یکی از تفسیر هایی که برای «یس» در آغاز سوره یس شده است این است که این کلمه مرکب از یا (حرف ندا) و سین یعنى شخص پیامبر اسلام(ص) است، و به این ترتیب پیامبر(ص) را براى بیان مطالب بعد مخاطب مى سازد. در احادیث مختلفى نیز آمده است که این کلمه یکى از نام هاى پیغمبر گرامى اسلام است. (نور الثقلین، ج 4 ،ص 375) لذا در روایتى از امام صادق (ع) مى خوانیم که فرمود: « یس، اسم رسول اللَّه (ص) و الدلیل على ذلک قوله تعالى إِنَّکَ لَمِنَ الْمُرْسَلِینَ عَلى صِراطٍ مُسْتَقِیمٍ؛ یس نام رسول خداست و دلیل بر آن این است که بعد از آن مى فرماید تو از مرسلین و بر صراط مستقیم هستى» .
بنا بر این تفسیر که منظور از یس پیامبر گرامی (ص) است مراد از « آل یس» خاندان پاک او می باشند.
در تفاسیر در روایتی از امیر مؤمنان(ع) در مورد تفسیر آیه ی « سلام علی آل یس» آمده است: « یس» محمد (صل الله علیه و آله و سلم) و آل یس آل محمد (صلوات الله و سلامه علیهم اجمعین) معرفی شده اند، ( یعنی 14 معصوم – علیهم السلام-) .
ر. ک : تفسیر نمونه ، سوره یس ، ج 18؛ تفسیر الصافی، ج 4، ص 245.