این جمله ها شامل نه سوال است و نه جواب می خواهد . پاسخ کامل این سوالات چند جلد کتاب می شود . ما در اینجا به صورت کوتاه جواب می نویسیم . پیش از جواب باید به چند نکته توجه کرد : الف- اگر اسلام آنگونه باشد که در این سوالها آمده , باید در کره زمین هیچ آدم عاقلی آن را نپذیرد در حالی که دانشمندان بزرگی مانند بوعلی سیناء و مانند او این دین را پذیرفته اند . اساتید دانشگاههای غیر مسلمان اسلام را می پذیرند , مسلمان می شوند , تعدادشان هم کم نیست , آیا اینها عقل ندارند ؟! در آن زمان سلمان فارسی اسلام را پذیرفت و از نزدیکان پیامبر شد , آیا سلمان دینی را که سراسر فرق گذاری و امتیازدهی به افراد خاص بود پذیرفت یا دینی را که در آن عرب و عجم , آفریقایی و غیر آفریقایی فرق نداشتند پذیرفت؟! دانشمندان کافر, سلمان را تمجید می کنند و در باره اش کتاب می نویسند . هرکس آشنایی مختصری با اسلام داشته باشد می فهمد که از نظراسلام عرب و عجم فرق ندارد و معیار ارزشمندی انسانها کمالات معنوی است نه تفاوتهای نژادی و جغرافیایی . اگر در دین اسلام , پیامبر از همه بالاتر است به خاطر این است که کمالات او از همه بیشتر است , اگر سیزده معصوم از همه بالاتر هستند به خاطر کمالات معنوی آنها است نه به خاطر عرب بودن و یا به خاطر حجازی بودن . حالا اگر پیامبر با یک انسان معمولی غذا بخورد , اینطور نیست که پیامبر به خاطر داشتن کمالات بالا غذای بهتر بخورد و آن انسان معمولی غذای ساده بخورد , در اینگونه امور فرقی بین انسانها نیست یا مثلا پیامبر در خانه بهتر بنشیند و انسان معمولی در خانه معمولی .
ب- دین اسلام مجموعه ای به هم پیوسته است مانند مجموعه اجزای موتور خودرو , اگر بخواهیم در باره آن داوری کنیم , باید کل این مجموعه به هم پیوسته را بفهمیم , فهم این مجموعه نیاز به دانش کامل دارد و بدون این دانش نمی توان به نفع یا ضرر آن حکم کرد . برخی از افراد , بدون حب و بغض , عمر خود را صرف به دست آوردن این دانش می کنند و موفق می شوند . داوری اینگونه دانشمندان مورد توجه قرار می گیرد . آنانکه دانشمند نیستند پیرو دانشمندان هستند . اینطور نیست که هر کسی توانایی داوری کردن در باره هر چیزی را داشته باشد . اگر کسی بخواهد یک سوره کوچک از قرآن را بفهمد اول باید متخصص زبان عربی باشد , اگر متخصص زبان عربی نباشد نمی فهمد , چون زبان دین اسلام زبان عربی است , کسی که زبان اسلام را نمی فهمد چطور می خواهد در باره اسلام داوری کند ؟!
ج- اگر بخواهیم در باره دین اسلام داوری کنیم باید بر اساس قرآن و سنت معصومان داوری کنیم , سنت هم باید به روش صحیح و قابل اعتماد به دست ما برسد , نباید در داوری های خود رفتار مسلمانان را مبنا قرار دهیم , ممکن رفتار مسلمانان خلاف دین اسلام باشد و خدا و پیامبر راضی به آن نباشند .
د- هر جامعه ای در هر عصری توسط دانشمندان آن جامعه اداره می شود و در هر رشته از نیازها افرادی متخصص می شوند و نیاز مردم را برطرف می کنند . در مورد دین هم چنین است . عده ای دنبال فهم دین می روند و مردم دین خو د را از آنان دریافت می کنند . اینطور نیست که همه دنبال تخصص یافتن در دین باشند . به عنوان مثال در عصر ما مردم دین خود را از حضرت امام قدس سره , علامه طباطبایی , شهید مطهری , آیه الله جوادی و مانند اینها دریافت می کنند , وظیفه از این بیشتر نیست , ما که در عصر پیامبر نیستیم , ما باید به همین دین که توسط علمای دین به ما رسیده است عمل کنیم .
جواب سوالات
1- شما در ضمن سخنانتان گفتید که اسلام سرشار از فرق گذاری و امتیاز دهی به افراد خاص است و خاندان پیامبر را مثال زدید . در باره این جمله شما باید گفت :
اگر منظور از خاندان پیامبر حضرت فاطمه زهرا , حضرت علی , امام حسن , امام حسین و بقیه امامان تا حضرت مهدی سلام الله علیهم باشد , در این صورت باید بپرسیم که اینها چه امتیازی دارند ؟! اینها رهبر جامعه هستند , از نظر کمالات معنوی نظیر ندارند , با این حال آیا حضرت فاطمه زهرا بیش از دیگران خورد و خوراک داشت ؟ آیا حضرت فاطمه بهتر از دیگر زنان لباس می پوشید ؟در آن زمان و در این زمان دختران پادشاهان و حاکمان در ناز و نعمت به سر می بردند و به سر می برند در حالی که سطح زندگی فاطمه زهرا از همه زنان پایینتر بود و برای او هیچ امتیازی نبود , امامان هم چنین بودند . بله این نکته درست است که آنان محبوب مردم بودند و هستند و این محبوبیت به خاطر کمالات معنوی آنان است نه کمالات دنیوی . این , امتیاز معنوی است و امتیاز معنوی خوب است , بد نیست , امتیازات دنیوی بد است , شما دانشمند هستید , این امتیاز معنوی , بد نیست , آنچه بد است امتیازات دنیوی است .
اگر منظور شما سادات و سهم سادات باشد , در این صورت باید گفت : اگر سیدی فقیر باشد و نتواند کار کند یا از کار افتاده باشد مانند سادات پیر , حکومت اسلامی باید به او به اندازه نیازش از بیت المال بدهد تا آبرومندانه زندگی کند , کجای این امتیاز است ؟ اگر یک فرد غیر سید فقیر باشد یا از کار افتاده باشد و نتواند زندگی خود را اداره کند حاکم اسلامی باید از بیت المال به او به اندازه نیازش بپردازد تا آبرومندانه زندگی کند , آیا بین این نوع پرداخت فرق است ؟ آیا آن سید افتخار می کند که از سهم سادات گرفته است و این یکی شرمنده می شود که از زکات به داده شده است ؟آیا از سهم سادات گرفتن افتخار است و از زکات گرفتن ننگ است ؟اصلا اینطور نیست , اگر ننگ است هردو ننگ است , اگر ننگ نیست هردو ننگ نیست , نه آن کمال معنوی است و نه این ضد کمال است .
2- اشاره به برده و غیر برده کردید , در این باره باید گفت :
شما در آن زمان نبودید , در این زمان هم آن برده داری را ندیدید , به این خاطر تصور آن وضعیت برای شما ممکن نیست .در آن زمان سراسر جهان برده بود , به همین ایران در آن زمان کشتی کشتی برده می آوردند , می فروختند , بیشتر کارهارا برده ها می کردند , اگر آن شرایط برگردد باز همان اوضاع و احوال برمی گردد , دو باره بردگی راه می افتد , این انسانها انسان نشده اند , پیامبران آمدند , تلاش کردند ولی انسانها نپذیرفتند و آنها را کشتند . اساس بردگی ستم است , عده ای به ظلم و ستم عده ای را برده کردند , خدا که برده نیافریده است , علی علیه السلام فرمود : لا تکن عبد غیرک و قد جعلک الله حرا ( برده کسی نباش خدا تو را آزاد آفریده است ) ولی انسانها زیر بار بردگی رفتند و این ستم را پذیرفتند . اگر هیچ انسانی زیر بار بردگی نمی رفت بردگی پیدا نمی شد ولی زیر بار رفتند و جهان پر از برده شد . حالا دین اسلام آمده است و همه جا پر از برده و بازار بردگی پر رونق است , اسلام فکر خوبی به حال برده ها کرد , قرآن در آیات فراوانی مردم را به آزاد کردن برده ها تشویق کرد و در برخی آیات دستور به آزاد کردن برده داد, پیامبر و صحابه شروع کردند به آزاد کردن بردها , برده های زیادی را آزاد کردند , آنقدر برده آزاد کردند که آزاد کردن برده نهادینه شد . مسلمانان در حد توان برده ها را آزاد کردند . نگاه دین اسلام به برده ها نگاه خدایی بود , اسلام اجازه نداد به برده ها ستم شود و مولای برده در باره او هرچه خواست انجام دهد , آن زمان گاهی برای شکنجه دادن به برده , گوش او را می بریدند , دین اسلام دستور داد اگر کسی گوش برده اش را ببرد برده آزاد می شود ( جواهر ج 39 ص 226 س7 چاپ 43 جلدی ) یا مثلا دستور داد که هر کس با برده اش ارتباط جنسی پیدا کند آن برده وقتی بچه اش به دنیا آمد پس از مرگ مولا آزاد می شود و مانند این قوانین .کسی که بردگی را قبول کرد و برده شد به طور طبیعی این آدم خودش را از حد انسان معمولی پایین آورده است , خودش خواسته است برده باشد , به این خاطر این برده با آدم آزاد فرق دارد و اسلام هم این فرق را پذیرفته است و برای همین دیه او نصف دیه آزاد است . فرض کنید یک نفر حمله آورد تا شما را بکشد و شما او را شکست دادید , نکشتید و سالم گرفتید , آیا الآن او با یک فرد دیگر یکسان است ؟ شما او را با خودتان برابر حس می کنید ؟ او آمده شما را بکشد و حالا در اختیار شماست , این آدم را یا می کشید , یا آزاد می کنید و یا او را برده می کنید , او باید بردگی را نپذیرد اگر پذیرفت برده شما می شود و با شما برابر نخواهد بود , این یک درک عقلی است , هر انسان خردمندی این را می فهمد . برده با غیر برده یکسان نیست , تو برده نباش , بجنگ , بمیر , این بهتر از بردگی است , اگر برده شدی توقع نداشته باش که مانند آزاد ها باشی . اگر دین اسلام در برخی احکام بین برده و آزاد فرق گذاشته به این صورت است و خلاف وجدان و عقل نیست . از این بیشتر را باید در کتابهای مربوطه مطالعه کرد .
3- به تفاوت در مجازات ها کردید , اگر در اسلام مجازات ها متفاوت است هر کدام حکمتی دارد مثلا در دین اسلام زن مرتد را نمی کشند , یا مثلا اگر پدر پسرش را بکشد اعدام نمی شود ولی اگر پسر پدر را بکشد اعدام می شود و مانند اینها , این قوانین حکمت دارد و تنها اسلام نیست که چنین است بلکه در همه دنیا اینگونه قوانین موجود است . حقوق دانان متخصص حکمت اینها را می فهمند .
4- حضرت علی علیه السلام از مال شخصی خودش به فقرای کوفه مخفیانه کمک می کرد و آن حضرت آنقدر ثروت شخصی نداشت که فقرای شهر های دیگر را هم اطعام کند . در شهر های دیگر وظیفه مومنان آن شهر است که به فقرا برسند .
5- بیت المال پیامبر از محل خمس , زکات , صدقات و گاهی از غنایم بود و پیامبر اینها را به مسلمانان می داد . این اموال مشکلی نداشتند . به این مثال توجه کنید : دو قبیله ثقیف و هوازن مخفیانه آمدند , در دره ها کمین کردند , هرچه داشتند با خود آوردند , ثروت و زن و بچه هایشان را آوردند تا رزمندگانشان خوب بجنگند , پیامبر از مکه راه افتاد و با 12 هزار نفر حرکت کرد تا رسید به دره حنین , ناگهان پنج هزار شمشیر زن حمله کردند , حمله آنچنان خطرناک بود که همه را وادار به فرار کرد , چند نفر از مسلمانان و خود پیامبر فریاد برآوردند که فرار نکنید , برگردید , آخر کار مسلمانان برگشتند و جنگ بسیار بسیار سختی درگرفت , چنین جنگی تا حال پیش نیامده بود . سرانجام پیامبر پیروز شد . تمام آن شترها , گاوها , گوسفند ها , طلاها , نقره ها , زن ها و بچه ها همه در اختیار پیامبر قرار گرفت . این اموال از آن مسلمانان است و آن زن ها و بچه ها را هم اداره می کنند , نه این که بجه ها را در بیابان رها کنند . اینگونه غنایم از نظر هیچ عاقلی اشکال ندارد .
6- برخی از غنایم, خاص رزمندگان است , وقتی رزمندگان در زمان پیامبر می جنگیدند و غنیمت به دست می آوردند خمس غنایم به پیامبر می رسید و بقیه به رزمندگان داده می شد , این تبعیض نبود بلکه در آن زمان رزمندگان مثل این زمان نبودند , آنان به هزینه خود به جنگ می رفتند و حقوق بگیر نبودند بلکه همین غنایم به جای حقوق آنها بود.
7- در زمان پیامبر نیروهای پیامبر از خود دفاع می کردند و هیچوقت برای ثروت اندوزی نجنگیدند , حتی وقتی که می خواستند به کاروان قریش حمله کنند هدف این بود که به قریش بفهمانند که راه تجارت در اختیار ما است و اگر دست از ما برندارید اقتصادتان به خطر می افتد .
8- نزول برکات الهی در گرو تقوای عمومی کشور است و خداوند هر زمان ببیند که مردم یک کشور با تقوا هستند برکات زمین و آسمان را نازل می کند . ان شاء الله درعصر ظهور چنین جامعه ای پیدا خواهد شد .
9-مسلمانان به آفریقا هم لشکر کشی کردند .