شیخ مفید رحمه‌الله می‌گوید:

برخی موضوع وصیت امام‌عسکری علیه‌السلام به مادرش در امر وقوف و صدقات را دلیل بر انکار ولادت حضرت‌ مهدی علیه‌السلام می‌دانند، در حالی ‌که هرگز چنین دلالتی ندارد؛ زیرا این کار به‌ جهت اخفای ولادت و پنهان‌نمودن امر حضرت از دستگاه حاکم بوده است. اگر در وصیت‌نامه حضرت، نام مهدی ذکر می‌شد و صدقات و موقوفات به او نسبت داده می‌شد، به‌طور حتم با غرض حضرت از محافظت فرزندش منافات داشت، خصوصاً آنکه در وصیت، احتیاج به شهادت شهودی از خواص دولت بنی‌عباس بود تا بر اصل وصیت گواهی داده و بر آن امضا کنند.

مگر در عصر امام ‌صادق علیه‌السلام نبود که آن حضرت به ‌جهت حفظ فرزندش موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام از تعرض دستگاه حکومت، به امامت و وصایت او در ملأ عام و حتی در وصیت‌نامه‌اش اشاره‌ای نکرد، بلکه به پنج نفر وصیت نمود که اوّل آنها منصور عباسی، سپس ربیع و قاضی وقت و کنیزش حمیده بربریه و در آخر نام فرزندش موسی‌بن‌جعفرعلیه‌السلام را ذکر کرد، تا از این طریق بتواند جان فرزندش را حفظ کند، گرچه امر امامت او را برای خواص اصحاب و اولیای خود، روشن ساخته بود تا با مرور زمان بر دیگران واضح سازند…[۱]

—————————————————————————–

پی‌نوشت‌ها

۱. المسائل‌العشرة، شیخ مفید، صص۶۹ـ۷۲.