ذکر عوذات و دعاهای وارده برای دردها و مریضی ها
۱۳۹۳/۱۰/۱۴
–
۲۸۵۲ بازدید
ذکر عوذات و دعاهای وارده برای دردها و مریضی ها
بسم الله الرّحمن الرّحیم
بسم الله الرّحمن الرّحیم
تعویذ تب و غیره: از حضرت صادق علیه السّلام مروی است که گریبان بگشاید و سر در گریبان کند و اذان و اقامه بگوید و هفت مرتبه سوره حمد بخواند که، إن شاء الله تعالی تب برطرف خواهد شد.
و نیز برای دفع تب: از امام حسن عسکری علیه السّلام مروی است که بنویسد و بر تب دار ببندد: «یَا نَارُ کُونِی بَرداً وَ سَلاَماً عَلَی اِبرَاهِیمَ» / (سوره انبیاء،آیه 69).
تعویذ درد سر و درد گوش: از حضرت باقر العلوم علیه السّلام مروی است که جهت تسکین درد سر، سر را مسح کند و هفت مرتبه بگوید: «اَعُوذُ بِاللهِ الَّذِی سَکَنَ لَهُ مَا فِی البَرِّ وَ البَحرِ وَ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَ الأرضِ وَ هُوَ السَّمِیعُ العَلِیمُ». و خواندن این دعا هفت مرتبه برای برای درد گوش نیز از حضرت صادق علیه السّلام نقل شده است.
و نیز از آن حضرت وارد شده است که قدری پنیر بسیار کهنه را نرم بکوب و با شیر مخلوط کن و بر روی آتش گرم و نرم کن و چند قطره در گوشی که درد می کند، بریز.
تعویذ در چشم: وارد شده است که در وقت دیدن هر ماه نو، هفت مرتبه سوره حمد بخوانند.
و نیز برای حفظ از درد چشم: به روایات معتبره از حضرت صادق علیه السّلام وارد شده است که در هر روز، در عقب نماز صبح و مغرب بخوانند: «اَللَّهُمَّ إِنِّی اَسئَلُکَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ عَلَیکَ اَن تُصَلِّیَ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ اَن تَجعَلَ النُّورَ فِی بَصَرِی وَ البَصِیرَهَ فِی دِینِی وَ الیَقِینَ فِی قَلبِی وَ الإِخلاَصَ فِی عَمَلِی وَ السَّلاَمَهَ فِی نَفسِی وَ السَّعَهَ فِی رِزقِی وَ الشُّکرَ لَکَ اَبَداً مَا اَبقَیتَنِی.»
و در هر شب سُرمه کشیدن در وقت خواب برای تقویت چشم، نافع است و این دعا (که گذشت) نیز در وقت سرمه کشیدن، روایت شده است. و برای کشیدن، به خصوص سرمه سنگ، فوائد فراوان است؛ وارد شده است (که سرمه) چشم را جلا می دهد و موی مژه را می رویاند و محکم می کند و آب ریختن چشم را زائل می کند و دهان را خوشبو می کند و آداب سرمه ان است که طاق بکشند؛ مثل آن که سه میل در چشم راست و دو میل در چشم چپ بکشند و نقل شده است که حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم پیش از خواب سمه می کشیدند؛ چهار میل در چشم راست و سه میل در چشم چپ و سرمه کشیدن در روز زینت است و در شب چشم را نفع می رساند و در وقت خواب صورت را نورانی می کند و امان می دهد از آب آوردن چشم و بعضی از عارفین برای نورانی شدن چشم، این دعا را در وقت سرمه کشیدن ذکر کرده و گفته برای روشنی چشم، مجرّب است: «اَللَّهُمَّ رَبَّ الکَعبَهِ وَ بَانِیها وَ فَاطِمَهَ وَ اَبِیهَا وَ بَعلِهَا وَ بَنِیهَا نَوِّر بَصَرِی وَ بَصِیرَتِی وَ سِرِّی وَ سَرِیرَتِی.»
و نیز برای درد چشم و ضعف باصره: دست بر چشم نهد و بگوید: «اُعِیذُ نُورَ بَصَرِی بِنُورِ اللهِ الَّذِی لاَ یُطفَی» و بعد از آن آیه الکرسی را بخواند.
و نیز برای ضعف باصره از امام موسی علیه السّلام منقول است که: آیه نور را مکرّر در جامی (ظرفی) بنویسند و به آب بشویند و آن آب را در شیشه بریزند و با میل، به چشم کشند.« اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ مَثَلُ نُورِهِ کَمِشْکَاةٍ فِیهَا مِصْبَاحٌ الْمِصْبَاحُ فِی زُجَاجَةٍ الزُّجَاجَةُ کَأَنَّهَا کَوْکَبٌ دُرِّیٌّ یُوقَدُ مِن شَجَرَةٍ مُّبَارَکَةٍ زَیْتُونِةٍ لَّا شَرْقِیَّةٍ وَلَا غَرْبِیَّةٍ یَکَادُ زَیْتُهَا یُضِیءُ وَلَوْ لَمْ تَمْسَسْهُ نَارٌ نُّورٌ عَلَى نُورٍ یَهْدِی اللَّهُ لِنُورِهِ مَن یَشَاءُ وَیَضْرِبُ اللَّهُ الْأَمْثَالَ لِلنَّاسِ وَاللَّهُ بِکُلِّ شَیْءٍ عَلِیمٌ ﴿35﴾/ (سوره نور،آیه 35).
تعویذ درد دندان: از رسول خدا صلّی الله علیه و آله و سلّم مروی است که: انگشت بر دندانی که درد می کند بگذارد و هفت مرتبه آیه ذیل را بخواند: «هُوَ الَّذِی اَنشَاَکُم وَ جَعَلَ لَکُمُ السَّمعَ وَ الاَبصَارَ وَ الاَفئِدَهِ قَلِیلاً مَا تَشکُرُونَ» / (سوره مؤمنون،آیه 78).
و نیز برای برطرف شدن درد دندان: وارد شده است که، میخی بردارد و هر یک از سوره حمد و مُعَوَّذَتین (سوره فلق و سوره ناس)، را سه مرتبه بخواند، سپس دعای ذیل را بخواند و به جای فلان ابن فلان در هر جا، نام صاحب درد و نام پدرش را بگوید: «مَن یُحیِی العِظَامَ وَ هِیَ رَمِیم یَا ضِرسَ فُلانِ بنِ فُلانٍ اَکَلتِ الحارَّ وَ البَارد اَفَبِالحَارَ تَسکُنیِنَ اَم بِالبَارِدِ تَسکُنِینَ وَ لَهُ مَا فِی اللَّیلِ وَ النَّهَارِ وَ هُوَ السَّمِیعُ العَلِیمُ شَدَّدتُ دَاءَ هَذاَ الضِّرسِ مِن فُلانِ بنِ فُلانٍ بِسمِ اللهِ العَظِیم.»، پس میخ را بر دیوار بکوبد و بگوید: «الله الله الله».
{پاورقی ص 207: از عایشه روایت است که حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم هر موضع از بدنش که درد می کرد، سوره قل هو الله را با این دو سوره (سوره فلق و ناس) برکف دست راستش می خواند و به موضع درد می مالید.}
تعویذ درد شکم: بخواند «بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیم وَ ذَا النُّونِ إِذ ذَهَبَ» را تا آخِر آیه و هفت مرتبه سوره حمد را بخواند. « وَذَا النُّونِ إِذ ذَّهَبَ مُغَاضِبًا فَظَنَّ أَن لَّن نَّقْدِرَ عَلَیْهِ فَنَادَى فِی الظُّلُمَاتِ أَن لَّا إِلَهَ إِلَّا أَنتَ سُبْحَانَکَ إِنِّی کُنتُ مِنَ الظَّالِمِینَ ﴿87﴾ / (سوره انبیاء،آیه 87)».
و نیز به جهت درد شکم: از حضرت کاظم علیه السّلام وارد شده است که: سوره حمد و معوّذتین و توحید را بنویسد و همراه خود داشته باشد، پس بنویسد: «اَعُوذُ بِوَجهِ اللهِ العَظِیمِ وَ عِزَّتِهِ الَّتِی لاَ تُرَامُ وَ قُدرَتِهِ الَّتِی لاَ یَمتَنِعُ مِنهُ مِن شَرِّ هَذاَ الوَجَعِ وَ مِن شَرِّ مَا فِیهِ وَ مِن شَرِّ مَا اَحذَرُ مِنهُ.»
این تعویذ در مفاتیح الجنان در قسمت عوذات مأثوره، با کمی اختلاف برای قولنج آمده است؛
به جهت قولنج: بنویسد بر لوحی یا کتفی، حمد و توحید و دو قُل اَعُوذ و در زیر آن ها بنویسد: « اَعُوذُ بِوَجهِ اللهِ العَظِیمِ وَ بِعِزَّتِهِ الَّتِی لاَ تُرَامُ وَ بِقُدرَتِهِ الَّتِی لاَ یَمتَنِعُ مِنهَا شَیءٌ مِن شَرِّ هَذاَ الوَجَعِ وَ مِن شَرِّ مَا فِیهِ وَ مِن شَرِّ مَا اَجِدُ مِنهُ»، پس آن را به آب باران بشوید و در وقتی که ناشتا است و در وقت خواب، بیاشامد که إن شاءالله مبارک و نافع است. (مفاتیح الجنان، قسمت عوذات مأثوره)
تعویذ درد پا: برای برطرف شدن درد پا، خواندن سوره «إِنَّا فَتَحنَا… تا … وَ کَانَ اللهُ عَزِیزاً حَکِیماً» / (سوره فتح،آیات1-7 یا 1-19)، وارد شده است.
تعویذ درد پشت: چون کمرت درد کند، دست بر موضع درد بگذار و سه دفعه بخوان: « وَمَا کَانَ لِنَفْسٍ أَنْ تَمُوتَ إِلاَّ بِإِذْنِ الله کِتَابًا مُّؤَجَّلًا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الدُّنْیَا نُؤْتِهِ مِنْهَا وَمَن یُرِدْ ثَوَابَ الآخِرَةِ نُؤْتِهِ مِنْهَا وَسَنَجْزِی الشَّاکِرِینَ ﴿145﴾ / (سوره آل عمران، آیه 145)، و هفت مرتبه سوره قدر را نیز بخوان.
تعویذ قطع رعاف (خون دماغ): روایت شده که بر پیشانی او آیه « وَقِیلَ یَا أَرْضُ ابْلَعِی مَاءکِ وَیَا سَمَاء أَقْلِعِی وَغِیضَ الْمَاء وَقُضِیَ الأَمْرُ وَاسْتَوَتْ عَلَى الْجُودِیِّ وَقِیلَ بُعْدًا لِّلْقَوْمِ الظَّالِمِینَ ﴿44﴾ / (سوره هود، آیه44)، را تا آخِر بنویسد(بنویسند).
و نیز برای قطع هر خونی: بخواند آیه ذیل را و بر موضع خون بدمد: «بِسمِ اللهِ الرَّحمَنِ الرَّحِیم* مَا قَطَعْتُم مِّن لِّینَةٍ أَوْ تَرَکْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِیُخْزِیَ الْفَاسِقِینَ ﴿5﴾/ (سوره حشر،آیه5).
تعویذ خنازیر(غدّه ای که از گردن بیرون می آید): این کلمات مرویّه از امام رضا علیه السّلام را مکرّر بر او بخواند: «یَا رَئُوفُ یَا رَحِیمُ یَا رَبُّ یَا سَیِّدِی.»
تعویذ ورم های بدن: روایت شده که چون برای نماز واجب وضو گرفتی، پیش از نماز، بر آن ورم بخوان: «لَو اَنزَلنَا هَذاَ القُرآنَ … تا آخِر سوره حشر؛ « لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَّرَأَیْتَهُ خَاشِعًا مُّتَصَدِّعًا مِّنْ خَشْیَةِ اللَّهِ وَتِلْکَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ یَتَفَکَّرُونَ ﴿21﴾ هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَیْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِیمُ ﴿22﴾ هُوَ اللَّهُ الَّذِی لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِکُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَیْمِنُ الْعَزِیزُ الْجَبَّارُ الْمُتَکَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا یُشْرِکُونَ ﴿23﴾ هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاء الْحُسْنَى یُسَبِّحُ لَهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِیزُ الْحَکِیمُ ﴿24﴾ / (سوره حشر، آیات21-24).
تعویذ ثالول: (میخچه ای که غالباً در دست پیدا می شود، زگیل)؛ قطعه ای از (سنگ) نمک بر آن موضع بمالد و سه مرتبه آیه «لَوْ أَنزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ … تا آخِر سوره حشر» / (سوره حشر، آیات21-24) را بخواند و سپس آن قطعه نمک را در تنوری اندازد و خود زود برود.
تعویذ بواسیر: از امام رضا علیه السّلام منقول است که سوره یس را با عسل بنویسد و آن را بیاشامد.
تعویذ برای هر دردی: از حضرت صادق علیه السّلام مروی است که: برای برطرف شدن هر دردی، دست خود را بر جایی که درد می کند، بگذارد و با اخلاص این آیه را بخواند: «وَ نُنَزِّلُ مِنَ القُرآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَ رَحمَهٌ لِلمُؤمِنِینَ وَ لاش یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلاَّ خَسَاراً» / (سوره إسراء،آیه87).
و نیز از حضرت امام رضا علیه السّلام منقول است که: برای هر مرضی این دعا را بخوان که عافیت خواهی یافت: «یَا مُنزِلَ الشِّفَاءِ وَ مُذهِبَ الدَّاءِ اَنزِل عَلَی وَجَعِیِ الشِّفَاء». در مفاتیح الجنان به این شَکل آمده است: «یَا مُنزِلَ الشِّفَاءِ وَ مُذهِبَ الدَّاءِ صَلِّ عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ اَنزِل عَلَی وَجَعِی الشِّفَاءَ».
و نیز برای هر علّتی (بیماری، ناخوشی)؛ خواندن هفت مرتبه یا هفتاد مرتبه سوره «حمد» روایت شده است.
و نیز به روایات بسیار معتبر، از حضرت رسول صلّی الله علیه و آله و سلّم برای دفع فقر و بیماری وارد شده که بخوانند: «لاَ حَولَ وَ لاَ قُوَّهَ إِلاَّ بِاللهِ (العَلِیِّ العَظِیم خ ل) تَوَکَّلتُ عَلَی الحَیِّ الَّذِی لاَ یَمُوتُ وَ الحَمدُللهِ الَّذِی لَم یَتَّخِذ وَلَداً وَ لَم یَکُن لَهُ شَرِیکٌ فِی المُلکِ وَ لَم یَکُن لَهُ وَلِیٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ کَبِّرهُ تَکبِیراً».
(اللئالی المنثوره فی الأحراز و الأذکار المأثوره: دستورالعمل و مرواریدهای درخشان/ حرزها و تعویذها / ص205-209/ مؤلّف: حاج شیخ عبّاس قمی رحمه الله/ گردآورنده و ویراستار: محمّد حسین ربّانی/ انتشارات عهد/ طبع اوّل، بهار 1381/ مرکز پخش: قم،خیابان معلّم، معلّم 29، پلاک 448)
(برگرفته از نرم افزار محدّث قمی رحمه الله، مرکز تحقیقات کامپیوتری علوم اسلامی (نور) قم)