امام زمان(ع) طبق روایات در زمان ظهور با دو مشکل اساسی مواجه هستند، یکی از آنها برخوردی است که نادانان و جاهلان با حضرت خواهند داشت.

در فرهنگ دینی ما جهل مقابل عقل قرار دارد. انسان یا عاقل است یا نادان، این عاقل ها ممکن است عالم هم باشند یا نباشند، این جاهل ها هم می توانند عالم باشند یا بی سواد. عقل و جهل ربطی به علم ندارد.

در روایت داریم، یکی از مشکلات اساسی که امام دارد، با افراد جاهل است. مبنی بر اینکه مشکل حضرت از مشکل پیامبر(ص) نیز سخت تر است. چون دوران پیامبر(ص) جاهلان بی سواد بودند و جاهلان ساده ای بودند که پیامبر(ص) با آنها دچار مشکل شد.

اما امام وقتی ظهور می کند، با جاهلان با سواد به مشکل برمی خورند. کسانی که قرآن، دین و تفسیر بلدند و جلوی حضرت می ایستند، در روایت آمده این مردم جلوی حضرت می ایستند و به قران استناد می کنند و برخلاف حضرت حرف می زنند و می گویند اینکه شما می گویید، خلاف قران است.

مصداقش در زمان کنونی وهابی هایی هستند که آیه قرآن می خوانند و با اسنتاد به آن می گویند تمام مسلمانان طبق آیه قرآن مشرک و کافر هستند، مشهور است که حضرت وقتی ظهور می کنند، خیلی از عالمان جلوی حضرت می ایستند.

دومین مشکل حضرت براساس روایات عملکرد پیشینیان است. کسانی که به نام دین، اسلام و تشیع کارهایی انجام دادند که مردم را از دین اسلام و معنویت زده کردند. بنابراین وقتی امام ظهور می کنند و بیان می کنند که شما را می خواهم به اسلام دعوت کنم، مردم از آنچه که قبلا دیده اند و زده شده اند، در مقابل حضرت پذیرش ندارند و می گویند ما خاطره خوبی از این حر ف ها نداریم.

به طور مثال داعش به نام اسلام سر می برد، زنان را می فروشد. بعد اسمش را می گذارند که ما اسلام را اجرا می کنیم، آنها چهره اسلام را بد نشان می دهند، تشیع لندنی هم همین است، مردم را زده می کنند.