نتیجه و میوه مأنوس شدن با خداوند، وحشت از مردم و دورى گزیدن از آنها است، مراد از «انس گرفتن به خدا» بسیار ذکر و یاد خدا کردن و عمل به دستورات او است، و ثمره آن این است که آدمى به سبب آن، وحشت و رم می کند از مردم، و مأیوس مى شود از ایشان، و به کلّ متوسّل مى شود به حق تعالى، و این سبب سعادت و نیک بختى دنیوى و اخروى مى گردد.
ر. ک: شرح آقا جمال خوانسارى بر غرر الحکم و درر الکلم، ج 3، ص329، ح 4628، دانشگاه تهران، تهران، چاپ چهارم، 1366ش.