مذهبی

روایتی به این مضمون شنیدم که «وقتی خداوند بنده‏ای را دوست بدارد، به جبرئیل می‏گوید که من فلان بنده را دوست دارم، پس تو هم او را دوست بدار. پس جبرئیل او را دوست می‏دارد. و بعد جبرئیل در آسمان‏ها و زمین ندا می‏دهد که خدا فلان بنده را دوست می‏دارد، پس شما نیز او را دوست بدارید. در نتیجه تمام موجودات آن بنده را دوست خواهند داشت». آیا این روایت در مجامع روایی شیعه آمده است؟ لطفاً آدرس آن را ذکر فرمایید. همچنین از نظر سند و اعتبار در چه مرتبه است؟

آیا روایاتی که در آنها ائمه(ع) می فرمایند: ما اگر عده کمی یاور داشتیم قیام می کردیم با نظر گروهی از دانشمندان مبنی بر لزوم پذیرش حاکم توسط اکثریت مردم منافات ندارد؟

آیا در کتاب مقدس تثلیث در مسیحیت را می توان اثبات کرد یا نه؟ اگر نه پس این اعتقاد چگونه به وجود آمده است؟

آیا امامان معصوم (ع) از نظر روحیات و احوالات شخصی با یکدیگر تفاوت و تمایزی داشته اند یا همه جلوه های یک نور واحد هستند. به بیان دیگر آیا تفاوت های فردی که در روان شناسی مطرح است، در مورد آنان نیز صدق می کند؟

با عرض سلام، سؤال بنده در مورد اثر وضعی ارتکاب فعل حرام است. آیا می توان وجود اثر وضعی در اثر ارتکاب حرام را به طور مطلق حتی در جایی که مکلف علم به حرمت ندارد و فعل برای او حلیت ظاهریه دارد و نیز برای فرزندان ستمگران پذیرفت؟ اگر ممکن است جهت مطالعه مبسوط تر اقوال موافقین و مخالفین اثر وضعی مطلق منابعی معرفی کنید.

چند روایت محدود (چهار یا پنچ) روایت به این مضمون وجود دارد که: حضرت امام حسن و امام حسین (ع) بر سینه پیامبر (ص) بازی می کردند یا در برخی از روایات وارد شده است که در هنگام کودکی بر سینه پیامبر (ص) بول (ادرار) می کردند، یا درباره امام صادق (ع) چنین وارد شده است که زمان کودکی بعضی از پرندگان مانند پرستو را در صحن مسجد الحرام اذیت می کردند، به طوری که امام سجاد یا امام باقر (ع) ایشان را از این کار نهی می کردند. این دسته از روایات که دلالت بر افعال بچه گانه از طرف امامان معصوم (ع) در زمان طفولیت آنان دارد چگونه است؟ با این که در برخی دیگر از روایات مانند روایت امام رضا (ع) یا در برخی از آیات قرآن که از انبیا و زندگی آنان صحبت به میان آمده است؛ مانند حضرت عیسی، حضرت یحیی، حضرت یوسف و حضرت سلیمان آیاتی وارد شده است که چنین مطالبی در آن نیست.آیا رویاتی نداریم که در آن در ضمن شمردن علامات امام معصوم (ع) می فرماید: طهارت ولادت (حلال زاده بودن)، داشتن آثار فضل و کمال از کودکی، و اهل لهو و لعب نبودن. یا امیر المؤمنین (ع) در بیان این خصوصیات می فرمایند: « امامى که شایسته مقام امامت است داراى علاماتى است؛ از آن جمله این که از تمام گناهان کوچک و بزرگ معصوم باشد، لغزشى در فتوا نداشته باشد و جواب خطا ندهد و در نهایت سهو و نسیان نداشته و لهو و بازى در امور دنیا ندارد. همان طور که می دانیم بدرستی که برخی از امامان ما در کودکی به امامت رسیدند؛ از جمله امام جواد (ع) و حضرت حجت (عج) و ما هم در زیارت جامعه کبیره آنان را مورد خطاب قرار می دهیم که "او شما را بعلم خود برگزیده، و براى خزانه دارى مخازن غیب خود پسندیده، و براى پاسدارى سرّ خود انتخاب کرده، و بقدرت خود اختیار فرموده، و به هدایت خود عزیز ساخته، و به برهان خود اختصاص داده، و براى مشعل دارى نور خود برگماشته، و به روح خود تأیید فرموده، و بخلافت شما در زمین خودش، رضایت داده، و شما را حجّت هاى خود بر خلق خویش و یاران دین و حافظان سرّ و خازنان علم، و ودیعت گاه حکمت، و مترجمان وحى، و ارکان توحید، و شاهدان بر خلق، و نشانه‏هاى راهنما براى بندگان، و نورافکن‏ها در شهرها، و راهنمایان به صراط خود قرار داده است. او شما را از لغزش ها مصون داشته، و از دستبرد فتنه‏ها ایمنى بخشیده، و از پلیدی ها پاک ساخته، و ناپاکى را از ساحت قدستان دور گردانده، و شما را بى‏نهایت پاکیزه داشته، و از این رو، شما جلالش را عظیم داشتید، و شأنش را بزرگ ساختید، و کرمش را تمجید کردید، و ذکرش را دوام بخشیدید، و پیمانش را مؤکّد نمودید، و ..».امیدوارم به طور مفصل پاسخ دهید، چرا که این شبهه در میان شیعیان پخش شده و برخی که خودشان را به شیعه منسوب می کنند و مقام ائمه را در سطح یک مفتی یا مبلغ می دانند با تفسیر این روایات در صدد تقلیل مقام و شأن ائمه و امامان معصوم (ع) هستند. مجددا از شما می خواهم با دادن پاسخ دقیق و عمیق به این شبهه، آن را از اذهان شیعیان پاک کنید. با تشکر

آیا دلیل واضح و روشن و معتبری بر پذیرش و یا عدم پذیرش وجود زندگی های متوالی وجود دارد؟

آیا دو جنبه وجودی در انسان (روح و بدن) مؤید پلورالیسم و کثرت گرایی است؟

اگر دین مسیحیت کنونی تحریف شده می باشد و خدا آنها را کافر خوانده چون مسیح را پسر خدا می نامند، پس چرا آنها را شفا می دهد و به آنها توجه می کند؟

چرا روز شنبه برای یهودیان روز مجازات است، فلسفه آن چیست؟ آیا روز یک شنبه هم برای مسیحیان جنبه مجازات دارد؟

1. آیا می توان حضرت علی (ع) را به این دلیل که وی از طرف خداوند غذا را بین افراد نیازمند توزیع می نمودند «رازق» خواند؟2. آیا «رب» خواندن چهارده معصوم (ع) به این دلیل که آنها کسانی هستند که مراقب و مواظب ما هستند، جایز است؟ آیا این کار شرک است؟ یا از آن جا که در قرآن کریم آمده است که والدین را می توان رب خواند ما نیز می توانیم آنها را رب بخوانیم؟ با احترام. والسلام

در روایات اهل بیت (ع) آمده پیامبر بزرگ اسلام از نور خداوند متعال آفریده شده است و این را وهابی ها دروغ می پندارند و می گویند که آن حضرت مانند ما از گل آفریده شده است و هم چنین نمی پذیرند که همه موجودات به خاطر وجود آن حضرت آفریده شده اند بلکه می گویند آن حضرت برای سایر موجودات آفریده شده است. دیدگاه شما در این رابطه چیست؟

در قرآن کریم آمده "کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ" که بر اساس آن انسان ها فانی هستند، ولی در جای دیگر داریم که یک بعد از وجود انسان روح است که بعد از مرگ به حیات ادامه می دهد. حال آیا انسان فانی است و روزی نابود می شود یا جاودان است و همیشه حیات دارد؟

سلام؛ با توجه به آیه" إِنَّا جَعَلْناکُمْ خَلَقْناکُمْ مِنْ ذَکَرٍ وَ أُنْثى‏ وَ شُعُوباً وَ قَبائِلَ لِتَعارَفُوا إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقاکُم، "آیا تلاش برای از بین بردن تفاوت های نژادی و یا به تعبیری آمیزش فرهنگ ها، خلاف خواست الاهی است؟

در احادیث آمده است که قرآن مجید گنجینه پایان ناپذیر علم، معرفت و ... است و بشر هیچ گاه توان احاطه بر تمام آن را ندارد. به نظر شما ساخت یک ساختمان 100 طبقه و اجاره حداکثر 60 طبقه آن کاری عاقلانه و حکیمانه است؟

اعتقاد به معاد جزء اصول دین ما بوده که شامل اشارات مکرر قرآنی می باشد ، که در آن روز لازم خواهد بود که روح به جسم پیوسته و در محضر پروردگار حاضر گردد، حضرتعالی استحضار دارید که امروزه امر فضا و فضانوردی که تا چند دهه قبل امری عجیب به شمار می رفت ، صورت متداولی به خود گرفته است و حتی در میان فضانوردان اعزامی به فضا هم فضانوردان مسلمان به چشم می خورند . سوال این است که اگر در حین ماموریت فضایی بعنوان مثال اگر فضانوردی مسلمان و معتقد در کره ماه یا یکی از کرات آسمانی فرود آمده و بر اثر بروز حادثه در آنجا فوت نماید ، مساله حشر او در روز قیامت چگونه خواهد بود؟

زمین محشر چگونه زمینی است؟

به نظر شما علل موضع گیری ملحدان در مقابل دین اسلام و ادیان دیگر چه می تواند باشد؟ دلیل و اسباب این پدیده چیست و از چه نشأت می گیرد و یا منبع آن، چه می تواند باشد؟

رابطه ایمان و حبّ از نگاه روایات را بیان کنید.

شخصی به من گفت که ادعای شیعیان درمورد محبت به اهل بیت پیامبر دروغ محض است. چرا که که اگر ما کتب شیعه را ملاحظه کنیم در می یابیم که این محبت به اهل بیت فقط بهانه بوده تا بتوانند چهره واقعی خود را پنهان کنند. حال به چند مورد اشاره می شود: 1. در بحارالانوار از امام صادق(ع) نقل شده است که فرمودند: "زنی بد چهره، خدمت امیر المؤمنین آمد که آن حضرت در حال خطبه بود. آن زن گفت: این مرد قاتل محب توست. علی به او نگاه کرد سپس فرمود: ای زن جسور! ای زن بد اخلاق! ای زنی که حیض او مانند سایر زنان نیست! ای کسی که در زیر شکمش چیزی آویخته." این نقل قطعا به حضرت امیر توهین می کند. 2. در تفسیر قمی نقل است از حضرت فاطمه(س) که درمورد حضرت علی این طور توصیف می کنند "زنان قریش برای من داستانی تعریف کردند که حضرت علی یک مرد شکم گنده و دست دراز با مفاصل بزرگ و چشم باز و بازوی نرم مانند شتر و دندان پر تب و تاب داشته و آدم فقیری است." 3. در مقاتل الطالبیین از ابو اسحاق نقل می کند که او می گوید: "من در روز جمعه همراه پدرم به مسجد رفتم. او مرا بلند کرد و حضرت علی در حال خطبه بود. او یک پیر مرد بدون مو با پیشانی برجسته و سینه ی باز و محاسن بلند بود که محاسنش تا سینه اش آمده و دیده ضعیفی داشت." 4. باز در بحار الانوار نقل می کند که رسول خدا(ص) نزد امیر المؤمنین آمد که او داشت می خوابید. رسول خدا او را با پا بیدار کرد و گفت: "ای حیوان خدا بیدار شو." یکی از صحابه گفت: ای رسول خدا، آیا ما هم می توانیم کسی را با این اسم صدا کنیم؟ رسول خدا فرمود: خیر. به خدا قسم آن اسم مخصوص او بود." 5. سید حسین الموسوی می گوید: امامانی که اکثرا مورد توهین و تمسخر قرار گرفته اند دو امام بودند، امام باقر(ع) و پسرش جعفر صادق(ع) و پسر دوم او. به آن دو نفر بیشتر مسائلی مانند تقیه و متعه و همجنس بازی و قرض دادن آلت تناسلی و غیره نسبت داده شده است. در حالی که آن دو امام از آن منزه هستند. 6. قساوت شیعه در بیان سید محسن امین آشکار می شود که می گوید: "حسین با بیست هزار نفر از مردم کوفه بیعت کرد و سپس آنها بیعت شکستند و خارج از کوفه برای مقابله با او رفتند. در حالی که هنوز بیعت بر گردن آنها بود و سر انجام امام حسین(ع) را کشتند. (اعیان شیعه ج 1 ص 34).

سلام. از این که مجال جهت ارسال سؤالات دینی در این سایت فراهم فرمودید متشکرم. راجع به رابطه فلسفه و دین می خواهم از جناب عالی این سؤال را مطرح کنم: آیا اصل موضوع (postulate) فلسفه با اصل موضوع (postulate) دین تفاوت دارد؟

آیا در عالم جنیان، حشرات و حیوانات وجود دارند. آیا آنها هم مانند جنیان، از آتش به وجود آمده‌اند؟ و آیا در دنیای جنیان، درخت و گیاه نیز وجود دارند؟

چکیدن خون سر مبارک امام حسین ع بر ران ابن زیاد ملعون در کدام کتاب‌ها آمده است؟

‌نام فرزندان امامان؛ از امام علی(ع) تا امام حسن عسکری(ع) را نام ببرید.

مراد از «یا قوی» که با آن خدا را می‌خوانیم، چیست؟

امید به آمرزش خداوند با توجه به ریاضی بودن قانون اسباب و مسببات چگونه امکان پذیر است؟ منظور این است که راه خطای رفته را چگونه می شود جبران کرد؟

در قرآن کریم مشاهده می شود که خداوند برای اولیای خود اسم های بر گزیده که قبلاً آن را برای کسی دیگر اختیار نکرده بود؛ نظیر عیسی بن مریم، یحیی بن ذکریا. همچنین نسبت به اهل بیت (ع) اسامی محمد و علی در میان اعراب سابقه نداشت، پرسش من این است که این اسامی بر چه چیز دلالت دارند و انتخاب این اسامی از طرف خداوند برای برگزیده هایش بر چه مسئله مهم و معانی عمیق و بر چه حقیقتی دلالت دارد؟

لطفاً اهمیت روزه و رمضان را در قرآن و احادیث بیان کنید.

با سلام و ارادت با یکی بحث قرآنی داشتم در مورد سحر و کارهای غیرعادی او چیزی گفت که من باورم نشد و هیچ جایی هم ندیدم می خواستم بپرسم آیا صحت دارد؟ او گفت بعضی افراد با بی احترامی و کارهای خاصی که با قرآن می کند می تواند به توانایی های غیر عادی دست یابند چطور چنین چیزی ممکن است؟ هر کاری به اذن خدا است و چطور خداوند حکیم اجازه می دهد که اینها به خرق عادت دست یابند.

بعضی ها ادعا می کنند که انسان خلیفه موجودات ما قبل خود می باشد. براساس منبع قرآن و سنت، ادله خلیفة الله بودن انسان چیست؟

چرا خدا زیبا است؟ اگر جواب این است که چون مخلوقاتش زیبا هستند؛ مثلاً من یک نقاشم و آثار زیبایی دارم، ولی بسیار بد قیافه هستم!

چرا خدا زیبا است؟ اگر جواب این است که چون مخلوقاتش زیبا هستند؛ مثلاً من یک نقاشم و آثار زیبایی دارم، ولی بسیار بد قیافه هستم!

در مورد افرادی که سؤال می کنند امامان معصوم نیز جنگ قدرت داشته و آنها هم حکومت موروثی می خواستند چه جوابی داریم؟

در مورد افرادی که سؤال می کنند امامان معصوم نیز جنگ قدرت داشته و آنها هم حکومت موروثی می خواستند چه جوابی داریم؟

با عرض سلام و خسته نباشید؟ من واقعاً درباره توسل متوجه نشدم چه توضیحی دادید. آیا می شود مستقیم بگوییم امام رضا (ع) حاجتمان رو برآورده کن؟ و آیا می شود مستقیم از اهل بیت خواست؟ خداوند می گوید مستقیم از من بخواهید. آیا این درست است که بگوییم امام رضا شفا بده. حاجت بده؟!

با سلام؛ 1. بنده در مورد مسئله قناعت که در اسلام بحث شده سردرگم شده ام. نمی دانم در این زمان انسان در چه سطحی زندگی کند انسان قانعی محسوب می شود؟ اخیراً در کتاب معراج السعادة مطالبی در این خصوص خوانده ام (در خصوص فضیلت فقر و قناعت). از طرفی گفته شده خدا روزی دهنده بندگان است و هرکسی سهم معینی در این دنیا دارد که در این شکی نیست. و انسان ها را از پس انداز و نگرانی برای روزهای آینده نهی کرده اند و از طرف دیگر هم گدایی را بد دانسته اند. ولی در این زمانه انسان نیاز به پس انداز برای خرید خانه، بیماری های احتمالی، ازدواج، بچه دار شدن و غیره دارد که اگر پس انداز نکند همیشه باید نگران آینده باشد. مثلا گفته اند کسی که بمیرد و خانواده اش پس از او محتاج باشند مسلمان نیست و از طرف دیگر گفته اند نیازی نیست پدر برای آینده فرزندانش مال جمع آوری کند. اگر انسان فقط به فکر امروز خود باشد و به بیمه و پس انداز فکر نکند باعث نمی شود در دوران پیری محتاج و ذلیل باشد؟ اگر فقر از غنا بالاتر است، پس چرا در دعاها از خداوند کریم وسعت روزی را می طلبیم. 2. اگرشخصی به حداقل احتیاجات خود اکتفا کند و باقی مانده پول خود را برای خرید خانه پس انداز کند که بتواند سرپناهی برای خانواده اش فراهم کند و هر ماه هم مقداری انقاق می کند، آیا این شخص باید هر سال خمس آن پس انداز را بدهد. در این صورت هرگز قادر نخواهد بود خانه ای تهیه کند. (باتوجه به این که حداقل مسکن، خوراک و پوشاک جزء حداقل ضروریات یک زندگی است). در رساله های مراجع تقلید گفته می شود؛ آنچه از مخارج سال مالی زیاد بیاید باید خمسش را داد در صورتی که جواب هایی که به سؤالات خمس داده می شود با این مسئله فرق می کند. و باعث می شود انسان تمام درآمد خود را خرج کرده تا مبادا خمس به آن تعلق گیرد و در نتیجه مبتلا به حرص و طمع می شود.

آیا در عالم برزخ یا عوالم دیگر اذان گفته می شود؟ و اولین مؤذن در روز قیامت کیست؟

چرا در رکوع اسم "عظیم" و در سجده اسم "اعلی" گفته می شود؟ معنای آنها چیست؟ یعنی با گفتن این دو ذکر باید به چه چیزی فکر کنیم؟

سلام علیکم؛ طبق نظر یکی از دانشمندان سنی، این آیه "یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا أَطیعُوا اللَّهَ وَ أَطیعُوا الرَّسُولَ وَ أُولِی الْأَمْرِ مِنْکُمْ فَإِنْ تَنازَعْتُمْ فی‏ شَیْ‏ء ..."، بطلان عقیده به امامت را تأیید و تصدیق می کند؛ زیرا اگر امامان معصوم بودند! آیه نباید در بردارنده این جمله باشد که " فَإِنْ تَنازَعْتُمْ ..."؛ چون می بایست یک اظهاریه مطلق می داشت؛ یعنی "از خداوند و پیامبر و اوصیای پیامبر اطاعت کنید". این آیه ثابت می کند که شما می توانید نسبت به اولی الامر (اوصیای پیامبر) نزاعی داشته و آن را انکار کنید و اگر این کار را کردید می توانید به خداوند (سبحانه و تعالی) و پیامبر (ص) رجوع کنید. علاوه بر این اگر نزاعی وجود داشت و اگر امامت یک عقیده معتبر بود، می بایست چنین می گفت: "ردوه الی الله و رسوله و الی اولی الامر منکم".

چرا ما مجاز به استفاده از الفاظی مانند "ید الله" "وجه الله" و ... هستیم، ولی نمی توانیم به مسیح (ع) نسبت "ابن الله" بدهیم، در صورتی که مانند مثال های بالا تشبیه باشد؟

درباره علاقه شیطان به امیر المؤمنین (ع) روایتی وارد شده به این بیان: روزی آن حضرت به شیطان گفت: ای ابو الحارث! آیا برای قیامت خود چیزی ذخیره کرده ای؟ شیطان گفت: یا علی! دوستی و محبت تو را. و روایات دیگری از این دست. آیا این علاقه و محبت شیطان به امیر مؤمنان (ع) صحّت دارد؟

شرح عرفانی عبارت «لیس لی وراء الله و ورائکم یا سادتی منتهی» که در درعای علقمه بعد از زیارت عاشورای مقدسه خوانده می شود، را بفرمائید.

اسلام نسبت به چه اقوام و مذاهبی امر به جهاد با آنان داده است تا اسلام بیاورند یا کشته شوند؟ و نسبت به چه ملیت هایی حکم به جهاد داده تا اسلام آورده یا جزیه پرداخت کنند؟

چرا عدد هفت مقدس است؟

"الملقن" و "المطلع"، جزو کدامیک از صفات الاهی (جمالیه یا کمالیه) است؟

چرا ما در احادیث داریم که خیلی نباید در کنه و عمق آفرینش اندیشید؟

چه فرقی بین این دو عبارت وجود دارد؟ "لا اله الا هو" و "لا اله الا الله"؟

منظور از جمله «السلام علیک یا حجة الله التی لا تخفی» چیست؟

وقتی می گوییم خداوند همه چیز را می داند آیا به این معنا نیست که علم او شامل اطلاعات نادرست و درست هم می شود؟ اگر چنین نیست چگونه می توان گفت که او همه چیز را می داند؟

وقتی می گوییم خداوند همه چیز را می داند آیا به این معنا نیست که علم او شامل اطلاعات نادرست و درست هم می شود؟ اگر چنین نیست چگونه می توان گفت که او همه چیز را می داند؟