قطعاً حفظ بدون توجه به معنا بی‌اجر و پاداش نیست. هر چند آشنایی با آیات قرآن، مفاهیم، ترجمه و تفسیر آن در بهره‌مندی از قرآن و استفاده از برکات آن نقش اساسی دارند اما لفظ و ظاهر قرآن هم آثار فراوانی دارد که در جسم و روح انسان می‌گذارند و نه تنها حفظ آیات بدون معنا و ترجمه در ابتداء مانعی ندارد بلکه کم کم باعث مأنوس شدن با قرآن و علاقه به آن می‌شود و خود شیوه‌ای در یادگیری قرآن است.مجموعه احادیثی که درباره تعلم قرآن وارد شده در این زمینه قابل استناد است.
برای نمونه رسول خدا(ص) فرمود: « به قاری قرآن در قیامت گفته می شود: بخوان قرآن را و بالا برو، و منزل تو به اندازه آخرین آیه ای است که می خوانی.»[ بحارالانوار، ج 7، ص 292 .] بنابراین هر کس آیات بیشتری از قرآن را حفظ باشد، زمینه صعود به درجات بالاتر بهشت را در قیامت خواهد داشت.
چنان که امام صادق(ع) از پیامبر(ص) چنین نقل می کند: « هر که قرآن را با تدبر و فهمیدن ختم کند گویا نبوت را در دل خود جای داده ولی به او وحی نمی رسد.»[ کافی، ج 4، ص 406 .] میزان اجر و ثواب حافظ قرآن را نمی توان به طور دقیق بیان کرد، لیکن می‌توان نکاتی را از حدیث ذیل دریابیم:
امام صادق(ع) فرمود: «حافظ قرآن که بدان عمل کند، در آخرت رفیق با فرشتگانی پیغام برنده و نیک رفتار خداوند است.»[ همان، ص 405.]
باز در این زمینه فضیل بن یسار می‌گوید از حضرت صادق(ع) شنیدم که می فرمود: « کسی که درباره قرآن رنج کشد و با وجود سختی و حافظه کمش آن را حفظ کند دو اجر دارد.»[ همان، ص 409 .]از دو حدیث بالا دو نکته را می توان استفاده کرد: 1. اجر و ثواب حفظ کننده قرآن، رفاقت و همنشین شدن با فرشتگان خدا در قیامت خواهد بود. 2. اجر کسی که به سختی قرآن را حفظ کرده، دو برابر کسی خواهد بود که قرآن را به آسانی حفظ نموده است.