قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۳/۰۹/۱۷
–
۳۴۵ بازدید
درخواست حضرت موسی علیه السلام در مورد رؤیت خداوند به چه معناست؟
خدای متعال در قرآن کریم :
وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِمِیقاتِنا وَ کَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِنِی أَنْظُرْ إِلَیْکَ قالَ لَنْ تَرانِی وَ لکِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَکانَهُ فَسَوْفَ تَرانِی فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ مُوسى صَعِقاً فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَیْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ (اعراف- 143)
ترجمه:
و هنگامى که موسى به میعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد پروردگارا خودت را به من نشان ده تا تو را ببینم! گفت: هرگز مرا نخواهى دید، ولى به کوه بنگر اگر در جاى خود ثابت ماند مرا خواهى دید، اما هنگامى که پروردگارش جلوه بر کوه کرد آن را همسان زمین قرار داد و موسى مدهوش به زمین افتاد، موقعى که به هوش آمد عرض کرد: خداوندا منزهى تو (از اینکه قابل مشاهده باشى) من به سوى تو بازگشتم و من نخستین مؤمنانم.
چرا موسى تقاضاى رؤیت کرد؟
سؤالى که در رابطه با این آیه مطرح است این است که موسى علیه السلام که پیامبر بزرگ و اولوا العزم پروردگار بود و به خوبى مى دانست، خداوند نه جسم است و نه مکان دارد و نه قابل مشاهده و رؤیت است چگونه چنین درخواستى که حتى در شان افراد عادى نیست از پروردگار کرد؟
گرچه مفسران پاسخ هاى مختلفى گفته اند، ولى روشنترین جواب این است که موسى علیه السلام این تقاضا را از زبان قوم کرد، زیرا جمعى از جاهلان بنى اسرائیل اصرار داشتند که باید خدا را ببینند تا ایمان آورند (آیه 153 نساء گواه بر این مطلب است) و او از طرف خدا ماموریت پیدا کرد که این تقاضا را مطرح کند تا همگان پاسخ کافى بشنوند، در حدیثى که در کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام از امام على بن موسى الرضا علیه السلام نقل شده است نیز به این موضوع تصریح شده است .
از قرائن روشنى که این تفسیر را تایید مى کند این است که در همین سوره آیه 155 مى خوانیم که موسى ع پس از این ماجرا عرض کرد: أَ تُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا: آیا ما را به خاطر عملى که سفیهان ما انجام دادند، به هلاکت مى رسانى؟ از این جمله روشن مى شود که نه تنها موسى علیه السلام چنین تقاضایى را نداشت بلکه شاید هفتاد نفرى هم که با او به میعادگاه رفته بودند چنین منطقى نداشتند، آنها تنها افراد دانشمند و نمایندگان بنى اسرائیل بودند، تا مشاهدات خود را براى توده جاهل و بیخبر که پیشنهاد مشاهده پروردگار داشتند بیان کنند.
تفسیر نمونه، ج 6، ص: 357
وَ لَمَّا جاءَ مُوسى لِمِیقاتِنا وَ کَلَّمَهُ رَبُّهُ قالَ رَبِّ أَرِنِی أَنْظُرْ إِلَیْکَ قالَ لَنْ تَرانِی وَ لکِنِ انْظُرْ إِلَى الْجَبَلِ فَإِنِ اسْتَقَرَّ مَکانَهُ فَسَوْفَ تَرانِی فَلَمَّا تَجَلَّى رَبُّهُ لِلْجَبَلِ جَعَلَهُ دَکًّا وَ خَرَّ مُوسى صَعِقاً فَلَمَّا أَفاقَ قالَ سُبْحانَکَ تُبْتُ إِلَیْکَ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُؤْمِنِینَ (اعراف- 143)
ترجمه:
و هنگامى که موسى به میعادگاه ما آمد و پروردگارش با او سخن گفت، عرض کرد پروردگارا خودت را به من نشان ده تا تو را ببینم! گفت: هرگز مرا نخواهى دید، ولى به کوه بنگر اگر در جاى خود ثابت ماند مرا خواهى دید، اما هنگامى که پروردگارش جلوه بر کوه کرد آن را همسان زمین قرار داد و موسى مدهوش به زمین افتاد، موقعى که به هوش آمد عرض کرد: خداوندا منزهى تو (از اینکه قابل مشاهده باشى) من به سوى تو بازگشتم و من نخستین مؤمنانم.
چرا موسى تقاضاى رؤیت کرد؟
سؤالى که در رابطه با این آیه مطرح است این است که موسى علیه السلام که پیامبر بزرگ و اولوا العزم پروردگار بود و به خوبى مى دانست، خداوند نه جسم است و نه مکان دارد و نه قابل مشاهده و رؤیت است چگونه چنین درخواستى که حتى در شان افراد عادى نیست از پروردگار کرد؟
گرچه مفسران پاسخ هاى مختلفى گفته اند، ولى روشنترین جواب این است که موسى علیه السلام این تقاضا را از زبان قوم کرد، زیرا جمعى از جاهلان بنى اسرائیل اصرار داشتند که باید خدا را ببینند تا ایمان آورند (آیه 153 نساء گواه بر این مطلب است) و او از طرف خدا ماموریت پیدا کرد که این تقاضا را مطرح کند تا همگان پاسخ کافى بشنوند، در حدیثى که در کتاب عیون اخبار الرضا علیه السلام از امام على بن موسى الرضا علیه السلام نقل شده است نیز به این موضوع تصریح شده است .
از قرائن روشنى که این تفسیر را تایید مى کند این است که در همین سوره آیه 155 مى خوانیم که موسى ع پس از این ماجرا عرض کرد: أَ تُهْلِکُنا بِما فَعَلَ السُّفَهاءُ مِنَّا: آیا ما را به خاطر عملى که سفیهان ما انجام دادند، به هلاکت مى رسانى؟ از این جمله روشن مى شود که نه تنها موسى علیه السلام چنین تقاضایى را نداشت بلکه شاید هفتاد نفرى هم که با او به میعادگاه رفته بودند چنین منطقى نداشتند، آنها تنها افراد دانشمند و نمایندگان بنى اسرائیل بودند، تا مشاهدات خود را براى توده جاهل و بیخبر که پیشنهاد مشاهده پروردگار داشتند بیان کنند.
تفسیر نمونه، ج 6، ص: 357