۱۳۹۵/۰۷/۱۱
–
۱۰۸ بازدید
اگر فرش کسی نجس باشد و ببیند دیگران با پای مرطوب بر آن قدم می گذارند، تکلیف چیست؟
آیات عظام امام، خامنه ای، صافی، فاضل و نوری: لازم نیست به آنان بگوید.[ توضیح المسائل مراجع، م 144؛ نوری، توضیح المسائل، م 144؛ دفتر: خامنه ای.]
آیتاللَّه بهجت: لازم نیست به او بگوید؛ مگر اینکه با او طوری معاشرت داشته باشد که اگر نگوید، لوازم مشترک بین آن دو نجس خواهد شد.[ توضیح المسائل مراجع، م 144.]
آیتالله تبریزی: اگر در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی ها سرایت کند، باید به آنان بگوید.[ توضیح المسائل مراجع، م 144.]
آیتالله مکارم: بنابر احتیاط واجب به آنان بگوید.[ مکارم، توضیح المسائل، م 156 ]
آیتالله وحید: اگر او باعث این امر شده و در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی ها سرایت کند، باید به آنان بگوید.[ توضیح المسائل، م 145.]
آیتالله سیستانی: اگر او باعث این امر شده باشد، با دو شرط باید به وی بگوید:
اوّل: آنکه طرف در معرض آن باشد که در موارد خاصی از تکالیف شرعی برایش اشکال ایجاد شود مثل آنکه در معرض خوردن و آشامیدن چیز نجس یا باطل بودن وضو و غسلی که با آن نماز واجبش را میخواند واقع شود و امّا اگر در معرض مخالفت احکام نباشد یا آن که در معرض مخالفت با بعضی از احکام مثل نجس بودن لباسی که با آن نماز واجبش را میخواند قرار گیرد لازم نیست به او بگوید.
دوم: آنکه احتمال بدهد که طرف به گفته او ترتیب اثر دهد و امّا اگر بداند که وی به آن گفته ترتیب اثر نمیدهد، گفتن لازم نیست.[ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 148.]
آیتاللَّه بهجت: لازم نیست به او بگوید؛ مگر اینکه با او طوری معاشرت داشته باشد که اگر نگوید، لوازم مشترک بین آن دو نجس خواهد شد.[ توضیح المسائل مراجع، م 144.]
آیتالله تبریزی: اگر در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی ها سرایت کند، باید به آنان بگوید.[ توضیح المسائل مراجع، م 144.]
آیتالله مکارم: بنابر احتیاط واجب به آنان بگوید.[ مکارم، توضیح المسائل، م 156 ]
آیتالله وحید: اگر او باعث این امر شده و در معرض این باشد که نجاست به خوردنی ها و آشامیدنی ها سرایت کند، باید به آنان بگوید.[ توضیح المسائل، م 145.]
آیتالله سیستانی: اگر او باعث این امر شده باشد، با دو شرط باید به وی بگوید:
اوّل: آنکه طرف در معرض آن باشد که در موارد خاصی از تکالیف شرعی برایش اشکال ایجاد شود مثل آنکه در معرض خوردن و آشامیدن چیز نجس یا باطل بودن وضو و غسلی که با آن نماز واجبش را میخواند واقع شود و امّا اگر در معرض مخالفت احکام نباشد یا آن که در معرض مخالفت با بعضی از احکام مثل نجس بودن لباسی که با آن نماز واجبش را میخواند قرار گیرد لازم نیست به او بگوید.
دوم: آنکه احتمال بدهد که طرف به گفته او ترتیب اثر دهد و امّا اگر بداند که وی به آن گفته ترتیب اثر نمیدهد، گفتن لازم نیست.[ سیستانی، توضیح المسائل، ج 1، م 148.]