باید توجه داشت همانطور که مهریه حق زن است طلاق نیز حق مرد است و اگر زنى بخواهد بدون دلیل مشروع و به واسطه کراهتى که از ادامه زندگى با شوهر دارد طلاق بگیرد بایستى رضایت شوهر در صرف نظر از حق طلاق را جلب نماید.لازمه این سخن آن است که اگر زنى به دلیل عسر و حرج ناشى از عدم رعایت حقوق زناشویى مانند عدم پرداخت نفقه، تقاضاى طلاق کند حاکم مى تواند مرد را به رعایت حقوق زناشویى الزام، تعزیر و نهایتاً طلاق زن را بدون رضایت شوهر اجرا نماید.مستند این مطلب روایات متعددى است که براى اطلاع از آن مراجعه کنید به: وسایل الشیعه، ج 21، ص 515 به بعد ابواب النفقات. از این رو زن مى تواند کلیه مهریه خود را مطالبه کند و از شوهر ناسازگار خویش جدا مى شود. لکن اگر زن بخواهد بدون دلیل مشروع و بدون اینکه شوهر از وظائف شرعى و قانونى خود کوتا هى کرده باشد و صرفا به دلیل کراهت از شوهر از او جدا شود بایستى رضایت شوهر را در طلاق دادن جلب نماید که این امر در قالب طلاق خلع و مبارات محقق مى شود.حکمت آن نیز روشن و منطقى است. شوهر براى ازدواج متحمّل هزینه هایى گوناگون مادى و معنوى شده است و اراده کرده براساس قوانین و ضوابط شرعى با همسر خود زندگى کند امّا زن به دلایل مورد نظر خودش خواهان طلاق است، لذا باید به نوعى جبران کند.
ثانیاً، طلاق حق مرد است، لذا زن با بذل مال یا مهر خود به نوعى رضایت او را جلب مى کند و از لجاجت مرد مى کاهد.
ثالثاً، زن براى رهایى خود این کار را انجام مى دهد و بدیهى است که کسى که مى خواهد به خواسته اى دست یابد باید از خواسته دیگرى چشم پوشى کند و این معنا ندارد که زن هم خواهان طلاق باشد و هم خواهان مهریه. زیرا زن به دنبال رهایى از مردى است که از وى کراهت دارد و در این صورت طلب مهریه به عنوان هدیه و شیرینى زندگى از او توقع بى جایى است.براى آگاهى بیشتر در این زمینه ر.ک: الف. مختصر حقوق خانواده، دکتر سید حسین صفائى، دکتر اسداللّه امامى، نشر دادگستر؛ ب. حقوق خانواده، دکتر محمدجعفر جعفرى لنگرودى، کتابخانه گنج دانش.