشم را خاموش مى کند، موجب آرامش انسان مى شود و در قیامت نیز آثار مثبتى به دنبال دارد.
9. به هنگام احساس عصبانیت، سریع تغییر وضعیت و موقعیت دهید و از آن محیط دور شوید؛ مثلاً اگر در منزل این حادثه رخ داد، لباس پوشیده و منزل را ترک کنید. و اگر شرایط خروج از منزل فراهم نبود به اطاق دیگر بروید.
10. وقتى که با امور عصبانیت‌آفرین مواجه هستید، براى مدتى (حدود 10 تا 15 دقیقه)، راه دریافت هاى حسى خود را سد سازید؛ براى مثال جلوى گوش خود را بگیرید و چشمان خود را ببندید و سر خود را پایین اندازید تا دریافت هاى عصبانیت را تحت کنترل شما درآیند و موجب تحریک بیشتر شما نشوند.
11. اگر رفتار و یا صفتى که در شخصى هست، موجب عصبانیت شما شده، آن را شوخى تلقى کنید و به شکلى، خود را از تیررس او دور کنید. یعنى؛ از در نظرگرفتن خویش به عنوان مخاطب رفتارهاى دیگران پرهیز کنید؛ مثلاً از مشاهده کسى که فحش مى دهد با خود بگویید مخاطب او من نیستم و در این هنگام از صحنه دور شده و راه دریافت هاى حسى را سد سازید تا بیشتر مورد هجوم قرار نگیرید.
12. براى توجیه رفتارهاى خلاف انتظار دیگران، توجیه مناسبى داشته باشید و آنها را مقصر تلقى نکنید؛ مثلاً بگویید: خودم از این فرد بدتر رفتار مى کنم، او اشتباه گرفته و مقصر نیست. اشتباه من باعث رفتار نامناسب او شده است.
13. به نظرات و عقاید دیگران احترام بگذارید و محترمانه با آنها رفتار کنید.
14. در کارهاى مهم با مشورت خواستن از دیگران، تصمیمات خود را استحکام بخشید و از اقدامات عجولانه و خام بپرهیزید.
15. بیشتر با افراد حلیم، صبور، غیرعصبى و خوش‌مشرب معاشرت کنید و از دوستى و حرف شنوى افراد تندمزاج بپرهیزید.
16. همیشه خود و رفتارتان را درست و صحیح تلقى نکنید و احتمال خطا در کارهاى خود را بدهید.
17. به عنوان تمرین گاهى با افرادى که سلیقه آنها را نمى پسندید، برخورد کوتاه مدت داشته باشید.
18. روایات و آثارى که در مذمّت غضب رسیده، مطالعه کنید و احادیثى که در مدح و ثواب حلم (ر.ک: محمدى رى شهرى، میزان الحکمه، ج 9، باب غضب؛ ج 3، باب حلم؛ بحارالانوار، ج 71، باب الحلم والعفو و کظم الغیظ) و خودنگاه دارى وارد شده، مورد توجه قرار دهید.
19. موارد بالا را در یک جدول قرار دهید و با نمره دادن به عملکرد خود و رعایت این امور، سعى در تقلیل موارد تخلف داشته باشید و همت خود را به افزایش صبر و تحصیل سعه صدر معطوف بدارید.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد