همه مراجع: شهرت به کار خیر اشکال ندارد و در این موارد نیز باید امر به معروف را انجام داد مگر اینکه اشتهار و انگشت‌نما شدن موجب عسر و حرج شدید باشد یا دارای مشقت بسیار باشد که در این صورت امر به معروف و نهی از منکر واجب نیست.[ امام، توضیح المسائل، م 2791 و تحریرالوسیلة، امر به معروف، گفتار در شرایط وجوب، شرط چهارم، م 1 و 3؛‌ مکارم، توضیح المسائل، م 2414؛‌ صافی،‌ توضیح المسائل، م 2862؛ نوری، توضیح المسائل، م 2789؛‌ خامنه‌ای، سایت، احکام موضوعی، امر به معروف؛ سیستانی، توضیح المسائل، ج1، م 2211 و سایت، سوالها و جوابها؛ دفتر مراجع.]

تبصره. صرف تمسخر، مجوز برای ترک امر به معروف و نهی از منکر نیست، مگر اینکه موجب آبروریزی شود. اما یک‌ وقتی مسخره می‌کنند ولی آبروی ما در خطر نیست و اثر هم دارد، واجب است امر و نهی کنید.