چنین مساله ای صحت ندارد و قانونی مبنی بر منع صحبت یا انتقاد از روسای جمهور، یا نخست وزیران و یا عناوین دیگر دال بر شخص اول کشور وجود ندارد. به نظر می رسد خلط مبحثی صورت گرفته و آن اینکه توهین به اشخاص و تهمت به اشخاص خصوصا سران حکومتها در کشورهای مختلف ممنوع و جرم تلقی می شود و لکن انتقاد از شخصیتهای حقوقی سیاسی از جمله مسئولین ارشد حکومتها در رسانه ها و مطبوعات در قریب به اتفاق کشورها خصوصا حکومتهای مردم سالار، آزاد می باشد. طبیعتا آزادی اهانت در همه جای دنیا ممنوع می باشد اما انتقاد آزاد است و در نتیجه هر شخصی با هر سلیقه ای در صورتی که شرایط انتقاد سازنده را رعایت کند می تواند ازطرق مختلف از جمله رسانه ها به انتقاد بپردازد که این آزادی ها در کشورما تا اندازه ای است که حتی برخی برای رسیدن به مقاصد سیاسی خویش به هر نحو ممکن به انتقاد می پردازند و لو اینکه واقعا انتقادی هم وجود نداشته باشد در هر صورت امروزه انتقاد در جامعه کاملا آزاد است و همانگونه که صاحب نظران گفته اند حتی انتقاد از رهبری با در نظر گرفتن شرایط انتقاد نه تنها جایز بلکه جزء واجبات می باشد.با این توضیحات پیرامون انتقاد از رهبری و ولی فقیه در جمهوری اسلامی گفتنی است: نیم نگاهی منصفانه در زمینه انتقاد در جامعه و میزان نقد پذیری مسئولین نظام اسلامی، مبین این واقعیت است که با گذشت نزدیک به چهار دهه از پیروزی انقلاب اسلامی و تحول عمیق نظام سیاسی و فرهنگی کشور از جامعه ای ابتدایی و بسته در دوران پهلوی به جامعه ای مردم سالار و باز و منطبق با آموزه های دینی در دوران جمهوری اسلامی، باعث نهادینه شدن فرهنگ سیاسی مشارکتی در سطح مختلف جامعه گردیده است از این رو آحاد مردم در کنار حمایت از اصل انقلاب و نظام اسلامی، نقد و نظارت بر مسئولین را جزء وظایف دینی و ملی خود می دانند و از این روست که شاهدیم حتی در بین قشرهای انقلابی که در گذشته انتقاد از دولت را باعث تعضیف آن می دانستند اما با تحول فضای فکری و فرهنگی، به انتقاد از دولت و عملکردهای آن می پردازند. اما در عین حال لازم است در بررسی کامل این موضوع به چند نکته توجه شود:
الف: مقام معظم رهبری همواره جلسات و نشستهای متعددی با اقشار مختلف جامعه بر گزار می کنند و در این جلسات همواره شرکت کنندگان با آزادی کامل به بیان دیدگاههای خویش می پردازند و با توجه به اینکه این جلسات ، جلساتی هستند که در آن فارغ از سیاسی کاری های معمول تلاش می شود تا مشکلات و موانع مختلف مسیر پیشرفت شناسایی و از طریق ارائه نظر به رهبری برای آنها راهگشایی صورت گیرد و در واقع جلساتی تخصصی هستند لذا نقد هایی که در آن صورت می گیرد نقدهای تخصصی هستند که گره مشکلات جامعه را باز می کند و به دلیل همین فارغ بودن از سیاسی کاری های مرسوم ، کمتر مورد توجه رسانه هایی که معمولا سیاسی بازی ها را انعکاس می دهند قرار می گیرند ؛ سیاسی بازی هایی که تنها ذهن جامعه را فرسوده می سازد و هیچ باری از بارهای جامعه را نیز برنداشته و به اتلاف وقت وسرمایه می پردازد . از سویی دیگر شخص مقام معظم رهبری نیز بارها بر برپایی کرسی های آزاد اندیشی تاکید داشته و آن را در مسیر سازندگی کشور موثر دانسته اند. به هر حال مقام معظم رهبری به کرات ااز انتقاد استقبال کرده و به ویژه در دیدارهایی که با دانشجویان داشته اند چندین بار به این مساله اشاره نموده اند. ایشان در دیداری که در ششم آبان 1388 با نخبگان و دانشجویان داشتند و در ضمن پاسخ به انتقادات صریح و بی پرده ای که توسط یکی از دانشجویان بدون هماهنگی قبلی ایراد شد ، درباره ی مساله ی انتقاد از رهبری چنین فرمودند : ما که نگفتیم از ما کسى انتقاد نکند؛ ما که حرفى نداریم. من از انتقاد استقبال می‌کنم؛ از انتقاد استقبال می‌کنم. البته انتقاد هم می‌کنند. دیگر حالا جاى توضیحش نیست؛ انتقاد هم هست، فراوان هست، کم هم نیست؛ بنده هم می‌گیرم، دریافت می‌کنم و انتقادها را می‌فهمم.( بیانات در 6/8/1388)
ب: علاوه بر اینکه به لحاظ اعتقادی ما معتقدیم که انتقاد از ولی فقیه نه تنها جایز بلکه حتی در مواردی واجب هم می باشد به لحاظ عملی نیز هر کس هر انتقادی داشته باشد می تواند با در نظر گرفتن شرایط انتقاد مطرح نماید که از جمله این شرایط رعایت اخلاق و ادب در انتقاد ، سازنده بودن انتقاد ، پرهیز از دادن بهانه به دشمنان برای سوء استفاده از انتقادات ، حفظ شان و منزلت جایگاهها و … می باشد که در حال حاضر نیز افرادی که این شرایط را رعایت می نمایند به راحتی حتی در محضر رهبری انقلاب انتقادات خویش را مطرح می نمایند و هیچ کس هم به خاطر این انتقادات آنها را مورد ملامت قرار نمی دهد این انتقادات به ویژه در دیدار رهبری با دانشجویان و تشکلهای دانشجویی که از همه سلیقه ها و جریانهای سیاسی فعال نیز در آن حضور دارند پررنگتر از سایر دیدار ها می شود که از سوی صداو سیما نیز پخش می شود و طی آن مقام معظم رهبری نیز به انتقادات پاسخ می دهند و راهکارهای عملی خویش را برای نتیجه بخش بودن انتقادات بیان می کنند که نگاهی به گزارش جلسات حاضر و فیلمهای این نشست ها گویای همین مطلب می باشد.
ج: در مورد انتقاد به رهبری باید توجه داشته باشیم که ایشان معتقدند مخالفت با نظرات خاص رهبری به هیچ وجه به معنای ضدیت با ولایت فقیه نیست و حتی به صورت عینی به دنبال طرح برخی انتقادات توسط یکی از اعضای مجلس خبرگان در اجلاس چند سال گذشته ، که با واکنش برخی نمایندگان این مجلس مواجه شده و حتی برخی خواستار اخراج نماینده مذکور شدند مقام معظم رهبری در دیداری که با نمایندگان ملت در مجلس خبرگان داشتند ضمن اشاره به این ماجراها تاکیدداشتند که وجود مخالف و منتقد در مجلس خبرگان امری عادی بوده و ضمن خوب توصیف کردن این مساله تلویحا نمایندگان را از اقدام بر علیه این نماینده برحذر داشتند که این نشاندهنده آزادی انتقاد از رهبری از منظر شخص معظم له می باشد هر چند در این میان ممکن است برخی افراد در جامعه برخی افراط کاری ها انجام دهند یا برخی اعمال سلیقه های شخصی نیز صورت گیرد که این قبیل موارد با اصل دیدگاه کلی نظام و رهبری ارتباطی ندارد و دیدگاه رهبری را باید با توجه به سیره عملی و نظری مقام معظم رهبری فهمید که این دیدگاه همواره فراهم نمودن فضای آزادی طرح دیدگاه و نظر و استقبال از انتقادات بوده است.
د: در بحث انتقاد از رهبری باید به مساله مهمی که پیرامون ولایت فقیه وجود دارد توجه داشته باشید. ولی فقیه در جایگاه امامت امت اسلامی ، از قداست و حرمت ویژه ای برخوردار است که این قداست و حرمت الا و لابد باید در جایگاه رهبری محافظت شود تا در مواقع مقتضی به پشتوانه ی این قداست و حرمت بتوان جامعه را در تلاطم طوفان های سهمگین داخلی یا خارجی به سلامت به سرمنزل مقصود رساند. انتقاد از هر شخصیت یا جایگاهی باید کاملا متناسب با آن شخصیت یا جایگاه باشد و انتقاد از رهبری مساله ای است که قطعا روزنامه ها یا رسانه ی ملی و یا هر تریبون عمومی دیگری جایگاه مناسبی برای آن نیستند و اساسا در چنین مواضعی به هیچ وجه، هدف از انتقاد تامین نگردیده و نه تنها فایده ای بر آن مترتب نمی گردد بلکه مفاسد متعددی نیز در پی خواهد داشت.. انتقاد از رهبری باید هوشمندانه طراحی شود تا موجب سوء استفاده دشمنان نگردد.