همه مراجع (به جز آیات عظام تبریزی و سیستانی): معاشرت با آنان اشکال ندارد و اگر یقین نداشته باشد به غذای آنها خمس تعلق گرفته، خوردن آن نیز جایز است و چنانچه احتمال تأثیر بدهد، آنان را ارشاد کند.[ توضیح المسائل مراجع، م1795؛ آیت الله نورى، توضیح المسائل، م1791؛ آیت الله بهجت، توضیح المسائل، م1408؛ آیت الله خامنه اى، اجوبة الاستفتاءآت، س 932، 933؛ آیت الله وحید، توضیح المسائل، م1803.]
آیات عظام تبریزی و سیستانی: معاشرت با آنان اشکال ندارد و می تواند از غذای آنها استفاده کند؛ هر چند بداند که خمس آن پرداخت نشده است. چنانچه احتمال تأثیر بدهد، آنان را ارشاد کند.[ توضیح المسائل مراجع، م1795.]