۱۳۹۵/۰۹/۱۸
–
۷۰۵ بازدید
دعا براى سلامتى و فرج امام عصر(عج)، اطاعت از امر خداوند و پیروى از رسول اکرم و اهل بیت (علیهم السلام) است. «دعا» براى آن حضرت داراى آثار و حکمت هایى است ؛ از جمله:
۱. نشانه علاقه و محبّت قلبى به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.
۲. گشایش و فرج مؤمنان در آن است ؛ چنان که خود آن حضرت در نامه اى مرقوم داشتند: «براى تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود»[۱].
1. نشانه علاقه و محبّت قلبى به آن حضرت است و در نتیجه موجب تقویت ایمان و یقین است.
2. گشایش و فرج مؤمنان در آن است ؛ چنان که خود آن حضرت در نامه اى مرقوم داشتند: «براى تعجیل در ظهورم دعا کنید که ظهور من، به نفع شما و موجب فرج و گشایش امور شما خواهد بود»[1].
3. فزونى نعمت، یکى از آثار دعا براى آن حضرت است ؛ زیرا شکر نعمت هاى الهى – به خصوص نعمت امامت ولایت آن حضرت – موجب افزونى نعمت است. علاوه بر اینکه شکر واقعى، موجب فاصله گیرى از گناه و تقرّب به خداوند است و این در جلب نعمت هاى الهى مؤثّر است. مسلّم است که دعا براى امام زمان(عج) موجب احترام و بزرگداشت آن حضرت و توجّه بسیار و دائمى به او و اداى شکر نعمت وجود آن حضرت است.
4. دعا، اظهار تجدید عهد و پیمان با آن حضرت است و محتواى پیمان با او، دین دارى، شریعت محورى و تصمیم قلبى بر اطاعت امر امام (علیه السلام) و یارى رساندن او با نثار جان و مال است.
5. سبب زنده نگه داشتن یاد امام غایب در دل منتظران است. زنده نگه داشتن مسئله امامت، از امور بسیار ضرورى و مورد تصدیق عقل و شرع است و دعا براى امام زمان(عج)، در راستاى همین مهم قابل ارزیابى است.
6. اداى حقوق بسیارى که آن حضرت بر ما دارد، دعاهاى ما داراى این فایده است که بعضى از حقوق او را ادا کنیم[2].
7. دعا براى آن حضرت، این فایده را هم دارد که خود آن حضرت نیز براى یارى دهنده و دعا کننده اش دعا مى کند[3] ؛ زیرا این دستور دینى ما است که قطعا مورد عمل او قرار دارد.
8. از دیگر فواید دعا، تقرّب دعا کننده به خداوند متعال است ؛ زیرا ائمه اطهار (علیهم السلام) وسیله هاى تقرّب و وصول الى اللّه هستند.
9. از دیگر آثار دعا براى ولى عصر(عج) نورانیت قلب دعا کننده و کسب نور از آن خورشید فروزان الهى است. اشراق نور امام (علیه السلام) بر قلب مؤمن، درخشنده تر از خورشید نور افشان است[4].
10. طول عمر، از دیگر منافع و آثار دعا براى امام زمان(عج) است و روایات متعددى بر این امر دلالت دارد و…[5].
مضمون کلّى دعاى «اللهم کن لولیک…» درخواست یارى الهى و حفظ و سلامتى آقا امام زمان(عج) است که از جمله وظایف مهم شیعیان در عصر غیبت است. در این دعا از خداوند مى خواهیم که ولىّ و سرپرست آن حضرت باشد ؛ یعنى، او را تحت ولایت خاصه خودش – که مخصوص مقرّبان درگاهش است – قرار بدهد و حافظ و نگه دار او از جمیع بدى ها، بلاها و سختى ها باشد. همچنین قائد و رهبر و پیشوا براى آن حضرت باشد ؛ یعنى، او را تحت زعامت و قیادت مخصوص خود قرار دهد… در ادامه از خداوند مى خواهیم که «عین»، یعنى، نگهبان آن حضرت باشد و او را تحت حراست و حمایت خاصه خودش، از هر گزندى حفظ کند و آن حضرت را به گونه اى در زمین مستقرّ سازد که مردم با میل و رغبت، ولایت او را بپذیرند و سالیان سال، حضرت بدین گونه بر مردم حکومت کند.
اوقات دعا:
از ادله نقلى استفاده مى شود که اگر دعا براى امام زمان(عج) در موقعیت ممتاز و حالت مناسب روحى و جسمى و در مکان و زمان خاصى مطرح شود، اجابتش سریع تر و تحقّق آثارش زودتر و بیشتر خواهد بود. بعضى از زمان ها و موقعیت هاى ویژه و ممتاز در مورد دعا براى آن حضرت عبارت است از:
1. بعد از نمازهاى واجب (به خصوص نماز ظهر، نماز عصر و نماز صبح) ؛
2. بعد از هر دو رکعت نماز شب ؛
3. در قنوت نماز و سجده شکر نماز ؛
4. هر صبح و شام، به خصوص روزهاى پنج شنبه و جمعه ؛
5. روزهاى نوروز، عرفه، عید فطر و عید قربان ؛
6. ماه مبارک رمضان، روز دحوالارض، روز عاشورا و شب و روز نیمه شعبان ؛
7. بعد از ذکر مصیبت امام حسین (علیه السلام) و بعد از زیارت امام زمان(عج) ؛
8. به هنگام گریه از ترس خداوند ؛
9. به هنگام نجات از غصه ها، در سختى ها و مشکلات، در نزد هر نعمت و زوال آن ؛
10. بعد از نماز جعفر طیّار ؛
11. در مسجدالحرام، وادى عرفات، سرداب مقدّس سامرا، حرم امام حسین (علیه السلام) ، حرم امام رضا (علیه السلام) و حرم تمام ائمه (علیهم السلام) ؛
12. در تمام مکان هاى منسوب به امام زمان (مانند مسجد کوفه، مسجد سهله و مسجد جمکران) ؛
13. مداومت چهل روزه بر دعا و…[6].
پی نوشت ها
_____________________
[1]. کمال الدین، ج 3، ص 685.
[2]. ر.ک: کافى، ج 2، ص 172 ؛ بحارالانوار، ج 72، ص 226.
[3]. ر.ک: مهج الدعوات، ص 302.
[4]. کافى، ج 1، ص 194.
[5]. ر.ک: سید مهدى شمس الدین، در ساحل انتظار، ص 38 – 41.
[6]. ر.ک: در ساحل انتظار، ص 43 – 45 ؛ بحارالانوار، ج 86، ص 61 ؛ مستدرک الوسائل، ج 1، ص 348 ؛ فلاح السائل، ص 199 ؛ مهج الدعوات، ص 49 ؛ کمال الدین، ج 2، ص 428 ؛ اقبال الاعمال، ص 133، 164 و 312 ؛ زادالعماد، ص 384 و 277 ؛ کامل الزیارات، ص 238 و… .