گریه بلند در مجالس مذهبی اگر از سر سوز و گداز و بر خاسته از ادراک مقام والای اولیای الهی و سنگینی مصیبت آنها باشد اشکالی ندارد ولی بهتر است به گونه ای نباشد که موجب ناراحتی و ملالت دیگران شود و یا در آنها اشمئزاز و تنفری نسبت به این گونه مجالس ایجاد ایجاد نماید . در مورد خانم ها نیز اگر صدای آنها به نا محرم می رسد باید از گریه و فریاد بلند خود داری کنند و صدای آنها به گونه ای نباشد که به گوش نا محرم برسد و توجه آنها را جلب نماید . گریه با صدای بلند اگر از روی صدق و سوز باشد و از روی ریا و جلب توجه دیگران به خود نباشد با اخلاص منافاتی ندارد و چیزی از آن کم نمی کند . ولی در هر صورت رعایت حد میانه و اعتدال بهتر و مناسب تر است.