همه

يكي از نامهاي قيامت، روز «نشر» است؛ زيرا نامه ‏هاي رفتار انسان در آن روز باز و گشوده مي ‏شود: («وإذا الصُّحف نُشِرت»)[1] نامهٴ اعمال انسان در اين جهان در لفافه و پيچيده است، اما در معاد منتشر مي ‏شود. در دنيا كسي از آن خبر ندارد و حتّي برخي اعمال گذشته انسان براي خودش نيز مستور است. از اين‏رو با ديدن آن در معاد ...

سوره تحريم، آيه 11: («وَ ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ آمَنُوا امْرَأَتَ فِرْعَوْنَ إِذْ قالَتْ رَبِّ ابْنِ لِي عِنْدَكَ بَيْتاً فِي الْجَنَّةِ وَ نَجِّنِي مِنْ فِرْعَوْنَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِي مِنَ الْقَوْمِ الظَّالِمِين‏»)   معروف اين است كه نام همسر فرعون «آسيه» و نام پدرش «مزاحم» بوده است. كلمه آسيه و كلمه مزاحم عربي است و شايد ترجمه كلمه عبري آن‏ها باشد؛ يعني معاني دو اسم ...

سوره بقره، آيه 258: («أَ لَمْ تَرَ إِلَى الَّذِي حَاجَّ إِبْراهِيمَ فِي رَبِّهِ أَنْ آتاهُ اللَّهُ الْمُلْكَ إِذْ قالَ إِبْراهِيمُ رَبِّيَ الَّذِي يُحْيِي وَ يُمِيتُ قالَ أَنَا أُحْيِي وَ أُمِيتُ قالَ إِبْراهِيمُ فَإِنَّ اللَّهَ يَأْتِي بِالشَّمْسِ مِنَ الْمَشْرِقِ فَأْتِ بِها مِنَ الْمَغْرِبِ فَبُهِتَ الَّذِي كَفَرَ وَ اللَّهُ لا يَهْدِي الْقَوْمَ الظَّالِمِين‏»)  محاجّه و مناظره ميان حضرت ابراهيم (عليه السلام) و نمرود، مناظره ...

سوره طه، آيه 37: («ولقد مننّا عليك مرّةً أخري») هنگامي كه كاهنان، به فرعون خبر دادند كه فرزندى در بنى اسرائيل متولد مى ‏شود، كه زوال ملك او به دست وى صورت مى‏ گيرد، ناگزير فرعون فرمان داد تا هر فرزندى كه در بنى اسرائيل متولد مى ‏شود به قتل رسانده شود، اما طبق تدبير الهي موسى (ع) به دنيا آمد و خداوند به مادرش ...

سوره آل عمران، آيه 42: («وَ إِذْ قالَتِ الْمَلائِكَةُ يا مَرْيَمُ إِنَّ اللَّهَ اصْطَفاكِ وَ طَهَّرَكِ وَ اصْطَفاكِ عَلى‏ نِساءِ الْعالَمِينَ‏») در آيه فوق سخن از گفتگوي فرشتگان با حضرت مريم (س) است. و چه افتخارى از اين برتر كه انسانى با فرشتگان هم سخن شود، آن هم سخنى كه بشارت برگزيدگى او از سوى خدا و طهارت و برترى او ...

قرآن مجيد مكرر از باغ‏ هاي بهشتي كه نهرها زير آنها جاري است نامبرده است[1] و اساسا بهشت را از اين‏رو «جنّت» ناميده ‏اند كه در سراسر باغ‏ هاي آن درختان انبوهي است كه سايه‏ هاي آنها فضاي بهشت و زمين آن را يكسره پوشانده است. از ويژگي‏هاي درختان بهشت آن است كه سايه‏ هاي آن همانند ميوه ‏هاي آن هميشگي است و مانند برخي ...

سوره مريم، آيه 25: («وَ هُزِّي إِلَيْكِ بِجِذْعِ النَّخْلَةِ تُساقِطْ عَلَيْكِ رُطَباً جَنِيًّا») در آيه مباركه فوق صريحا ذكر شده كه خداوند غذاى حضرت مريم (سلام الله عليها) را به هنگام تولد نوزاد رطب قرار داد. مفسران نيز در ذيل آيه چنين استفاده كرده ‏اند كه يكى از بهترين غذاها براى زنان بعد از وضع حمل، رطب (خرماى تازه) است. در احاديث نيز ...

سوره بقره، آيه 34: («وَ إِذْ قُلْنا لِلْمَلائِكَةِ اسْجُدُوا لِآدَمَ فَسَجَدُوا إِلاَّ إِبْلِيسَ أَبى‏ وَ اسْتَكْبَرَ وَ كانَ مِنَ الْكافِرِينَ»)  مي دانيم ابليس، از فرشتگان نبود بلكه از اجنه بود.[1] از اميرالمؤمنين (عليه السلام) روايت شده است كه ابليس شش هزار سال، خداوند را عبادت كرده كه معلوم نيست از سالهاي دنياست، كه هر سالش سيصد و شصت و پنج روز است، يا ...

سرّ نامگذاري بهشت به «جنت» آن است كه شاخساران درختان بهشت در هم فرو رفته و برگ هاي فراوان آن مانند سقفي سبز رنگ زمين بهشت را پوشانده است و با اين وجود، فضاي بهشت روشن است. اما مي دانيم نور بهشت از چشمه خورشيد نيست؛ زيرا خورشيد و ماه در قيامت برچيده مي شوند: («و جُمِعَ الشَمس و القَمَر»)[1] ...

سوره طور(52)، آيه 4: (« وَ الْبَيْتِ الْمَعْمُورِ») بعضى‏ گفته ‏اند: مراد از «بيت معمور» كعبه مشرفه است، چون كعبه اولين خانه‏ اى بود كه براى عبادت مردم بنا شد، و همواره از اولين روز بنايش تا كنون آباد و معمور بوده است[1]، همچنانكه قرآن كريم در باره ‏اش مى ‏فرمايد: («إِنَّ أَوَّلَ بَيْتٍ وُضِعَ لِلنَّاسِ لَلَّذِي بِبَكَّةَ مُبارَكاً وَ هُدىً لِلْعالَمِينَ»)[2]. ولى برخي آن را اشاره به ...

از جمله شاخص هاى بيان قصّه در قرآن كريم، شاخص تكرار يك داستان واحد در مواضع مختلف قرآن است. درباره پديده تكرار در داستان هاى قرآنى، پاره ‏اى اشكالات مطرح شده است. برخى مي گويند: اين چنين تكرار گسترده در قرآن كريم، يك نقطه ضعف به حساب مى ‏آيد؛ زيرا، يك داستان، همين كه يك مرتبه در قرآن آورده شد، تمام ...

سوره تحريم، آيه 10: «ضَرَبَ اللَّهُ مَثَلاً لِلَّذِينَ كَفَرُوا امْرَأَتَ نُوحٍ وَ امْرَأَتَ لُوطٍ كانَتا تَحْتَ عَبْدَيْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحَيْنِ فَخانَتاهُما فَلَمْ يُغْنِيا عَنْهُما مِنَ اللَّهِ شَيْئاً وَ قِيلَ ادْخُلا النَّارَ مَعَ الدَّاخِلِين‏»  آيات 10 تا 12 سوره تحريم متضمن دو مَثَل است، يكى مثلى كه خدا به وسيله آن حال كفار را مجسم مى‏ كند و يكى هم مثلى كه بيانگر حال ...

سوره بقره، آيه 61: («قالَ اَتَستَبدِلونَ الَّذي هُوَ اَدني بِالَّذي هُوَ خَيرٌ اِهبِطوا مِصرًا فَاِنَّ لَكُم ما سَاَلتُم وضُرِبَت عَلَيهِمُ الذِّلَّةُ والمَسكَنَة») آرامش بر دوگونه است: سكينه و سكون. «سكينه» آرامش ممدوح و پسنديده است كه انسان را در برابر سوانح دردناك آرام نگه‏ مي‌دارد و مقابل آن اضطراب است؛ ولي «سكون» آرامش مذموم و ناپسند است كه انسان را در حوادث ...

سوره آل عمران، آيه 33: («إنّ الله اصطفي ءادم و نوحاً و ءآل ابراهيم و آل عمران علي العالمين»). عمران در لغت عبري عِمرام تلفّظ مي‏ شود. پدر حضرت موسي و هارون (عليهماالسلام)، عمران بن قاهاث بن لاوي بن يعقوب است و پدر حضرت مريم (عليهاالسلام)، عمران بن ماثان بن يعاقيم از فرزندان داود نبي (عليه‌السلام) است. ميان اين دو عمران، ...

سوره اعراف/ آيه 143: «…خَرَّ مُوسى صعِقاً فَلَمَّا أَفَاقَ قَالَ سبْحَنَك تُبْت إِلَيْك وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِينَ» در ماجراي رؤيت، جمعى از بنى اسرائيل با اصرار و تاكيد از حضرت موسى (عليه السلام) خواستند كه خدا را مشاهده كنند و اگر او را مشاهده نكنند، هرگز ايمان نخواهند آورد، موسى (ع) از ميان آنها هفتاد نفر را انتخاب كرد و ...

سوره آل عمران، آيه 41: («قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً قالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكار»). پس از اينكه حضرت زكريا (عليه السلام) از خداوند تقاضاي فرزند كرد و فرشتگان، تولد حضرت يحيي (ع) را به ايشان بشارت دادند، درخواست نشانه اي براي اين بشارت نمود. خداوند حكيم نيز در خواست حضرت زكريا را پذيرفت و ...

سِوره آل عمران، آيه 39: («… أَنَّ اللَّهَ يُبَشِّرُكَ بِيَحْيى‏ مُصَدِّقاً بِكَلِمَةٍ مِنَ اللَّهِ وَ سَيِّداً وَ حَصُوراً وَ نَبِيًّا مِنَ الصَّالِحِينَ‏») «حَصور» بودن از ويژگي‏ هاي شخصي حضرت يحيي (عليه‌السلام) است و به معناي محدوديت و در تنگنا بودن است؛ خواه از جهت ظاهري باشد يا باطني. مراد از حصور در آيه شخصي است كه يا به سبب عنّت و ناتواني جنسي يا به جهت ...

در سه مقطع تاريخي سه بركت از پيراهن يوسف صديق ديده شد كه منشأ همه اين بركات بدن يوسف بود كه در جوار رحمت روح پاكش قرار داشت: 1. اين كه وقتي پيراهن آغشته به خون يوسف را برادران با چشم گريان به ‏حضور يعقوب آوردند[1] شكل پيراهن نشان داد كه اينها دروغ مي ‏گويند[2]، زيرا اگر گرگ كسي را بدرد پيراهن ...

در بعضي روايات آمده است كه پيراهن يوسف صديق(عليه ‏السلام) پيراهني بود كه از بهشت آمده و به حضرت ابراهيم داده شده بود و ابراهيم (عليه السلام) با آن پيراهن از آتش نجات پيدا كرد و اين پيراهن در خاندان ابراهيم بود تا به حضرت يوسف رسيد و اين پيراهن كه بهشتي است مي ‏تواند نابينا را بينا كند.  علامه طباطبايي ...

سوره طه، آيه12: (« إِنِّي أَنَا رَبُّكَ فَاخْلَعْ نَعْلَيْكَ إِنَّكَ بِالْوادِ الْمُقَدَّسِ طُوىً ») هنگامي كه حضرت موسى عليه السلام به همراه همسر باردار خود، عزم سفر نمود، در بيابان راه را گم كردند. در آن بيابان تاريك و هواى سرد و بارانى، براى گرمى و راهيابى، نياز به آتش داشتند كه از دور آتشى نمايان شد و حضرت براى به ...

سوره نساء، آيه 74: («الَّذِينَ آمَنُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ الَّذِينَ كَفَرُوا يُقاتِلُونَ فِي سَبِيلِ الطَّاغُوتِ فَقاتِلُوا أَوْلِياءَ الشَّيْطانِ إِنَّ كَيْدَ الشَّيْطانِ كانَ ضَعِيفا») شيطان مانند دزدان هراسناك به هنگام حمله آماده فرار است و آن قدر قوي نيست كه در هنگام تهاجم، مقاوم باشد. كيد شيطان هميشه ضعيف بوده و هست و اين اختصاص به زمان معيّني ندارد؛ ...

سوره فاطر، آيه15: («يا أَيُّهَا النَّاسُ أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ») خداوند سبحان كه تنظيم كننده شناسنامه حقيقي انسان است، با اين سخن كه: («يا أيّها النّاس أنتم الفقراء إلي اللّه») [1] شناسنامه بشر را بر اساس «فقر»، تنظيم فرموده است. اما فقر، فقط به معناي ناداري و گدايي نيست؛ زيرا توانگر و تهيدست، هر دو نسبت به خداي سبحان ...

سوره انبياء، آيه 85: («وَ إِسْماعِيلَ وَ إِدْرِيسَ وَ ذَا الْكِفْلِ كُلٌّ مِنَ الصَّابِرِين»)‏  مشهور اين است كه «ذا الكفل» از پيامبران بوده[1]، هر چند بعضى معتقدند كه او يكى از صالحان بوده است. ظاهر آيات قرآن كه او را در رديف پيامبران بزرگ مى‏ شمرد، اين است كه او از انبياء است. امام جواد عليه السلام در پاسخ عبدالعظيم حسنى فرمود: ذوالكفل بعد ...

سوره ص، آيه75: («قالَ يا إِبْلِيسُ ما مَنَعَكَ أَنْ تَسْجُدَ لِما خَلَقْتُ بِيَدَيَّ أَسْتَكْبَرْتَ أَمْ كُنْتَ مِنَ الْعالِين‏») پس از امتناع ابليس از امر سجده، از سوى خداوند مورد مؤاخذه و بازپرسى قرار گرفت: «فرمود اى ابليس! چه چيز مانع تو از سجده كردن بر مخلوقى كه با دو دست خود آفريدم گرديد؟»  بديهى است تعبير به «يَدَى» (دو دست) به معنى دست هاى حسى ...

سوره طه، آيه 94: («قالَ يَا بْنَ أُمَّ لا تَأْخُذْ بِلِحْيَتِي وَ لا بِرَأْسِي إِنِّي خَشِيتُ أَنْ تَقُولَ فَرَّقْتَ بَيْنَ بَنِي إِسْرائِيلَ وَ لَمْ تَرْقُبْ قَوْلِي‏») هنگامي كه حضرت موسي (ع) همراه تعدادي از بزرگان بني اسرائيل به ميعادگاه طور عزيمت نموده بود، قوم بني اسرائيل به فتنه سامري مبتلا شد و به گوساله پرستي روي آوردند، درحالي كه نصايح هارون ...

سوره آل عمران، آيه 41: («قالَ رَبِّ اجْعَلْ لِي آيَةً قالَ آيَتُكَ أَلاَّ تُكَلِّمَ النَّاسَ ثَلاثَةَ أَيَّامٍ إِلاَّ رَمْزاً وَ اذْكُرْ رَبَّكَ كَثِيراً وَ سَبِّحْ بِالْعَشِيِّ وَ الْإِبْكار»). پس از اينكه حضرت زكريا (عليه السلام) – علي رغم اينكه به همراه همسرش شرائط طبيعي تولد فرزند را نداشتند- از خداوند تقاضاي فرزند كرد و فرشتگان، تولد حضرت يحيي (ع) را به ايشان بشارت دادند، درخواست نشانه ...

برخي معتقدند با توجه به اينكه نام پيامبر(ص) در تورات به عنوان بشارت و علامت حقانيت ذكر شده، چرا نام حضرت مهدي (عج) به صورت صريح در قرآن نيامده است؟! قابل ذكر است غير از وجود مقدس امام مهدي (عج) موارد فراوان ديگري نيز هست كه در قرآن به صراحت از آنها سخن به ميان نيامده است. اينكه نام پيامبر اسلام (ص) با ...

سوره هود، آيه41: («وَ قالَ ارْكَبُوا فِيها بِسْمِ اللَّهِ مَجْراها وَ مُرْساها إِنَّ رَبِّي لَغَفُورٌ رَحِيمٌ») هنگامي كه انسان فعل  يا امري را معلق بر نام خدا مي كند و آن را با نام مبارك حضرتش مرتبط مى ‏سازد، اين عمل باعث مى‏ شود كه آن فعل يا امر از فنا، نقصان و فساد محفوظ گشته و از گمراهي و خسران مصون بماند. همانطور كه خداى تعالى فنا و بطلان و ...

سوره آل عمران، آيه42: («و إذ قالت الملائكة يا مريم إنّ الله اصطفكِ و طهّرك و اصطفكِ علي نساء العالمين») تنها بانويي كه در قرآن كريم به نام خاص او تصريح شده و با كمال تجليل از وي سخن به ميان آمده است، حضرت مريم (عليها السلام) است. اولين نكته شايان ذكر درباره آيه مزبور آن است كه با دو ...

«سيره» در زبان عربى از ماده «سِيْر» است. «سير» يعنى حركت، رفتن، راه رفتن و «سيره» يعنى نوع راه رفتن. و منظور از «سيره پيامبر» يعني شناختن سبك رفتاري پيغمبر (ص). مي توان به جرات گفت يكي از عوامل نفوذ اسلام در دلها و توسعه آن پس از جاذبيت كلام و محتواي قرآن، سيره نبوي يعني خلق و خو، رفتار و نوع رهبري ...

سوره كوثر در حقيقت سه خبر غيبي بزرگ را به صورت پيشگويي به پيامبر اكرم (صلي الله عليه و آله و سلم) نويد داده است كه هر سه نيز محقق شده است: 1. از يك سو اعطاء «كوثر» (خير كثير) را به پيغمبر بشارت مي داد. اين خير كثير تمام پيروزي ها و موفقيت هايي را كه بعدا نصيب پيامبر اكرم (ص) شد ...

خداوند داستان حضرت سليمان(ع) و ملكه سبا را – بدون آن‌كه نامي از او ببرد – در سوره نمل ذكر كرده است. البته بيشتر روايات و نقل‌هاي تاريخي، نام او را «بلقيس» اعلام كرده‌اند. انتهاي اين داستان، مربوط به جريان بلقيس و حكومت او مي‌شود. پس از اين‌كه بلقيس معجزات حضرت سليمان را ديد، به خداي يكتا ايمان آورد. داستان ...

سوره نساء، آيه4: («وَ آتُوا النِّساءَ صَدُقاتِهِنَّ نِحْلَةً فَإِنْ طِبْنَ لَكُمْ عَنْ شَيْ‏ءٍ مِنْهُ نَفْساً فَكُلُوهُ هَنيئاً مَريئاً») آيه مباركه فوق مهريه را با عنوان «صدُقات» جمع صِداق ياد نموده است. «صدُقه» (به ضم دال) از ماده صدق است و بدان جهت به مهر، صداق يا صدقه گفته مى ‏شود كه نشانه راستين بودن علاقه مرد است. بعضى مفسرين مانند صاحب كشّاف ...

سوره يوسف، آيه 3: («نحن نقص عليك أحسن القَصَص بما أوحينا إليك هذا القرآن وإن كنتَ من قبله لمن الغافلين») همانطور كه قرآن «احسن الحديث» است، كيفيت داستان سرايي آن نيز بهترين كيفيت متصور بوده و اصل قصه گويي آن به نحو احسن است و اين مطلب در همه قصه‏ هاي قرآني مشهود است و اختصاصي به داستان حضرت يوسف ندارد. بنابراين نمي ...

سوره مباركه «فجر» به عنوان سوره امام حسين (ع) مشهور است.[1] امام صادق (ع) مي فرمايد: سوره فجر را در هر نماز واجب و مستحب بخوانيد كه سوره حسين (ع) است. هر كس آن را بخواند با حسين بن علي (ع) در قيامت، در درجه اول او در بهشت خواهد بود.[2] در قسمت هاي نهائي اين سوره، نفس آرام و ...

عبارت «أعوذ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ» عين آيه قرآن نيست بلكه از يكي از آيات قرآن گرفته شده است. توضيح اينكه خداوند متعال در سوره‌ي نحل، آيه‌ ۹۸ مي‌فرمايد: ﴿«فَإِذَا قَرَأْتَ الْقُرْآنَ فَاسْتَعِذْ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيطَانِ الرَّجِيمِ»﴾: «وقتي كه قرآن را قرائت مي‌كني، از شيطان رانده شده به خدا پناه ببر»؛ يعني آيه با عبارت «فاستعذ» امر مي‌كند كه «پناه ببر»، و متكلم ...

خطاب هاي قرآن كريم به گونه هاي مختلفي بيان شده: 1:خطاب هايي كه به صورت عام آمده و معنا و مفهوم آن شامل زنان و مردان است و اختصاص به مردان ندارد. مانند “ياايها الناس و يا ايها اللذين امنوا و يا بني آدم” 2:خطاب هايي كه اختصاص به مردان و زنان جداگانه آمده است مانند قل للمومنين(1) و قل للمومنات (2) 3:خطاب خاص ...

قرآن در سوره‏ هاى مختلف، از رؤياهايى نام برده كه حقيقت آنها به وقوع پيوسته است، از جمله: الف- رؤياى يوسف عليه السلام درباره سجده‏ ى يازده ستاره و ماه و خورشيد بر او كه با رسيدن او به قدرت و تواضع برادران و پدر و مادر در برابر او تعبير گرديد. ب- رؤياى دو يار زندانىِ يوسف كه بعداً يكى از ...

سوره نساء، آيه 125: («وَ مَنْ أَحْسَنُ دِيناً مِمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَ هُوَ مُحْسِنٌ وَ اتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ اتَّخَذَ اللَّهُ إِبْراهِيمَ خَلِيلًا») «خليل» يا از ماده «خُلَّت» به معنى «دوستي» است و يا از ماده «خَلَّت» به معنى «نياز و احتياج»؛ در اينكه كداميك از اين دو معنى به مفهوم آيه فوق نزديكتر است در ميان مفسران گفتگو است. جمعى معتقدند كه معنى دوم نزديكتر به ...

اصولا بهشت «دار السلام» است همانگونه كه در سوره يونس آمده است: («وَ اللَّهُ يَدْعُوا إِلى‏ دارِ السَّلامِ‏»)[1]: “خداوند مردم را دعوت به دار السلام و سرزمين سلامت و آرامش مى‏ كند.” و بهشتيان كه ساكنان اين سرزمين اند با انواعي از سلام ها و درودها مواجه مي شوند:  1. گاه با سلام فرشتگان روبرو مى‏ شوند كه به هنگام ورود در ...

در پاسخ اين سوال توجه به دونكته لازم است:  الف) حرمت ازدواج با دو خواهر  ازدواج با دو خواهر بطور همزمان از ديدگاه اسلام و براساس آيه شريفه 23 سوره مباركه نساء كه مى فرمايد: («حُرِّمَتْ عَلَيْكُمْ أُمَّهاتُكُمْ…. وَ أَنْ تَجْمَعُوا بَيْنَ اْلأُخْتَيْنِ إِلاّ ما قَدْ سَلَفَ إِنَّ اللّهَ كانَ غَفُورًا رَحيمًا»): «حرام شده است بر شما (ازدواج با) مادرانتان ...

قصه همسر عزيز مصر و جوان شدن وي در سنين كهنسالي، وضع تاريخى خاص خود را دارد و بايد در صحت و سقم آن جداگانه بحث كرد. اما آيه «لاتَبْديلَ لِخَلْقِ اللّه» معنايش مربوط به فطرت است. خداوند در باره آفرينش انسان فرمود: هيچ انسانى شبيه انسان ديگر نيست، حتى سرانگشتان هر شخصى با شخص ديگر تفاوت دارد. لذا امضا كاملاً ...

رقت قلب داريم و ضعف قلب؛ ممكن است كسى بگويد من در مدت عمرم يك گوسفند را سر نبريده ام يا مرغى را نديده ام كه سر ببرند، اين رقت قلب نيست بلكه ضعف نفس است. زيرا همين شخص كه مى گويد من تحمل ديدن گوسفند ذبح شده را ندارم وقتى كباب گوسفند را مى خورد و بوى كباب به مشام فقرا ...

  سوره هود، آيه 48: («قِيلَ يا نُوحُ اهْبِطْ بِسَلامٍ مِنَّا وَ بَرَكاتٍ عَلَيْكَ وَ عَلى‏ أُمَمٍ مِمَّنْ مَعَكَ …‏»)  بدون شك طوفان عظيم حضرت نوح(ع) همه آثار حيات را در هم كوبيده بود و زمين هاى آباد، مراتع سر سبز و باغ هاى خرم، همگى ويران شده بودند. و در اين هنگام بيم آن مى‏ رفت كه نوح و يارانش از نظر زندگى و تغذيه در مضيقه شديد قرار ...

سوره غافر، آيه 45: («… يُذَبِّحُونَ أَبْناءَكُمْ وَ يَسْتَحْيُونَ نِساءَكُمْ وَ فِي ذلِكُمْ بَلاءٌ مِنْ رَبِّكُمْ عَظِيم‏») غالب مفسران درباره علّت قتل پسران بني ‏اسرائيل گفته ‏اند: فرعون در خواب ديد آتشي از بيت‏ المقدس به سمت مصر حركت كرد و خانه ‏هاي مصر را دربر گرفت و قبطيان را سوزاند و به بني ‏اسرائيل آسيبي نرساند. فرعون با ديدن اين رؤيا ...

سوره نمل، آيه16: («وَ وَرِثَ سُلَيْمانُ داوُدَ وَ قالَ يا أَيُّهَا النَّاسُ عُلِّمْنا مَنْطِقَ الطَّيْرِ وَ أُوتِينا مِنْ كُلِّ شَيْ‏ءٍ إِنَّ هذا لَهُوَ الْفَضْلُ الْمُبِين‏»). در رواياتى كه از منابع اهل بيت (عليهم السلام) نقل شده است به اين آيه در برابر كسانى كه مى‏ گفتند پيامبران ارثى نمى‏ گذارند و به حديث «نحن معاشر الانبياء لا نورث»: “ما پيامبران ارثى نمى‏ گذاريم”، تكيه ...

سوره قصص، آيه27: («…عَلى‏ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِكَ وَ ما أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ…»)[1]  در ازدواج حضرت موسي (ع) با دختر حضرت شعيب (عليه السلام) پيشنهاد اجير شدن به مدت هشت يا ده سال به عنوان مهريه، توسط پدر دختر مطرح شد. حضرت موسي (ع) نيز – بر اساس خصلت فضل و كرامت انبياء- مقدار بيشتر ...

سوره قصص، آيه27: («قالَ إِنِّي أُرِيدُ أَنْ أُنْكِحَكَ إِحْدَى ابْنَتَيَّ هاتَيْنِ عَلى‏ أَنْ تَأْجُرَنِي ثَمانِيَ حِجَجٍ فَإِنْ أَتْمَمْتَ عَشْراً فَمِنْ عِنْدِكَ وَ ما أُرِيدُ أَنْ أَشُقَّ عَلَيْكَ سَتَجِدُنِي إِنْ شاءَ اللَّهُ مِنَ الصَّالِحِين‏») هنگامي كه حضرت موسى (ع) در اولين لحظات ورود به مدين با صحنه ظلم مواجه شد بر اساس آيين جوانمردي، به ياري مظلوم شتافت و دختران حضرت شعيب(ع) را در حقوق ...

سرّ آن كه خداوند درباره حضرت نوح(ع) فرمود: («سلامٌ علي نوحٍ في العالمين»)[1] اين است كه آنچه از توحيد و ديگر معارف الهي بر روي زمين هست، محصول تعليمات حضرت نوح است از اين رو او شيخ الانبياست و اوّلين شريعتي كه بر بشر نازل شده، ظاهراً توسط حضرت نوح بوده است. اگرچه درباره آدم (عليه السلام) آمده است كه وي نيز ...

سوره شمس، آيات 1-2 : (« وَالشَّمسِ وَ ضُحاها * وَ الْقَمَرِ إِذا تَلاها»)  در اين آيه به قمر سوگند ياد شده، در حالى كه دنبال شمس در حركت است. مراد از دنباله روى ماه از خورشيد دو چيز مى‏ تواند باشد: يكى اينكه از خورشيد كسب نور مى‏ كند، كه در اين صورت دنباله روي («اذا تليها») حالتي دائمى است، چون قمر دائما ...