پیامبر اکرم (ص) در جای دیگر می فرمایند: کسی که درختی بکارد یا چاهی حفر کند یا زمین مرده ای را زنده کند، پس از جانب خدا و رسول (ص) پاداش نصیب او می شود.(من لا یحضرالفقیه، ج 3، ص 240).
امام حسن (ع) نیز فرمودند: نخل و درخت برای خانواده درختکار، برکت است و برای بازماندگان پس از آنان نیز اگر شکرگزار خداوند باشند نیز برکت است.(کنزالعمال، ج 12، ص 339، حدیث 35306)

رسول اکرم (ص) فرمودند: هر کسی که درختی بکارد و درخت میوه دهد، خداوند به اندازه میوه های آن درخت به او ثواب می دهد. (مستدرک الوسائل، ج13، ص 460).

رسول اکرم (ص) فرمود: هر کسی چیزی بکارد، هیچ انسان و یا مخلوقی از آن نمی خورد، مگر اینکه برای کسی که آن را کاشته صدقه می باشد. (گلهای جاویدان، هزار کلمه قصار، ص 341)

حضرت علی (ع) در بیست و پنج سال عزلت و خانه نشینی، به حفاری قنات و درختکاری مشغول بودند و شصت هزار نخل کاشتند. (مقدمه نخج الفصاحة، چاپ دوم، ص 84).

امام صادق (ع) فرمود: شش چیز است که مومن پس از مرگ خود از آن سود می برد، فرزند صالح که برایش آمرزش خواهد، قرآنی که خوانده شود، چاه آبی که بکند و درختی که بکارد و صدقه آبی که جاری سازد و روش نیکی که از آن پیروی شود. (امالی شیخ صدوق، ص 169)