مسأله ازدواج یکی از مهمترین تصمیماتی است که هر جوانی باید در زندگی اش بگیرد و اگر در این انتخاب و تصمیم بسیار مهم درست و منطقی عمل کند . اسلام نه با ازدواج دیر هنگام موافق است و نه با ازدواج زود هنگام، بلکه اسلام با ازدواج به موقع موافق است. از دیدگاه اسلام بهترین زمان برای ازدواج ابتدای جوانی است و زمانی که فرد توانایی اداره خانواده را از لحاظ مادی، مدیریتی و… را داشت باید برای فراهم کردن مقدمات ازدواج خود اقدام کند. مهمترین معیار برای ازدواج احساس آمادگی و توان اداره زندگی است. احساس احتیاج به شریک در زندگی ، توان پذیرفتن مسئولیت یک یا چند نفر در قالب خانواده ، توان عشق ورزیدن به همسر و فرزند و تامین سایر نیازهای اعضای خانواده معیارهای اصلی اقدام به ازدواج هستند.البته در مورد مسایل مادی نباید زیاد سخت گیر بود، چرا که یاری خداوند در انتظار جوانانی است که برای حفظ گوهر پاک دامنی خود از گناه علیرغم مشکلات مادی برای ازدواج اقدام می کنند. در ضمن گاهی مشاهده شده که علی رغم بالا بودن سطح مالی پس از چند سال یا حتی چند ماه زندگی به شکست می انجامد.از دیدگاه اسلام فرد باید در ابتدای جوانی برای ازدواج خود اقدام کند و به بهانه های مختلف و یا پایبندی به رسومات دست و پا گیر بی جهت ازدواج خود را به تاخیر بیندازد. البته فردی که هنوز امکان ازدواج از لحاظ مادی برای او فراهم نیست، باید تا فراهم شدن ضروری ترین امکانات مادی صبر کند. دین مقدس اسلام پیروان خود را به فراهم کردن زمینه ازدواج جوانان دعوت می کند تا افراد جامعه بتوانند در ابتدای دروه جوانی خود طعم خوش زندگی مشترک را بچشند.طبق مطالب بالا باید گفت: به نظر می رسد برای ازدواج نمی شود سنی در نظر گرفت چرا که ازدواج یک مرحله از زندگی است و برای وارد شدن به این مرحله آماده شدن و رشد یافتن عقل و جسم والبته بوجود آوردن شرایط مناسب بسیار بسیار اهمیت دارد.
در اینجا ذکراین نکته ضروری است که زمان ازدواج هر فردى بر اساس شرائط مختلف شخصی ، فرهنگى، اجتماعى، خانوادگى شغلى و مالى وى متفاوت است . همچنین درباره زمان و سن ازدواج دو نکته را باید در نظر داشت:
1- ازدواج زمان صد در صد معین شده و ثابتی براى همه انسان ها ندارد.
2- سن ازدواج همیشه تابع نیازهاى فردى نیست بلکه از نیازهاى اجتماعى و نوعى نیز متأثر مى گردد.
با توجه به این دو نکته خاطرنشان مى سازد که اگر شخصى به واسطه ازدواج نکردن به گناه آلوده مى شود، باید به منظور حفظ پاکى و عفت که تنها نشان کرامت انسانى است ازدواج کند، لذا سن خاص ندارد و هیچ چیزى مانند تحصیل، بیکارى و … نمى تواند مانع آن شود بلکه فرد باید با تمام وجود سعی کند تا زمینه ازدواج خود را فراهم کند بدیهی است در صورت تلاش فرد یاری خداوند نیز در انتظار او می باشد. اکنون که نظر اسلام در باره سن و شرایط ازدواج را دانستید به عنوان مطلب پایانی عوامل موثر در زمان ازواج را به شما ارائه می نماییم:
1ـ براى افرادى که به وسیله ازدواج نکردن به گناه آلوده مى شوند ازدواج نمودن واجب است و بر اساس این معیار، زمان و سن خاص را نمى توان معرفى نمود. هر زمانى و در هر سنى که آدمى از حفظ گوهر پاکى عاجز گردد به گونه اى که على رغم تمهید مقدمات و رعایت اصول اخلاقى و احکام فقهى همچنان از تیررس شیطان در امان نباشد و از تهدید نفس اماره و آلوده شدن مصون نباشد باید ازدواج کند.
2ـ عامل دوّم رسیدن به بلوغ جنسى و رشد فکرى و اجتماعى و اخلاقى است، یعنى هر چند که آدمى بتواند غرائز خود را کنترل کند و خواهش‌هاى گذرا او را تهدید ننماید اما وقتى به رشد فکرى و عقلى و اجتماعى و اخلاقى دست یافت جهت بقاى نسل آدمى و رشد شخصیت خود و تکامل اخلاقى و معنوى خویش ازدواج ضرورت پیدا مى کند . در این جا نیز نمى توان بصورت قطعى سن معینى را بیان نمود ولى معمولاً دختران بین سنین 17 تا22 سالگی اقدام به ازدواج می کنند وسن مناسب ازدواج برای پسران 24تا 28سال می باشد. البته کسانى هم زودتر و یا برخی دیرتر به ازدواج اقدام می کنند امّا به هر حال توصیه شده است هر چه زودتر دختران و پسران مجرد ازدواج کنند و و در صورت مهیا بودن شرایط ازدواج نموده و منتظر سنین 22 به بالا نشوند که آفات زیادی دارد.
3ـ گاهى اوقات اشتغال به تحصیل یا ارائه خدمات عالیتر و برتر على رغم رسیدن به رشد و بلوغ لازم، موجب تأخیر در ازواج مى شود که در این صورت نیز نباید سن ازدواج فرد از حد معمول بالاتر رود. تاخیر در ازدواج می تواند برای فرد آثار مخربی را به دنبال داشته باشد.
نظر تمام مراجع تقلید در مورد سن ازدواج نظر تام ندارند بلکه معتقدند در هر سنی که جوان به گناه بیفتد ازدواج بر او واجب است