بیش از 18 روایت در منابع روائی شیعه وجود دارد که همگی دلالت بر اینکه خوردن غذای میت کراهت داشته و مستحب است تا چند روز برای خانواده مصیبت زده غذا ارسال شود.(جامع الاحادیث الشیعه 3، ابواب التعزیه، باب 4، ص464؛ وسائل الشیعه 2، باب 67، ص888) مجموع نکاتی که در روایات در مورد این موضوع آمده در این موارد خلاصه می شود:
– حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پس از شهادت جعفر ابن ابی طالب (معروف به جعفر طیار) به دختر بزرگوارشان حضرت صدیقه شهیده فاطمه زهرا صلوات الله علیها فرمودند تا به مدت سه روز برای خانواده جعفر رحمت الله علیه غذا ببرند، و از همین جا بود که چنین رفتاری بعنوان سنت در بین مسلمین رسمیت یافت.(وسائل همان حدیث 1)
– غذا خوردن نزد مصیبت زدگان به عنوان رفتاری جاهلی و ناپسند نکوهش شده.(وسائل همان حدیث 6)
– چون خانواده میت به امور عزاداری مشغول اند، خوردن غذا نزد آنان نوعی افزون سازی مشغله آنهاست.(جامع الاحادیث، همان، حدیث 6و7و9) البته اگر خانواده میت، تأکید واقعی و از روی رضای قلبی بر استفاده از غذایشان دارند دیگر کراهت چنین کاری مرتفع شده ولی استحباب ارسال غذا برایشان ثابت می ماند.(مجمع الفائده و البرهان، محقق اردبیلی 2/509)