پرسشگر محترم با سلام و تشکر از ارتباطتان با این مرکز.بایدعرض کرد . این حدیث که می فرمایید.سه گروه عبادت کننده می باشندنه سه گروه نمازگزارحضرت امیرالمومنین علی علیه السّلام درباره سه گروه عبادت کننده، جملات گرانسنگی در نهج‌البلاغه دارند. درباره اقسام عبادت می‌فرماید: انّ قوماً عَبَدُوا الله رَغْبَةً فتلک عبادةُ التّجار، وإنّ قوما عَبَدوا الله رَهبةً فتلک عبادةُ العبید، وإنّ قوماً عَبَدوا اللهَ شکراً فتلک عبادةُ الاحرار؛1
گروهی خدا را به امید بخشش پرستش کردند، که این پرستش بازرگانان است، و گروهی او را از روی ترس عبادت کردند که این عبادت بردگان است، و گروهی خدا را از روی سپاسگذاری پرستیدند و این پرستش آزادگان است
امیرالمومنین علیه السلام در یکی از مناجات‌های خود به همین گونه عبادت اشاره فرموده است:
ما عبدتک خوفاً من نارک ولا طمعاً فی جنتک بل وجدتک اهل للعبادة فعبدتک، خداوندا من تو را نه به جهت ترس از دوزخ و نه به طمع بهشت برین عبادت می‌کنم بلکه تو را سزاوار عبادت دیده و تو را پرستش می‌کنم.
توضیح مطلب این است که انسان ها در مراتب و درجات ایمانی، گوناگون و متفاوت می‌باشند. حضرت صادق ـ علیه السّلام ـ می‌فرماید: الایمان حالات ودرجات وطبقات ومنازل، ایمان در افراد، حالات گوناگون و درجات و نیز مراحل و مراتب مختلفی دارد.2- بنابراین هدف اصلی لقای حق و قرب به محبوب است اما چون مردم دارای مراتب و حالات مختلفی در معرفت و ایمان هستند، بسیاری از آنها را باید با ترس از جهنم و شوق به بهشت به بارگاه الهی کشاند. پس بهشت و جهنم و عبادت به شوق بهشت و ترس از جهنم خود نعمت بزرگی از نعمت‌های الهی است. آری عبادت از روی ترس یا شوق، بسیار بهتر از بندگی شیطان و نفس است که انسان را به کلی از کمال مطلبوش باز می‌دارد. پس هر سه قسم عبادت، عبادت حق محسوب می‌شود ولی از نظر رتبه و درجه متفاوت و گوناگون می‌باشند.بنابراین نمی‌توان از همگان انتظار عالی‌ترین هدف را داشت.لازم به این ذکراست که این حدیث ازحضرت سیدالشهداءامام حسین علیه السلام هم درمنابع روائی بیان شده است .موفق باشید.
________________________
1- نهج‌البلاغه حکمت 237
2- اصول کافی ج ۲ص ۳۸