ام وهب همسر عبدالله بن عمیر بود وقتی بالای پیکر خونین همسر رفت، خاک از صورتش پاک کرد و گفت: بهشت بر تو مبارک باد! از خدا می خواهم که مرا همراه تو قرار دهد. شمر در آن هنگام به غلام خود، رستم دستور داد که با ستون خیمه بر سر ام وهب بکوبد، او نیز چنین کرد و سرش را شکافت و آن زن را به شهادت رسانید.(ابصار الحسین، ص18)
برای آگاهی بیشتر به کتاب های زیر مراجعه کنید:
1. قصه کربلا، علی نظری منفرد
2. چهره ها در حماسه کربلا، پور امینی