مذهبی

سوره بقره، آيه 61: («قالَ اَتَستَبدِلونَ الَّذي هُوَ اَدني بِالَّذي هُوَ خَيرٌ اِهبِطوا مِصرًا فَاِنَّ لَكُم ما سَاَلتُم وضُرِبَت عَلَيهِمُ الذِّلَّةُ والمَسكَنَة») آرامش بر دوگونه است: سكينه و سكون. «سكينه» آرامش ممدوح و پسنديده است كه انسان را در برابر سوانح دردناك آرام نگه‏ مي‌دارد و مقابل آن اضطراب است؛ ولي «سكون» آرامش مذموم و ناپسند است كه انسان را در حوادث ...

سوره آل عمران، آيه 33: («إنّ الله اصطفي ءادم و نوحاً و ءآل ابراهيم و آل عمران علي العالمين»). عمران در لغت عبري عِمرام تلفّظ مي‏ شود. پدر حضرت موسي و هارون (عليهماالسلام)، عمران بن قاهاث بن لاوي بن يعقوب است و پدر حضرت مريم (عليهاالسلام)، عمران بن ماثان بن يعاقيم از فرزندان داود نبي (عليه‌السلام) است. ميان اين دو عمران، ...

سوره اعراف/ آيه 143: «…خَرَّ مُوسى صعِقاً فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سبْحَنَك تُبْت إِلَيْك وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ» در ماجراي رؤيت، جمعى از بنى اسرائيل با اصرار و تاكيد از حضرت موسى (عليه السلام) خواستند كه خدا را مشاهده كنند و اگر او را مشاهده نكنند، هرگز ايمان نخواهند آورد، موسى (ع) از ميان آنها هفتاد نفر را انتخاب كرد و ...

سوره آل عمران، آيه 41: («قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً قالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكار»). پس از اينكه حضرت زكريا (عليه السلام) از خداوند تقاضاي فرزند كرد و فرشتگان، تولد حضرت يحيي (ع) را به ايشان بشارت دادند، درخواست نشانه اي براي اين بشارت نمود. خداوند حكيم نيز در خواست حضرت زكريا را پذيرفت و ...

سِوره آل عمران، آيه 39: («… أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى‏ مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ سَيِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ‏») «حَصور» بودن از ويژگي‏ هاي شخصي حضرت يحيي (عليه‌السلام) است و به معناي محدوديت و در تنگنا بودن است؛ خواه از جهت ظاهري باشد يا باطني. مراد از حصور در آيه شخصي است كه يا به سبب عنّت و ناتواني جنسي يا به جهت ...

در سه مقطع تاريخي سه بركت از پيراهن يوسف صديق ديده شد كه منشأ همه اين بركات بدن يوسف بود كه در جوار رحمت روح پاكش قرار داشت: 1. اين كه وقتي پيراهن آغشته به خون يوسف را برادران با چشم گريان به ‏حضور يعقوب آوردند[1] شكل پيراهن نشان داد كه اينها دروغ مي ‏گويند[2]، زيرا اگر گرگ كسي را بدرد پيراهن ...

در بعضي روايات آمده است كه پيراهن يوسف صديق(عليه ‏السلام) پيراهني بود كه از بهشت آمده و به حضرت ابراهيم داده شده بود و ابراهيم (عليه السلام) با آن پيراهن از آتش نجات پيدا كرد و اين پيراهن در خاندان ابراهيم بود تا به حضرت يوسف رسيد و اين پيراهن كه بهشتي است مي ‏تواند نابينا را بينا كند.  علامه طباطبايي ...

سوره طه، آيه12: (« إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً ») هنگامي كه حضرت موسى عليه السلام به همراه همسر باردار خود، عزم سفر نمود، در بيابان راه را گم كردند. در آن بيابان تاريك و هواى سرد و بارانى، براى گرمى و راهيابى، نياز به آتش داشتند كه از دور آتشى نمايان شد و حضرت براى به ...

سوره نساء، آيه 74: («الَّذِينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطانِ كانَ ضَعِيفا») شيطان مانند دزدان هراسناك به هنگام حمله آماده فرار است و آن قدر قوي نيست كه در هنگام تهاجم، مقاوم باشد. كيد شيطان هميشه ضعيف بوده و هست و اين اختصاص به زمان معيّني ندارد؛ ...

سوره فاطر، آيه15: («يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ») خداوند سبحان كه تنظيم كننده شناسنامه حقيقي انسان است، با اين سخن كه: («يا أيّها النّاس أنتم الفقراء إلي اللّه») [1] شناسنامه بشر را بر اساس «فقر»، تنظيم فرموده است. اما فقر، فقط به معناي ناداري و گدايي نيست؛ زيرا توانگر و تهيدست، هر دو نسبت به خداي سبحان ...

سوره انبياء، آيه 85: («وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِين»)‏  مشهور اين است كه «ذا الكفل» از پيامبران بوده[1]، هر چند بعضى معتقدند كه او يكى از صالحان بوده است. ظاهر آيات قرآن كه او را در رديف پيامبران بزرگ مى‏ شمرد، اين است كه او از انبياء است. امام جواد عليه السلام در پاسخ عبدالعظيم حسنى فرمود: ذوالكفل بعد ...

سوره ص، آيه75: («قالَ يا إِبْلِيسُ ما مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِين‏») پس از امتناع ابليس از امر سجده، از سوى خداوند مورد مؤاخذه و بازپرسى قرار گرفت: «فرمود اى ابليس! چه چيز مانع تو از سجده كردن بر مخلوقى كه با دو دست خود آفريدم گرديد؟»  بديهى است تعبير به «يَدَى» (دو دست) به معنى دست هاى حسى ...

سوره طه، آيه 94: («قالَ يَا بْنَ أُمَّ لا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَ لا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي‏») هنگامي كه حضرت موسي (ع) همراه تعدادي از بزرگان بني اسرائيل به ميعادگاه طور عزيمت نموده بود، قوم بني اسرائيل به فتنه سامري مبتلا شد و به گوساله پرستي روي آوردند، درحالي كه نصايح هارون ...

سوره آل عمران، آيه 41: («قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً قالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكار»). پس از اينكه حضرت زكريا (عليه السلام) – علي رغم اينكه به همراه همسرش شرائط طبيعي تولد فرزند را نداشتند- از خداوند تقاضاي فرزند كرد و فرشتگان، تولد حضرت يحيي (ع) را به ايشان بشارت دادند، درخواست نشانه ...

برخي معتقدند با توجه به اينكه نام پيامبر(ص) در تورات به عنوان بشارت و علامت حقانيت ذكر شده، چرا نام حضرت مهدي (عج) به صورت صريح در قرآن نيامده است؟! قابل ذكر است غير از وجود مقدس امام مهدي (عج) موارد فراوان ديگري نيز هست كه در قرآن به صراحت از آنها سخن به ميان نيامده است. اينكه نام پيامبر اسلام (ص) با ...

سوره هود، آيه41: («وَ قالَ ارْكَبُوا فِيها بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ») هنگامي كه انسان فعل  يا امري را معلق بر نام خدا مي كند و آن را با نام مبارك حضرتش مرتبط مى ‏سازد، اين عمل باعث مى‏ شود كه آن فعل يا امر از فنا، نقصان و فساد محفوظ گشته و از گمراهي و خسران مصون بماند. همانطور كه خداى تعالى فنا و بطلان و ...

سوره آل عمران، آيه42: («و إذ قالت الملائكة يا مريم إنّ الله اصطفكِ و طهّرك و اصطفكِ علي نساء العالمين») تنها بانويي كه در قرآن كريم به نام خاص او تصريح شده و با كمال تجليل از وي سخن به ميان آمده است، حضرت مريم (عليها السلام) است. اولين نكته شايان ذكر درباره آيه مزبور آن است كه با دو ...

«سيره» در زبان عربى از ماده «سِيْر» است. «سير» يعنى حركت، رفتن، راه رفتن و «سيره» يعنى نوع راه رفتن. و منظور از «سيره پيامبر» يعني شناختن سبك رفتاري پيغمبر (ص). مي توان به جرات گفت يكي از عوامل نفوذ اسلام در دلها و توسعه آن پس از جاذبيت كلام و محتواي قرآن، سيره نبوي يعني خلق و خو، رفتار و نوع رهبري ...

سوره كوثر در حقيقت سه خبر غيبي بزرگ را به صورت پيشگويي به پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نويد داده است كه هر سه نيز محقق شده است: 1. از يك سو اعطاء «كوثر» (خير كثير) را به پيغمبر بشارت مي داد. اين خير كثير تمام پيروزي ها و موفقيت هايي را كه بعدا نصيب پيامبر اكرم (ص) شد ...

خداوند داستان حضرت سليمان(ع) و ملكه سبا را – بدون آن‌كه نامي از او ببرد – در سوره نمل ذكر كرده است. البته بيشتر روايات و نقل‌هاي تاريخي، نام او را «بلقيس» اعلام كرده‌اند. انتهاي اين داستان، مربوط به جريان بلقيس و حكومت او مي‌شود. پس از اين‌كه بلقيس معجزات حضرت سليمان را ديد، به خداي يكتا ايمان آورد. داستان ...

سوره نساء، آيه4: («وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْ‏ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنيئاً مَريئاً») آيه مباركه فوق مهريه را با عنوان «صدُقات» جمع صِداق ياد نموده است. «صدُقه» (به ضم دال) از ماده صدق است و بدان جهت به مهر، صداق يا صدقه گفته مى ‏شود كه نشانه راستين بودن علاقه مرد است. بعضى مفسرين مانند صاحب كشّاف ...

سوره يوسف، آيه 3: («نحن نقص عليك أحسن القَصَص بما أوحينا إليك هذا القرآن وإن كنتَ من قبله لمن الغافلين») همانطور كه قرآن «احسن الحديث» است، كيفيت داستان سرايي آن نيز بهترين كيفيت متصور بوده و اصل قصه گويي آن به نحو احسن است و اين مطلب در همه قصه‏ هاي قرآني مشهود است و اختصاصي به داستان حضرت يوسف ندارد. بنابراين نمي ...

سوره مباركه «فجر» به عنوان سوره امام حسين (ع) مشهور است.[1] امام صادق (ع) مي فرمايد: سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانيد كه سوره حسين (ع) است. هر كس آن را بخواند با حسين بن علي (ع) در قيامت، در درجه اول او در بهشت خواهد بود.[2] در قسمت هاي نهائي اين سوره، نفس آرام و ...

عبارت «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ» عين آيه قرآن نيست بلكه از يكي از آيات قرآن گرفته شده است. توضيح اينكه خداوند متعال در سوره‌ي نحل، آيه‌ ۹۸ مي‌فرمايد: ﴿«فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ»﴾: «وقتي كه قرآن را قرائت مي‌كني، از شيطان رانده شده به خدا پناه ببر»؛ يعني آيه با عبارت «فاستعذ» امر مي‌كند كه «پناه ببر»، و متكلم ...

خطاب هاي قرآن كريم به گونه هاي مختلفي بيان شده: 1:خطاب هايي كه به صورت عام آمده و معنا و مفهوم آن شامل زنان و مردان است و اختصاص به مردان ندارد. مانند “ياايها الناس و يا ايها اللذين امنوا و يا بني آدم” 2:خطاب هايي كه اختصاص به مردان و زنان جداگانه آمده است مانند قل للمومنين(1) و قل للمومنات (2) 3:خطاب خاص ...

قرآن در سوره‏ هاى مختلف، از رؤياهايى نام برده كه حقيقت آنها به وقوع پيوسته است، از جمله: الف- رؤياى يوسف عليه السلام درباره سجده‏ ى يازده ستاره و ماه و خورشيد بر او كه با رسيدن او به قدرت و تواضع برادران و پدر و مادر در برابر او تعبير گرديد. ب- رؤياى دو يار زندانىِ يوسف كه بعداً يكى از ...

سوره نساء، آيه 125: («وَ مَنْ أَحْسَنُ دِيناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِيمَ خَلِيلًا») «خليل» يا از ماده «خُلَّت» به معنى «دوستي» است و يا از ماده «خَلَّت» به معنى «نياز و احتياج»؛ در اينكه كداميك از اين دو معنى به مفهوم آيه فوق نزديكتر است در ميان مفسران گفتگو است. جمعى معتقدند كه معنى دوم نزديكتر به ...

اصولا بهشت «دار السلام» است همانگونه كه در سوره يونس آمده است: («وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلى‏ دارِ السَّلامِ‏»)[1]: “خداوند مردم را دعوت به دار السلام و سرزمين سلامت و آرامش مى‏ كند.” و بهشتيان كه ساكنان اين سرزمين اند با انواعي از سلام ها و درودها مواجه مي شوند:  1. گاه با سلام فرشتگان روبرو مى‏ شوند كه به هنگام ورود در ...

در پاسخ اين سوال توجه به دونكته لازم است:  الف) حرمت ازدواج با دو خواهر  ازدواج با دو خواهر بطور همزمان از ديدگاه اسلام و براساس آيه شريفه 23 سوره مباركه نساء كه مى فرمايد: («حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ…. وَ أَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ اْلأُخْتَيْنِ إِلاّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كانَ غَفُورًا رَحيمًا»): «حرام شده است بر شما (ازدواج با) مادرانتان ...

قصه همسر عزيز مصر و جوان شدن وي در سنين كهنسالي، وضع تاريخى خاص خود را دارد و بايد در صحت و سقم آن جداگانه بحث كرد. اما آيه «لاتَبْديلَ لِخَلْقِ اللّه» معنايش مربوط به فطرت است. خداوند در باره آفرينش انسان فرمود: هيچ انسانى شبيه انسان ديگر نيست، حتى سرانگشتان هر شخصى با شخص ديگر تفاوت دارد. لذا امضا كاملاً ...

رقت قلب داريم و ضعف قلب؛ ممكن است كسى بگويد من در مدت عمرم يك گوسفند را سر نبريده ام يا مرغى را نديده ام كه سر ببرند، اين رقت قلب نيست بلكه ضعف نفس است. زيرا همين شخص كه مى گويد من تحمل ديدن گوسفند ذبح شده را ندارم وقتى كباب گوسفند را مى خورد و بوى كباب به مشام فقرا ...

  سوره هود، آيه 48: («قِيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلى‏ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ …‏»)  بدون شك طوفان عظيم حضرت نوح(ع) همه آثار حيات را در هم كوبيده بود و زمين هاى آباد، مراتع سر سبز و باغ هاى خرم، همگى ويران شده بودند. و در اين هنگام بيم آن مى‏ رفت كه نوح و يارانش از نظر زندگى و تغذيه در مضيقه شديد قرار ...

سوره غافر، آيه 45: («… يُذَبِّحُونَ أَبْناءَكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ وَ فِي ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيم‏») غالب مفسران درباره علّت قتل پسران بني ‏اسرائيل گفته ‏اند: فرعون در خواب ديد آتشي از بيت‏ المقدس به سمت مصر حركت كرد و خانه ‏هاي مصر را دربر گرفت و قبطيان را سوزاند و به بني ‏اسرائيل آسيبي نرساند. فرعون با ديدن اين رؤيا ...

سوره نمل، آيه16: («وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ وَ قالَ يا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَ أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِين‏»). در رواياتى كه از منابع اهل بيت (عليهم السلام) نقل شده است به اين آيه در برابر كسانى كه مى‏ گفتند پيامبران ارثى نمى‏ گذارند و به حديث «نحن معاشر الانبياء لا نورث»: “ما پيامبران ارثى نمى‏ گذاريم”، تكيه ...

سوره قصص، آيه27: («…عَلى‏ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِكَ وَ ما أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ…»)[1]  در ازدواج حضرت موسي (ع) با دختر حضرت شعيب (عليه السلام) پيشنهاد اجير شدن به مدت هشت يا ده سال به عنوان مهريه، توسط پدر دختر مطرح شد. حضرت موسي (ع) نيز – بر اساس خصلت فضل و كرامت انبياء- مقدار بيشتر ...

سوره قصص، آيه27: («قالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هاتَيْنِ عَلى‏ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِكَ وَ ما أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِين‏») هنگامي كه حضرت موسى (ع) در اولين لحظات ورود به مدين با صحنه ظلم مواجه شد بر اساس آيين جوانمردي، به ياري مظلوم شتافت و دختران حضرت شعيب(ع) را در حقوق ...

سرّ آن كه خداوند درباره حضرت نوح(ع) فرمود: («سلامٌ علي نوحٍ في العالمين»)[1] اين است كه آنچه از توحيد و ديگر معارف الهي بر روي زمين هست، محصول تعليمات حضرت نوح است از اين رو او شيخ الانبياست و اوّلين شريعتي كه بر بشر نازل شده، ظاهراً توسط حضرت نوح بوده است. اگرچه درباره آدم (عليه السلام) آمده است كه وي نيز ...

سوره شمس، آيات 1-2 : (« وَالشَّمسِ وَ ضُحاها * وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها»)  در اين آيه به قمر سوگند ياد شده، در حالى كه دنبال شمس در حركت است. مراد از دنباله روى ماه از خورشيد دو چيز مى‏ تواند باشد: يكى اينكه از خورشيد كسب نور مى‏ كند، كه در اين صورت دنباله روي («اذا تليها») حالتي دائمى است، چون قمر دائما ...

سوره ص، آيه30: («و وَهَبنا لداودَ سليمانَ نِعمَ العَبد إنّه أوّاب»). سوره ص، آيه44: («… إنا وَجَدنه صابراً نِعمَ العبدُ إنّه أوّاب»).   در سوره ص، داستان متفاوت دو پيامبر الهى مطرح شده است: يكى حضرت سليمان (ع)، پيامبرى كه بالاترين قدرت و امكانات را داشت. ديگرى حضرت ايّوب (ع)، پيامبرى كه سخت ‏ترين تلخى‏ ها را براى مدّتى طولانى چشيد. امّا ...

 سوره قصص، آيه9: («وَ قالَتِ امْرَأَتُ فِرْعَوْنَ قُرَّتُ عَيْنٍ لِي وَ لَكَ لا تَقْتُلُوهُ عَسى‏ أَنْ يَنْفَعَنا أَوْ نَتَّخِذَهُ وَلَداً»).  هنگامي كه نوزادي در ميان صندوق، از طريق امواج رودخانه نيل رهسپار قصر فرعوني شد، در اولين مواجهه -كه حاكي از مشاجره و نزاع در درون كاخ است- همسر فرعون مي گويد: «اين نوزاد نور چشم من و تو است، او را ...

سوره كهف، آيه21 : («وَكذلِكَ اَعْثَرنا عَلَيْهِمْ لَيَعْلَمُوا اَنَّ وَعْدَ اللهِ حَقُّ وَاَنَّ السّاعَهَ لا رَيْبَ فيها») [و اين گونه ما مردم را از حال آنها (اصحاب كهف) آگاه ساختيم تا بدانند وعده خدا حق است، و در قيامت و رستاخيز شكى نيست‏] از تعابير آيه شريفه به خوبى بر مى ‏آيد كه حداقل يكى از اهداف خواب عجيب و طولانى اصحاب كهف كه ...

سوره بقره، آيه183: («يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَي الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ») روزه در شمار اركان و مباني اسلام است[1]، ازاين ‏رو خداي سبحان اصول كلي آن را مبسوطاً در قرآن بيان فرموده است. اهميت ويژه روزه سبب شده تا حكم آن با تعبير عاطفه برانگيز و مسئوليت ‏بخشِ («ياَيُّهَا الَّذينَ ءامَنوا») شروع شود؛ يعني ...

سوره مريم، آيه 25: («وَ هُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا»)  هنگامي كه لحظات طوفانى زندگى حضرت مريم(س) شروع شد و درد شديد او را از آبادى به بيابان كشاند، تنها ترس تهمت هاى آينده نبود كه قلب مريم را مى‏ فشرد، هر چند مشغله فكرى وي بيش از همه همين موضوع بود، ولى مشكلات و مصائب ديگر مانند وضع حمل بدون قابله ...

  سوره نمل، آيه 37: («ارْجِعْ إِلَيْهِمْ فَلَنَأْتِيَنَّهُمْ بِجُنُودٍ لا قِبَلَ لَهُمْ بِها وَ لَنُخْرِجَنَّهُمْ مِنْها أَذِلَّةً وَ هُمْ صاغِرُونَ») پس از اينكه حضرت سليمان (ع) نامه اي مبني بر دعوت به حق براي ملكه و مردم سرزمين سبا ارسال نمود، ملكه سبأ با همفكري شوراي حكومتي خود تصميم گرفت  جهت ارزيابي حضرت سليمان هدايايي ارسال كند. فرستادگان ملكه سبا با كاروان هدايا، سرزمين يمن را پشت ...

عن أبي عبدالله(عليه‌السلام) قال: «أوحي الله عزّوجلّ إلي موسي(عليه‌السلام): ما يمنعك من مناجاتي؟ فقال: يا ربّ أُجلّك عن المناجات لخُلُوف فم الصّائم، فأوحي الله عزّ وجلّ إليه: يا موسي لخُلُوف فم الصّائم أطيب عندي من ريح المسك»[1] [امام صادق (عليه السلام) فرمودند: خداوند عزوجل به موسي (عليه السلام) وحي كرد: چه چيز، تو را از مناجات با من باز داشته ...

سوره يوسف، آيه94: («وَ لَمَّا فَصَلَتِ الْعِيرُ قالَ أَبُوهُمْ إِنِّي لَأَجِدُ رِيحَ يُوسُفَ لَوْ لا أَنْ تُفَنِّدُونِ») وقتى كاروان حامل پيراهن حضرت يوسف (عليه السلام)، از مصر بيرون آمد، در حالي كه هنوز فاصله چنداني از شهر نگرفته بود، حضرت يعقوب (عليه السلام) در كنعان به  فرزندانش كه نزد او بودند فرمود: «من هر آينه بوى يوسف را استشمام مي كنم و چنين مى ‏بينم ...

سوره ابراهيم، آيه37: («رَبَّنا إِنِّي أَسْكَنْتُ مِنْ ذُرِّيَّتِي بِوادٍ غَيْرِ ذِي زَرْعٍ عِنْدَ بَيْتِكَ الْمُحَرَّمِ رَبَّنا لِيُقِيمُوا الصَّلاةَ فَاجْعَلْ أَفْئِدَةً مِنَ النَّاسِ تَهْوِي إِلَيْهِمْ وَ ارْزُقْهُمْ مِنَ الثَّمَراتِ لَعَلَّهُمْ يَشْكُرُون‏») خداوند به حضرت ابراهيم (ع) دستور داد تا هاجر و فرزند شيرخوارش را به مكه كه در آن زمان بيابانى خشك و بى آب و علف بود و حتي پرنده اي ...

سوره ذاريات، آيه50: («فَفِرُّوا إِلَى اللَّهِ إِنِّي لَكُمْ مِنْهُ نَذِيرٌ مُبِينٌ») [1]  تعبير به «فرار» در آيه شريفه فوق تعبير جالب و لطيفى است؛ معمولا فرار در جايى به كار مي رود كه انسان از يك سو با موجود يا حادثه وحشتناكى روبرو شده، و از سوى ديگر پناهگاهى در نقطه ‏اى مناسب سراغ دارد، لذا با سرعت تمام از محل حادثه‏ دور مى‏ شود و به ...

سوره انبياء، آيه 87: («وَ ذَا النُّونِ إِذْ ذَهَبَ مُغاضِباً فَظَنَّ أَنْ لَنْ نَقْدِرَ عَلَيْهِ فَنادى‏ فِي الظُّلُماتِ أَنْ لا إِلهَ إِلاَّ أَنْتَ سُبْحانَكَ إِنِّي كُنْتُ مِنَ الظَّالِمِين‏») كلمه «نون» در لغت به معنى ماهى عظيم، يا به تعبير ديگر نهنگ يا وال است و «ذا النون» يعنى مصاحب ماهي عظيم كه همان حضرت يونس (ع) است. تعبير «ظلمات» مي تواند اشاره به ظلمت ...

سوره نور، آيه 37: («فِي بُيُوتٍ أَذِنَ اللَّهُ أَنْ تُرْفَعَ وَ يُذْكَرَ فِيهَا اسْمُهُ يُسَبِّحُ لَهُ فِيها بِالْغُدُوِّ وَ الْآصالِ«)   غالب مفسران آيه فوق را در ذيل «آيه مشكات» تحليل نموده اند. مشكات انوار الهي در خانه‏ هايى قرار دارد كه خداوند اذن فرموده كه ديوارهاى آن را بالا برند و مرتفع سازند تا از دستبرد دشمنان و شياطين و هوسبازان ...