1- در مقاتل الطالبین و کشف الغمه آمده است که ام ابیها از کنیه های حضرت فاطمه زهرا(س) است و پیامبر اکرم(ص) به آن حضرت می فرمود: ام ابیها؛ یعنی، مادر پدرش .2- حضرت زهرا پس از رحلت حضرت خدیجه ، بانوی خانه پدر و در خدمت پدر بود واز این نظر مادر پدر بود . برخی چنین فکر کرده اند ولی کلام پیامبر فراتر از تعارفات معمولی است.3- شاید با توجه به این که ام در لغت به معنی ریشه است ، بتوان گفت حضرت زهرا(س) ریشه نبوت و ولایت است که اگر وجود آن بزرگوار نبود نبوت پیامبر و ولایت ائمه(ع) آشکار نمی شد.به عبارت دیگر ولایت ، ثمره نبوت است و نبوت ، بدون ولایت بی معنا است. چنان که در آیه شریفه خداوند به پیامبر می فرماید: اگر ولایت را به مردم ابلاغ نکنی رسالتت ناتمام است. از این جهت که وجود حضرت صدیقه طاهره، ریشه وجود ائمه اطهار بود، ریشه ولایت است پس اگر حضرتش نبود ولایت نبود و نبوت هم به طور کامل ثمربخش نبود، بنابراین آن جناب ریشه نبوت و امامت است. برخی هم به این صورت جواب داده اند :1-چون بعد از رحلت خدیجه(س) وقتی رسول خدا(ص) از مردم آزار می دیدند و به خانه می آمدند، حضرت زهرا(س) مثل مادری از حضرتش پرستاری می نمودند.
2- چون وجود نوری حضرت زهرا(س) واسطه ی فیض است برای خلقت عالم مادّه، که از جمله ی موجودات مادّی بدن مادّی رسول خدا(ص) است. برای همین وجود نوری آن حضرت، واسطه است برای وجود مادّی پدر بزرگوارشان. از این رو مادر پدر خویش می باشد. .