قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
تفاوت بین غیبت، درد دل، خبر دادن و همدلی
۱۳۹۳/۰۱/۲۷
–
۱۵۹۴ بازدید
تفاوت بین غیبت، درد دل، خبر دادن و همدلی چیست ایا اگر بر فرض مثال خاله عمه مادر بزرگ حرفی زدن بر حسب درد دل یا خبر وما ان را غیبت فرض کردیم وظیفه چیست چکار کنیم وقتی خانواده فامیل به مهمانی ما می ایند بااین اوصاف وشرایط چکار کنیم لطفا تفاوت بین این چهارتا را توضیح دهید ممنون
پرسشگر عزیز، خوشحالیم که باز هم مورد اعتماد شماییم و به بهانه یک پرسش با شما در ارتباطیم .
1.عالمان اخلاق در تعریف غیبت گفته اند: غیبت عبارت است از بدگویى و پرده درى نسبت به حیثیت و آبروى افراد، یعنی در غیاب شخصى کارهاى بد و ناپسند شخصی و یا عیوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونه اى براى دیگران بازگو کنند که اگر به گوششان برسد، ناراحت شوند.
امام خمینی رض فرموده است: غیبت عبارت است از ذکر کردن انسان را در حال غایب بودنش به چیزى که خوش آیند نیست نسبت دادن آن را به سوى او، از چیزهایى که پیش عرف مردم نقصان است، به قصد انتقاص و مذمت او. ( چهل حدیث ص : 301 )
2. غیبت به خودی خود و به عنوان اولی حرام و گناه کبیره است ولی گاهی عنوان ثانوی و تازه آن عنوان اولی را تحت الشعاع قرار می دهد و در موارد خاصی غیبت مجاز یا واجب می گردد و این در جایی است که پای مصلحت مهمتری در کار باشد به گونه ای که حفظ آن مصلحت بر مفاسد بزرگ غیبت غالب و چیره گردد.
از جمله مواردی که داخل در این استثناء است مورد دادخواهی و رفع ظلم و گرفتن حق که اگر شخص مظلوم افشاگری نکند کسی به داد او نمی رسد و حق او پایمال می گردد. این همان چیزی است که قرآن کریم می فرماید: «لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم و کان الله سمیعا بصیرا؛ خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود بدی ها را اظهار کند مگر آن کس که مظلوم واقع شده خداوند شنوا و دانا است» (نساء، آیه 148).
3. دردل کردن اگر داخل در مورد استثای غیبت باشد یعنی مصذاق تظلم و داد خواهی نسبت به ظلمی که دیگران در حق این فرد روا داشته اند با هداف احقاق حق باشد اشکالی ندارد و حرمت غیبت را ندارد اما اگر چنین نباشد غیبت حرام است .
4. بسیاری ازدرد دل کردن مصداق غیبت و حرام است و لازم است در مورد انها باید دقت و احتیاط شود .
5. اگر درد دلی از موارد استثنای غیبت نباشد نباید به آن گوش داد و باید با منحرف کردن بحث و یا تذکر نسبت به غیبت بودن ان و یا خروج از مجلس خود را از ان دور کنیم .
برای اطلاع بیشتر به کتاب «معراج السعاده» مرحوم احمد نراقی و نیز حاج آقا مجتبی تهرانی «اخلاق الهی» نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی مراجعه نمائید.
1.عالمان اخلاق در تعریف غیبت گفته اند: غیبت عبارت است از بدگویى و پرده درى نسبت به حیثیت و آبروى افراد، یعنی در غیاب شخصى کارهاى بد و ناپسند شخصی و یا عیوب و نقائص جسمى و اخلاقى او را به گونه اى براى دیگران بازگو کنند که اگر به گوششان برسد، ناراحت شوند.
امام خمینی رض فرموده است: غیبت عبارت است از ذکر کردن انسان را در حال غایب بودنش به چیزى که خوش آیند نیست نسبت دادن آن را به سوى او، از چیزهایى که پیش عرف مردم نقصان است، به قصد انتقاص و مذمت او. ( چهل حدیث ص : 301 )
2. غیبت به خودی خود و به عنوان اولی حرام و گناه کبیره است ولی گاهی عنوان ثانوی و تازه آن عنوان اولی را تحت الشعاع قرار می دهد و در موارد خاصی غیبت مجاز یا واجب می گردد و این در جایی است که پای مصلحت مهمتری در کار باشد به گونه ای که حفظ آن مصلحت بر مفاسد بزرگ غیبت غالب و چیره گردد.
از جمله مواردی که داخل در این استثناء است مورد دادخواهی و رفع ظلم و گرفتن حق که اگر شخص مظلوم افشاگری نکند کسی به داد او نمی رسد و حق او پایمال می گردد. این همان چیزی است که قرآن کریم می فرماید: «لا یحب الله الجهر بالسوء من القول الا من ظلم و کان الله سمیعا بصیرا؛ خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود بدی ها را اظهار کند مگر آن کس که مظلوم واقع شده خداوند شنوا و دانا است» (نساء، آیه 148).
3. دردل کردن اگر داخل در مورد استثای غیبت باشد یعنی مصذاق تظلم و داد خواهی نسبت به ظلمی که دیگران در حق این فرد روا داشته اند با هداف احقاق حق باشد اشکالی ندارد و حرمت غیبت را ندارد اما اگر چنین نباشد غیبت حرام است .
4. بسیاری ازدرد دل کردن مصداق غیبت و حرام است و لازم است در مورد انها باید دقت و احتیاط شود .
5. اگر درد دلی از موارد استثنای غیبت نباشد نباید به آن گوش داد و باید با منحرف کردن بحث و یا تذکر نسبت به غیبت بودن ان و یا خروج از مجلس خود را از ان دور کنیم .
برای اطلاع بیشتر به کتاب «معراج السعاده» مرحوم احمد نراقی و نیز حاج آقا مجتبی تهرانی «اخلاق الهی» نشر پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه اسلامی مراجعه نمائید.
