با سلام و سپاس از ارتباط و اعتماد شما 1. بیداری از واژگان فارسی است که مرادف واژه های «یقظه» «بصیرت» و علم و معرفت در زبان عربی بکار برده می‌شود. درعرف عام به حالتی اطلاق می‌شود که قدرت درک و انتخاب را به انسان می‌دهد. از اینرو این واژه گاهی ناظر به بیداری ظاهری است وگاهی به بیداری باطنی. بیدار ظاهری؛ به کس وکسانی اطلاق می‌شود که فعالیت‌های فیزیکی آگاهانه انجام می‌دهد، مثلا می‌خورد، می‌آشامد، می‌شنود، می‌بیند، مطالعه می‌کند، رانندگی می‌کند و … اما افق دید این فعالیت‌ها فقط در ماده و مادیات محدود و محصور است. «یَعْلَمُونَ ظاهِراً مِنَ الْحَیاةِ الدُّنْیا وَ هُمْ عَنِ الْآخِرَةِ هُمْ غافِلُون (روم/ 7) درعرف عام این گونه افراد مصداق انسان هستند، و در جامعه انسانی زندگی می‌کنند، اما به بیداری انسانی نرسیده‌اند، زیرا این گونه فعالیت‌ها هرچند برای بقا و تداوم حیات لازم است، اما کافی نیست. بیداری باطنی، بینش و افق دیدشان، فراتر از کرانه های مادی درحرکت است. هرچند از دنیا و مادیات استفاده می‌کنند، اما آن را معبر و پلی می‌داند برای پر کشیدن به کرانه های انسانی و معنوی. بیداری قسم نخست، با توجه به تفکر قرآنی و اسلامی برکسانی قابل تطبیق است که چشم دارند اما نمی‌بیند، گوش دارند اما نمی‌شنوند… و آن‌ها را غافل نام می‌گذارند بیداری قسم دوم؛ شامل کسانی می‌شود که با تعقل، تدبر، تفکر از اثر به موثر، از مخلوق به خالق و… می‌رسند. به گفته شاعر: برگ در ختان سبز در نظر هوشیار هر ورقش دفتری است معرفت کردگاریعنی فقط نگاه نمی‌کند، بلکه نگاه می‌کند و می‌بیند، می‌شنود و می‌اندیشد که در تفکر اسلامی و قرآنی؛ آن را بصیر، و در فارسی بیدار نام می‌گذارند. 2. بنا بر این انسان بیدار انسان بصیر و دانا و اهل معرفت و شناختی است که ، بینش و افق دیدشان، فراتر از افق ها وکرانه های مادی است و با وجود بهره مندی از دنیا و مادیات آن را گذرگاه و پلی می‌داند برای پر کشیدن به کرانه های انسانی و معنوی.انسان بیدار در پرتو انس و ارتباط با قران و مولفه های دینی و معرفت دینی دارای بصیرت و تیز بینی و اشراف و احاطه خاصی بر اوضاع حاکم بر محیط زندگی خود و عالم است و با سرمایه علم و اگاهی و هوشیاری دیگران را به تحرک و پویایی وا می دارد .3. بیدارگری همان بیداری بخشیدن به انسان های خفته و غافل و خمود و تزریق روح تلاش و فعالیت و امید در انسان های مایوس و غافل و سست عنصر است .
انسان بیدار بیدارگر است و بصیرت و دانایی و معرفت خود را ابزار بصیرت بخشی و غفلت زدایی از انسان های خفته و غافل می کند و آنها را از خمودگی و افسردگی و وادادگی در آورده و به حرکت و فعالیت و جنبش وادار نماید .