دانشجوی محترم ضمن تشکر از اینکه این مرکز را به منظور دریافت پاسخ سوالات خویش انتخاب کرده اید لازم است به اطلاع شما برسانیم وظیفه اصلی این مرکز پاسخگویی به سوالات و شبهات دانشگاهیان محترم در زمینه های مرتبط با معارف دینی از جمله موضوعات سیاسی بوده و به همین دلیل پاسخگویی به سوالاتی از این قبیل که هم جنبه اطلاعات عمومی داشته و فاقد جنبه های معرفتی سیاسی می باشد و هم نیازمند تحقیقات مفصل، خارج از وظایف اصلی این مرکز می باشد، با تمام این احوال از آنجایی که زحمت کشیده و با این مرکز تماس گرفته اید برای آشنایی شما با این موضوع متن کامل گزارشی که خبرگزاری فارس در ارتباط با تاریخچه تمامی روسای جمهور آمریکا انتشار داده است را خدمت شما تقدیم می کنیم که امید است راهگشای شما باشد: به گزارش فارس، 43 رئیس‌جمهور از سال 1789 تاکنون یعنی سال 2008 بر ایالات 52گانه آمریکا حکومت کرده‌اند. رئیس‌جمهور آمریکا به منزله رئیس‌ قوه مجریه با رای مردم و از طریق آراء هیات الکترال انتخاب می‌شود. پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا در هر 4 سال، رئیس‌جمهور منتخب در بیستم ماه ژانویه به همراه معاون خود سوگند یاد می‌کند. امسال (2008) نیز انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا 4 نوامبر یعنی سه‌شنبه پس فردا برگزار خواهد شد تا از میان باراک اوباما نامزد دموکرات‌ها و جان مک‌کین نامزد جمهوری‌خواهان یکی به قدرت برسد. روسای جمهور آمریکا به ترتیب دوره زمانی به شرح زیر است: 1- جرج واشنگتن : نخستین رئیس‌جمهور آمریکا. از 30 آوریل 1789 تا 4 مارس 1797. وی به پدرسرزمین خود‌ مشهور و زاده ایالت ویرجینیا بود. دوره ریاست جمهوری او از سال 1789 تا 1797 بود. گفته می‌شود وی دارای حزبی خاص نبوده است. 2- جان آدامز: از 4 مارس 1797 تا 4 مارس 1801. وی فدرالیست و متولد ایالت ماساچوست بود. وی نخستین رئیس‌جمهور آمریکاست که وارد ساختمان کاخ سفید شد که به تازگی تکمیل شده بود. 3- توماس جفرسون: از 4 مارس 1801 تا 4 مارس 1809 . جفرسون از مروجان ایده‌های جمهوری‌خواهی بود. وی یکی از پایه‌گذاران حزب دموکرات-جمهوری‌خواه است. 4- جیمز مادیسون: از 4 مارس 1809 تا 4 مارس 1817. وی عضو حزب دموکرات-جمهوری‌خواه و از پدران قانون اساسی ایالات متحده آمریکا به شمار می‌رود. مادیسون در حالی دوره خود را به پایان رساند که کشورش در آستانه جنگ با بریتانیای کبیر قرار داشت که در نهایت با ورود نیروهای بریتانیا به واشنگتن در سال 1814 مجبور شد به ویرجینیا فرار کند. 5- جیمز مونرو: از 4 مارس 1817 تا 4 مارس 1825. مونرو چهارمین نفری بود که از ایالت ویرجینیا به این مقام می‌رسید. وی از انقلاب فرانسه حمایت کرد. در دوران وی که به دوره احساسات نیک‌ مشهور شده است ایالت فلوریدا در سال 1819 به خاک آمریکا اضافه شد. 6- جان کوئینس آدامز: از 4 مارس 1825 تا 4 مارس 1829. او متولد ایالت ماساچوست است. آدامز فرزند جان آدامز، دومین رئیس‌جمهور آمریکاست. او در سال 1808 از حزب فدرال جدا شد و به جمهوری‌خواهان پیوست. 7- آندرو جکسون: از 4 مارس 1829 تا 4 مارس 1837. وی از حزب دموکرات بود. جکسون از جمله روسای آمریکاست که سابقه نظامی دارد. 8- مارتین ون بورن: از 4 مارس 1837 تا 4 مارس 1841. وی از حزب دموکرات بود. ون بورن در دوره نخست ریاست جمهوری آندرو جکسون پیشنهاد تصدی وزارت امور خارجه را نپذیرفت ولی بعدها روابطی نزدیک با جکسون برقرار کرد. 9- ویلیام هنری هریسون: 4 مارس 1841 تا 4 آوریل 1841. وی تنها پس از یک ماه ریاست جمهوری به مرگ طبیعی در گذشت. هریسون در سال‌های 1825 تا 28 سناتور ایالت اوهایو بود. 10- جان تایلر: از 4 مارس 1841 تا 4 مارس 1845. بزرگ‌ترین دستاورد تایلر در دوران ریاست جمهوری حمایت از پیمان وبستر- آشبورتون با انگلیس بود. 11- جیمز ناکس پولک: از 4 مارس 1845 تا 4 مارس 1849 . ناکس پولک از حزب دموکرات و یکی از حامیان دکترین مونرو بود. دکترین مونرو یک دکترین سیاسی آمریکایی بود که در 2 دسامبر 1823 از طرف جیمز مونرو پنجمین رئیس‌جمهور آمریکا مبنی بر عدم دخالت قدرت‌های اروپایی در کشورهای تازه استقلال یافته قاره آمریکا بود. 12- زاخاری تیلر: 4 مارس 1849 تا 9 ژوئیه 1850. وی از ارتشیان آمریکا بود. تیلر نیز دوره ریاست خود را نتوانست به پایان برساند. 13- میلارد فیلمور: از 9 ژوئیه 1850 تا 4 مارس 1853. او با مرگ تیلر بر جای او نشست. 14- فرانکلین پیرس: از 4 مارس 1853 تا 4 مارس 1857. او از حزب دموکرات بود که به لطف اعتبار پدرش در حزب دموکرات به سرعت ارتقا یافت. پیرس یکی از شخصیت‌های ضد برده‌داری بود. 15- جیمز بیوگنن: از 4 مارس 1857 تا 4 مارس 1861. او دموکرات و متولد ایالت پنسیلوانیا بود. از او به نام یکی از سه رئیس‌جمهور بدنام آمریکا نام برده‌اند. 16- آبراهام لینکلن: از 4 مارس 1861 تا 15 آوریل 1865. او از حزب جمهوری‌خواه بود و گفته می‌شود لینکلن بود که به برده‌داری در آمریکا خاتمه داد. لینکلن در خانواده‌ای فقیر در کنتاکی زاده شد. از جمله نقاط مهم در دوران ریاست او این است که به تمام رقبای سیاسی خود پست‌های مهم داد تا گروه‌ها و احزاب مختلف را در یک جهت نگاه دارد. وی دچار افسردگی بالینی بود. 17- آندرو جانسون: از 15 آوریل 1865 تا 4 مارس 1869. وی از حزب دموکرات بود که جمهوری‌خواهان تلاشی بسیار می‌کر دند تا وی را زیر سوال ببرند. 18-اولیسس سیمون گرانت: از 4 مارس 1877. وی جمهوری‌خواه بود. کابینه سیمون گرانت به ترکیبی ضعیف مشهور بود و بسیاری از نزدیکان و دوستان او فاسد بودند. 19- روتر فورد بیرچارد هیس: از 4 مارس 1877 تا 4 مارس 1881. بیچارد هیس نیز جمهوری‌خواه بود و انتخاب او برای ریاست جمهوری با بحث و شبهه‌هایی بسیار همراه بود. هیس تنها با اختلاف یک رای الکترال بر رقیب خود پیروز شد. 20- جیمز آبرام گارفیلد: از 4 مارس 1881 تا 19 سپتامبر 1881. گارفیلد هم جمهوری‌خواه بود. او ترور شد و عمرش به پایان دوره ریاستش قد نداد و صندلی‌ ریاست جمهوری تنها برای 7 ماه به او وفا کرد. 21- چستر آلن آرتور: از 19 سپتامبر 1881 تا 4 مارس 1885. آرتور نیز جمهوری‌خواه بود. 22- استیفن گراور کلیولند: از 4 مارس 1885 تا 4 مارس 1889. او دموکرات بود ولی در میان افکار عمومی آمریکا محبوبیت بالایی نداشت. 23- بنیامین هریسون: از 4 مارس 1889 تا 4 مارس 1893. او جمهوری‌خواه و نوه نهمین رئیس‌جمهوری آمریکا بود. 24- استفن گراور کلیولند: از 4 مارس 1893 تا 4 مارس 1897. وی برای دومین بار به این مقام رسید. 25- ویلیام مک کیلنی: از 4 مارس 1897 تا 14 سپتامبر 1901. او جمهوری خواه بود. مک‌کیلنی به دست یک آشوب‌طلب به قتل رسید. 26- تئودور روزولت: از 14 سپتامبر 1901 تا 4 مارس 1909. روزولت جمهوری‌خواه بود. او پس از ترور مک کیلنی ریاست را بر عهده گرفت و موفق شد اولین جایزه نوبل را برای آمریکایی‌ها به ارمغان بیاورد. برخی معتقدند او با دخالت در درگیری‌ روسیه و ژاپن به حفظ توازن در شرق کمک کرد. 27- ویلیام هاوارد تافت: از 4 مارس 1909 تا 4 مارس 1913. او جمهوری‌خواه بود. هاوارد تافت تنها رئیس‌جمهور آمریکاست که همزمان با ریاست خود ریاست دیوان عالی کشور را بر عهده گرفت. گفته می‌شود او دست‌پرورده روزولت بوده است. 28- توماس وودرو ویلسون: از 4 مارس 1913 تا 4 مارس 1921. او دموکرات بود. در سال 1919 دچار نوعی بیماری شد که بر اثر آن فلج شد و فعالیت‌هایش محدود گشت. مهم‌ترین ابتکار او ایجاد پیمان جامعه ملل پس از جنگ جهانی نخست بود و هر چند این پیمان نتیجه‌بخش نبود و حتی خود آمریکا به آن نپیوست ولی زیربنای ایجاد سازمان ملل پس از جنگ جهانی دوم شد. 29- وارن گامالیل هاردینگ: 4 مارس 1921 تا 2 اوت 1923. وی جمهوری‌خواه بود. هاردینگ ششمین رئیس‌جمهور آمریکا بود که در دفتر کار خود درگذشت. 30- جان کالوین کولیج: از 2 اوت 1923 تا 4 مارس 1929. طبعا او هم جمهوری خواه بود زیرا او معاون کولیج و به مانند برخی از اسلاف خود میراث خوار رئیس‌جمهوری بود که پیش ازمرگ او معاونت او را به عهده داشت. 31- هربرت هوور: از 4 مارس 1929 تا 4 مارس 1933. هوور از حزب جمهوری‌خواه بود. 32- فرانکلین دلانو روزولت: 4 مارس 1933 تا 12 آوریل 1945. از حزب دموکرات بود. روزولت در سال 1932 توانست به نامزدی دموکرات‌‌ها برای حضور در انتخابات ریاست جمهوری آمریکا دست یابد. روزولت پیش از پایان دوره خود درگذشت. 33- هری اس ترومن: از 12 آوریل 1945 تا 20 ژانویه 1953. وی معاون دلانو روزولت بود که پس از مرگ ناگهانی او برجای وی تکیه زد. 34- دوایت دیوید آیزنهاور: 20 ژانویه 1953 تا 20 ژانویه 1961. او جمهوری‌خواه بود. در طول جنگ جهانی دوم او عنوان ژنرال ارتش را با خود داشت. معاون او ریچارد نیکسون سی و هفتمین رئیس جمهور آمریکاست. 35- جان اف. کندی: از 20 ژانویه 1961 تا 22 نوامبر 1963. کندی دموکرات بود. او به عنوان نمادی از لیبرالیسم آمریکایی مشهور است. او به هنگام برعهده گرفتن پست ریاست جمهوری 43 ساله بود که بدین دلیل جوان‌ترین رئیس جمهور آمریکا بود که در قرن بیستم متولد شده بود. کندی در سن 46 سالگی به قتل رسید. 36- لیندون بنیز جانسون: از 22 نوامبر 1963 تا 20 ژانویه 1969. او معاون جان اف. کندی بود که با مرگ وی جانشین او شد. 37- ریچارد نیکسون: 20 ژانویه تا 9 اوت 1974. نیکسون جمهوری‌خواه بود. نیکسون نخستین رئیس جمهور آمریکاست که از مقام خود استعفا کرد. در حقیقت رسوایی «واترگیت» سبب استعفای او شده است. 38- جرالد فورد: 9 اوت 1974 تا 20 ژانویه 1977. فورد از حزب جمهوری‌خواه بود. فورد نخستین کسی است که در آمریکا بدون شرکت در انتخابات ریاست جمهوری و بدون اینکه معاون رئیس جمهور باشد به ریاست جمهوری رسیده است. فورد با متمم 25 قانون اساسی آمریکا کفیل ریاست جمهوری انتخاب شد. 39- جیمی کارتر: از 20 ژانویه 1977 تا 20 ژانویه 1981. کارتر دموکرات بود. بازداشت دیپلمات‌های آمریکا در ایران، تورم بی‌سابقه اقتصادی و درگیری نفس‌گیر با کنگره آمریکا از جمله مشکلات دوره ریاست جمهوری او بود. پیمان «کمپ دیوید» میان رژیم‌صهیونیسیتی و مصر در زمان او امضا شد که از جمله دستاوردهای کارتر محسوب می‌شود. 40- رونالد ویلسون ریگان: از 20 ژانویه 1981 تا 20 ژانویه 1989. ریگان متولد 1911 و جمهوری خواه بود. معاون نخست او جرج هربرت واکر بوش، پدر «جرج بوش» رئیس جمهور فعلی آمریکا را به معاونت خود برگزید. ریگان با اوج‌گیری احساسات راست‌گرایانه در آمریکا به پیروزی رسید. او سه ماه پس از ورود به کاخ سفید هدف سوء قصد ناکام قرار گرفت. این ریگان بود که دستور حملاتی مختلف را به کشورهایی مانند الجزایر، جزایر کارائیب، لبنان و لیبی صادر کرد. محبوبیت ریگان پس از رسوایی ایران- کنترا در سال 1986 تنزل یافت. او در سال 1994 به آلزایمر دچار شد و 10 سال بعد درگذشت. 41- جرج هربرت واکر بوش: از 20 ژانویه 1989 تا 20 ژانویه 1993. هربرت بوش جمهوری خواه بود. او از سال 1971 تا 73 نماینده آمریکا در سازمان ملل بود و در سال‌های 76 و 77 مدیر سازمان جاسوسی آمریکا «سیا» بود. 42- ویلیام جفرسون بیل کلینتون: از 20 مارس 1993 تا 20 مارس 2001. کلینتون دموکرات بود. او پس از فرانکلین روزولت و جان اف. کندی جوان‌ترین رئیس‌جمهور آمریکاست. دوره دوم ریاست جمهوری او با رسوایی اخلاقی «مونیکا لوینسکی» همراه شد که در نهایت در سنای آمریکا تبرئه شد. جنگ کوزوو از دیگر وقایع مهم دوره ریاست جمهوری اوست. 43- جرج واکر بوش: از 20 ژانویه 2001 تا 20 ژانویه 2008. بوش جمهوری خواه است. جرج بوش بزرگ‌ترین پسر جرج هربرت بوش چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکاست. حادثه 11 سپتامبر سال 2001، جنگ علیه تروریسم، جنگ افغانستان و عراق و در نهایت بحران جهانی اقتصاد که از آمریکا آغاز شده و تاکنون شماری زیاد از بانک‌ها و موسسات آمریکایی را ورشکسته کرده است از وقایع مهم دوره ریاست جمهوری او به شمار می‌رود. «صدام حسین» دیکتاتور معدوم عراق با حمله ارتش آمریکا به عراق سرنگون و سپس محاکمه و به دار آویخته شد. جرج بوش در سال 1946 در نیوهون ایالت کنتاکی به دنیا آمد. جرج بوش خود، فرزند چهل و یکمین رئیس جمهور آمریکا و باربارا بوش همسر بوش از نوادگان ژنرال فرانکلین پیرس چهاردهمین رئیس جمهور آمریکاست. 44- باراک اوباما ‌(خبرگزاری فارس ، http://www.farsnews.com/newstext.php?nn=8708120369 ) شایان ذکر است از آنجایی که این خبرگزاری گزارش فوق را در آستانه برگزاری انتخابات ریاست جمهوری سال 2008 منتشر کرده است لذا اشاره ای به اقدامات دولت باراک اوباما در دوران ریاست جمهوری اش نشده است، از این روی برای تکمیل بحث اشاره می کنیم که باراک اوباما که با شعار «تغییر» توانست در سال 1387 کرسی ریاست جمهوری را در مبارزه با رقیبش جان مک کین تصاحب نماید پس از تصدی این سمت به این وعده خود وفادار نماند و همچنان سیاست های بوش را ادامه داد، البته وی تلاش کرد تا بخشی از وعده قبلی خود مبنی بر خروج نظامیان آمریکایی از عراق و افغانستان را عملی سازد اما واقعیت این است که اگر چه این خروج به صورت ناقص عملی شد اما هیچ تغییری در دخالت های این کشور در منطقه و به ویژه افغانستان و عراق به وجود نیامد و حتی با آغاز بیداری اسلامی در منطقه که گامی در جهت احقاق حقوق پایمال شده مردم کشورهای اسلامی بود این دخالت ها در سطحی وسیع و گسترده در تمام دنیای اسلام جریان یافت و به بهانه این تحولات ، کشوری همچون سوریه که در خط مقدم جریان مقاومت اسلامی قرار دارد عرصه تاخت و تاز تروریست های اجاره ای مورد حمایت آمریکا قرار گرفت . همچنین در این مقطع دشمنی تاریخی و دیرینه روسای جمهور آمریکا با جمهوری اسلامی ایران ادامه یافت و دولت باراک اوباما نیز همچون سلف خود تلاش کرد تا با تحریم های شدید بر علیه کشورمان ، ملت مقاوم ایران را به زانو در آورد که در همین راستا اوباما تحریم هایی را بر علیه کشورمان اعمال کرد که به تعبیر او «تحریم های فلج کننده» بود. امروزه نیز مهم ترین پروژه هایی که دولت اوباما با آنها دست و پنجه نرم می کند عبارت است از : پرونده هسته ای ایران و تلاش برای به زانو در آوردن ملت ایران از طریق مذاکره که خوشبختانه تاکنون با درایت مسئولان و هوشیاری ملت ایران ناکام مانده است، پرونده سوریه و تلاش برای شکست اصلی ترین محور مقاومت، تلاش برای دخالت در تحولات منطقه به بهانه مبارزه با تروریسم، جنگ قدرت با روسیه در نقاط مختلف جهان از جمله در تحولات اوکراین ، روسیه و حتی ایران، تلاش برای تحکیم موقعیت متزلزل رژیم صهیونیستی که پس از جنگ های ناکام اخیر به شدت آسیب پذیر شده است، سقوط متحدان منطقه ای آمریکا و تلاش برای جلوگیری از این فرایند و یا حداقل مدیریت تحولات پس از سقوط، انواع بحران های اقتصادی و اجتماعی داخلی به ویژه جنبش موسوم به وال استریت و یا نود و نه درصدی و نیز شورش های اجتماعی ضد تبعیض نژادی که هر از چند گاه یک بار همچون زخمی کهنه سر باز کرده و آمریکا را به عرصه میدان جنگ واقعی تبدیل می کند و … .