۱۳۹۴/۰۵/۲۵
–
۱۰۳ بازدید
تجدید بیعت با حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه)
بیعت و تجدید عهد و میثاق با پیغمبر، صلی الله علیه وآله، و امام، علیه السلام، در احادیث و روایات اسلامی از جمله واجباتی است که بر گردن همه افراد، از مرد و زن نهاده شده است. پیغمبر اکرم، صلی الله علیه وآله، فرموده اند:
هر کس بمیرد در حالیکه نسبت به امام مسلمین بیعتی بر گردن او نباشد به مرگ جاهلیت مرده است. (۱)
تجدید بیعت با حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه)
بیعت و تجدید عهد و میثاق با پیغمبر، صلی الله علیه وآله، و امام، علیه السلام، در احادیث و روایات اسلامی از جمله واجباتی است که بر گردن همه افراد، از مرد و زن نهاده شده است. پیغمبر اکرم، صلی الله علیه وآله، فرموده اند:
هر کس بمیرد در حالیکه نسبت به امام مسلمین بیعتی بر گردن او نباشد به مرگ جاهلیت مرده است. (1)
در خطبه غدیر نیز آمده است ماموریت الهی پیامبر، صلی الله علیه وآله، و رسالت بزرگ ایشان زمانی به انجام رسید که دین اسلام را به فرمان خداوند در غدیرخم کامل نمودند. رسول خدا، صلی الله علیه وآله، در این روز همه امت (چه کسانی که حاضر بودند و چه غائب) را به بیعت با امیر مؤمنان، امام حسن، امام حسین و امامان از فرزندان حسین، علیهم السلام، امر فرمود و عهد و پیمان به اطاعت ایشان را بر مردم واجب نمود با وجود اینکه ائمه اطهار، علیهم السلام، معاصر اهل آن زمان نبودند.
بیعت گاه به معنای دست دادن است که اگر در زمان حضور امام معصوم، علیه السلام، طلب شود بر همه افراد واجب است که اطاعت کنند. از همین رو وقتی پیامبر اسلام، صلی الله علیه وآله، در روز غدیر و غیر آن مسلمانان را به بیعت کردن با امام، علیه السلام، فرا می خواند، به آن سبقت می گرفتند. حتی ایشان بعد از فتح مکه امر فرمود ظرف آبی آوردند، دست خود را در آن فرو برده سپس آن را بیرون آورد، آنگاه به زنان فرمود: دستهایتان را در این آب فرو ببرید که همین بیعت است.
و گاه بیعت با دل و زبان است یعنی تصمیم قلبی محکم و ثابت بر اطاعت امر امام، علیه السلام، و یاری کردن او با نثار جان و مال و بر زبان آوردن آنچه دل بر آن نهاده ایم. چنانکه رسول خدا، صلی الله علیه وآله، وقتی دشواری بیعت همه مؤمنین با علی، علیه السلام، را دیدند به آنان امر فرمودند که با زبان، عهد و بیعت خود را اظهار کنند.
پس سزاوار است در دوران غیبت، دل به ولایت مولایمان امام زمان، عجل الله تعالی فرجه، بسپاریم و هر روز عهد و بیعت خویش را با امام، علیه السلام، یادآور شویم. چنانکه دعای عهد مشتمل بر تجدید بیعت برای حضرت صاحب الامر، عجل الله تعالی فرجه، است و امام صادق، علیه السلام، درباره آن فرموده اند:
هر کس چهل روز این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم، علیه السلام، خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدای تعالی او را زنده خواهد کرد تا در رکاب آن جناب جهاد نماید…
همچنین مستحب است عهد و میثاق با آن حضرت را در روز جمعه تازه نماییم که در این روز خداوند بر ولایت امامان، علیهم السلام، از جهانیان پیمان گرفته است و ثواب کارهای نیک در آن دو برابر نوشته می شود و بدون تردید بیعت کردن از نیکوترین کارها و بهترین و کاملترین عبادتهاست و هر کس بر آنچه با خدا عهد بسته وفادار بماند خداوند او را پاداشی بزرگ خواهد داد. (2)
پی نوشت:
1. صحیح مسلم، ج 3، حدیث 1478
2. سوره فتح، آیه 10
منبع اصلی:
مکیال المکارم، سید محمدتقی موسوی اصفهانی