علاوه بر توصیه هاى اخلاقى و تبیین احکام شرعى در رساله هاى مراجع تقلید که همبسترى (در معنای دخول در واژن) در دوران قاعدگى را منع کرده اند و حرام دانسته اند، از نظر روانى جنسى نیز این امر خطرناک است.

زن در این دوران به ویژه در ابتداى آن دچار تنش، تخریب رحم، خونریزى، ضعف و استعداد عصبانیت و انواع اختلالات روانى است (1).

در این دوران، زن به مراقبت شدیدى نیاز دارد. چنانچه مردان به دلیل فشار غریزه جنسى، زنان خود را به برقرارى رابطه جنسى [واژنی] وادارند علاوه بر این که از نظر شرعى کار حرامى انجام داده اند و باید کفاره بپردازند (زنان را در این حالت مسئولیتى نیست) زمینه را براى پرخاشگرى و ناسازگارى زنان فراهم و زندگى را با آسیب هاى جدى در جهت سازگارى نیز مواجه ساخته اند. پس مناسب است براى تقویت سازگارى از این آسیب ها جلوگیرى کنند (2).

علاوه بر اینکه آمیزش در این دوره، باعث تنفر مرد از زن مى گردد زیرا با شرایطى ناخوشایند مواجه شده و نسبت به همسر خویش بى رغبت مى شود.

پى نوشت ها :

1 على اسلامى نسب، درمان هاى جنسى، ص 141

2 على حسین زاده، همسران سازگار، ص 325

نویسنده : گروه روانشناسی و مشاوره پرسمان