۱۳۹۵/۰۴/۱۷
–
۶۵۷ بازدید
باسلام وعرض خداقوت،پسردارم که دوسال وهشت ماه سنشه،خیلی کارهای خطرناکی میکنداز روی کابینت ها و اپن بالا میرود واصلا ترسی ندارد هرچی بادلیل وبرهان خطرناک بودن کارهاشو یاداوری میکنم گوش نمیده بعضی مواقع از زور و تنبیه هم استفاده میکنم اما جواب نمیده لطفا راهنماییم کنید.ممنون ازشما
خوشحالیم شما مخاطب ما هستید امیدواریم راهنمای خوبی در رابطه با این موضوع برای شما باشیم.
در مورد سوال باید خدمت شما عرض نماییم در عین ساده بودن اما جوانب مهمی را در بر دارد و بعلت عدم توضیح بیشتر دچار ابهام است. یکی از مهمترین ارکان مشاوره مخصوصاً در زمینه راهنمایی که باعث می گردد نتیجه مطلوبی از آن حاصل گردد میزان اطلاعاتی است که شما باید در اختیار مشاور قرار دهید ؛ زیرا به هر حال تفاوت های فردی افراد در وضعیت و شرایط خانوادگی ،محیطی ،شخصیتی ،جنسیتی و … ایجاب می کند که مشاوره ها با فرد مورد نظر و شرایط وی مطابقت داشته باشد.بطور کلی باید بیان داریم که معمولا در جامعه به کودکی که کمی جنب و جوش بیشتری نسبت به کودکان دیگر داشته باشد بیش فعالی می گویند. قابل ذکر است که بیش فعالی یکی از اختلالاتی است که ممکن است برخی از کودکان به آن مبتلا شوند.این اختلال دارای علایمی است که می توان در تشخیص این اختلال کمک نماید اما باید این نکته را مورد توجه قرار داد که تشخیص صحیح و برچسب اختلال بیش فعالی باید توسط روانپزشک صورت گیرد و والدین نمی توانند بصرف بودن برخی از این علایم در کودک خود او را بیش فعال بنامند.لذا اگر احساس می کنید فرزندتان بیشتر از معمول جنب و جوش دارد به یک متخصص روانپزشک مراجعه و موضوع خود را مطرح نمایید.برای اطلاع بیشتر به این موضوع بطور کامل می پردازیم.
اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی عبارت است از یک نوع رفتار خاص در کودکان به طوری که این کودکان تنها میتوانند برای مدت کوتاهی روی یک موضوع خاص تمرکز کنند. ضمناً این کودکان گاهی حرکات و رفتار کنترل نشدهای را به طور ناگهانی از خود بروز میدهند. به نظر میرسد که این اختلال در اختلالات یادگیری نقش داشته باشد و تخمین زده میشود حدود 10%-5% کودکان مدرسهای گرفتار این اختلال باشند.
علایم شایع
1. زیاد صحبت میکند.
2. وسط صحبت یا کار دیگران میپرد.
3. به نظر میرسد که اصلاً گوش نمیدهد
4. کودک روی صندلی مرتب میجنبد و دستها و پاهای خود را تکان میدهد.
5. وقتی به کودک گفته میشود که بنشینید، فقط به مدت کوتاهی روی صندلی بند میشود.
6. حواس کودک به راحتی پرت میشود.
7. قبل از مطرح شدن کامل سؤال، کودک پاسخ را میدهد.
8. کودک در رعایت نوبت در بازی و صف مشکل دارد.
9. کودک در اجرای دستورالعملها مشکل دارد.
10. کودک قادر به تمرکز روی یک کار یا بازی مشخص نیست.
11. مرتب از یک کار تمام نشده منصرف شده، به کار دیگری میپردازد.
12. در انجام بازی، بدون ایجاد سروصدا، مشکل دارد.
13. چیزهای مورد نیاز برای انجام کارها را گم میکند.
14. اغلب کارهای خطرناک انجام میدهد بدون اینکه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.
علل بیش فعالی ناشناخته است. فرضیات زیادی مطرح شدهاند، اما هیچ یک تأیید یا رد نشدهاند. تصور بر این است که منشای آن بیولوژیک باشد.
درمان
در بعضی از موارد، رفتار غیرطبیعی کودک به هنگام بلوغ کاملاً برطرف میشود. در بعضی دیگر، بیش فعالی با افزایش سن کاهش مییابد. و در برخی مواقع و شرایط لازم است تا درمان صورت گیرد.البته درمان باید توسط روانپزشک صورت گیرد.زیرا در بسیاری از موارد از دارو درمانی برای کنترل و درمان این اختلال استفاده می نمایند.البته در کنار دارو درمانی نیاز به راهبردهای تغییر رفتار نامطلوب لازم است.
رژیم غذایی
به افرادی که دارای این اختلال هستند رژیم غذایی مخصوصی پیشنهاد شده است: حذف کلیه افزودنیهای غذایی (ادویه جات و غیره)، حذف مواد به خصوصی از رژیم غذایی، یا ویتامین درمانی شدید. اغلب تحقیقات پزشکی اشاره به این دارند که این رژیمها برای تعداد بسیار کمی از کودکان مفید هستند. اما بسیاری از والدین تغییرات قابل توجهی را در رفتار کودکان خود پس از استفاده از این رژیمها گزارش کردهاند. شاید دلیل آن این باشد که با تهیه غذاهای مخصوص برای کودک، وی احساس میکند که توجه بیشتری به او میشود. در مورد هرگونه رژیم غذایی مخصوصی که برای کودک خود در نظر دارید با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت لزوم باز هم با ما سخن بگویید.
در مورد سوال باید خدمت شما عرض نماییم در عین ساده بودن اما جوانب مهمی را در بر دارد و بعلت عدم توضیح بیشتر دچار ابهام است. یکی از مهمترین ارکان مشاوره مخصوصاً در زمینه راهنمایی که باعث می گردد نتیجه مطلوبی از آن حاصل گردد میزان اطلاعاتی است که شما باید در اختیار مشاور قرار دهید ؛ زیرا به هر حال تفاوت های فردی افراد در وضعیت و شرایط خانوادگی ،محیطی ،شخصیتی ،جنسیتی و … ایجاب می کند که مشاوره ها با فرد مورد نظر و شرایط وی مطابقت داشته باشد.بطور کلی باید بیان داریم که معمولا در جامعه به کودکی که کمی جنب و جوش بیشتری نسبت به کودکان دیگر داشته باشد بیش فعالی می گویند. قابل ذکر است که بیش فعالی یکی از اختلالاتی است که ممکن است برخی از کودکان به آن مبتلا شوند.این اختلال دارای علایمی است که می توان در تشخیص این اختلال کمک نماید اما باید این نکته را مورد توجه قرار داد که تشخیص صحیح و برچسب اختلال بیش فعالی باید توسط روانپزشک صورت گیرد و والدین نمی توانند بصرف بودن برخی از این علایم در کودک خود او را بیش فعال بنامند.لذا اگر احساس می کنید فرزندتان بیشتر از معمول جنب و جوش دارد به یک متخصص روانپزشک مراجعه و موضوع خود را مطرح نمایید.برای اطلاع بیشتر به این موضوع بطور کامل می پردازیم.
اختلال کم توجهی ـ بیش فعالی عبارت است از یک نوع رفتار خاص در کودکان به طوری که این کودکان تنها میتوانند برای مدت کوتاهی روی یک موضوع خاص تمرکز کنند. ضمناً این کودکان گاهی حرکات و رفتار کنترل نشدهای را به طور ناگهانی از خود بروز میدهند. به نظر میرسد که این اختلال در اختلالات یادگیری نقش داشته باشد و تخمین زده میشود حدود 10%-5% کودکان مدرسهای گرفتار این اختلال باشند.
علایم شایع
1. زیاد صحبت میکند.
2. وسط صحبت یا کار دیگران میپرد.
3. به نظر میرسد که اصلاً گوش نمیدهد
4. کودک روی صندلی مرتب میجنبد و دستها و پاهای خود را تکان میدهد.
5. وقتی به کودک گفته میشود که بنشینید، فقط به مدت کوتاهی روی صندلی بند میشود.
6. حواس کودک به راحتی پرت میشود.
7. قبل از مطرح شدن کامل سؤال، کودک پاسخ را میدهد.
8. کودک در رعایت نوبت در بازی و صف مشکل دارد.
9. کودک در اجرای دستورالعملها مشکل دارد.
10. کودک قادر به تمرکز روی یک کار یا بازی مشخص نیست.
11. مرتب از یک کار تمام نشده منصرف شده، به کار دیگری میپردازد.
12. در انجام بازی، بدون ایجاد سروصدا، مشکل دارد.
13. چیزهای مورد نیاز برای انجام کارها را گم میکند.
14. اغلب کارهای خطرناک انجام میدهد بدون اینکه به عواقب ناگوار آنها توجه داشته باشد.
علل بیش فعالی ناشناخته است. فرضیات زیادی مطرح شدهاند، اما هیچ یک تأیید یا رد نشدهاند. تصور بر این است که منشای آن بیولوژیک باشد.
درمان
در بعضی از موارد، رفتار غیرطبیعی کودک به هنگام بلوغ کاملاً برطرف میشود. در بعضی دیگر، بیش فعالی با افزایش سن کاهش مییابد. و در برخی مواقع و شرایط لازم است تا درمان صورت گیرد.البته درمان باید توسط روانپزشک صورت گیرد.زیرا در بسیاری از موارد از دارو درمانی برای کنترل و درمان این اختلال استفاده می نمایند.البته در کنار دارو درمانی نیاز به راهبردهای تغییر رفتار نامطلوب لازم است.
رژیم غذایی
به افرادی که دارای این اختلال هستند رژیم غذایی مخصوصی پیشنهاد شده است: حذف کلیه افزودنیهای غذایی (ادویه جات و غیره)، حذف مواد به خصوصی از رژیم غذایی، یا ویتامین درمانی شدید. اغلب تحقیقات پزشکی اشاره به این دارند که این رژیمها برای تعداد بسیار کمی از کودکان مفید هستند. اما بسیاری از والدین تغییرات قابل توجهی را در رفتار کودکان خود پس از استفاده از این رژیمها گزارش کردهاند. شاید دلیل آن این باشد که با تهیه غذاهای مخصوص برای کودک، وی احساس میکند که توجه بیشتری به او میشود. در مورد هرگونه رژیم غذایی مخصوصی که برای کودک خود در نظر دارید با پزشک خود مشورت کنید.
در صورت لزوم باز هم با ما سخن بگویید.