6 ساله آرزویی دارم برآورده نمی شود مشکل من چیه؟

قبل

از جواب دادن به سوال شما دوست عزیز باید کمی در مورد آرزو و نگاه اسلام در مورد آن

بحث کنیم تا حقیقت امید و آرزو مشخص بشود.

در اسلام، امید و آرزو جایگاه رفیعى دارد؛ تا جایى که در روایات معصومان (علیهم

السلام) از امید به عنوان «رحمت الهى» یاد شده است. پیامبر (ص) مى فرماید: امید و

آرزو براى امت من رحمت است؛ و اگر امید و آرزو نبود، هیچ مادرى فرزندش را شیر نمى

داد و هیچ باغبانى نهالى نمى کاشت. مادر نماد عاطفه و مهربانى است. امید است که

مادری را به مهربانى وا مى دارد و باران عطوفت وى را سرازیر مى کند. اگر روزى امید

را از وى بگیرند، حتى حاضر نخواهد شد که نوزاد دلبندش را شیر بدهد.

در حدیثى از حضرت مسیح (ع)، مى خوانیم که در جایى نشسته بود و پیرمردى را مشاهده

کرد که با کمک بیل و کلنگ به شکافتن زمین مشغول است. حضرت مسیح (ع) به پیشگاه خدا

گفت: خدایا، امید و آرزو را از او بگیر.

ناگهان پیرمرد بیل را به کنارى انداخت و روى زمین دراز کشید و خوابید. کمى بعد،

حضرت مسیح (ع) گفت: بارالها، امید و آرزو را به او برگردان.

… و مشاهده کرد که پیرمرد برخاست و دوباره مشغول فعالیت و کار شد. حضرت مسیح (ع)

از او سؤال کرد که من دو حال مختلف از تو دیدم: یک بار بیل را به کنار افکندى و روى

زمین خوابیدى؛ و در مرحله دوم برخاستى و مشغول به کار شدى!

پیرمرد در جواب گفت: بار اول، فکر کردم که پیر و ناتوان شده ام؛ چرا این همه به خود

زحمت دهم و تلاش کنم؟ بیل را به کنار انداختم و بر زمین خوابیدم، ولى چیزى نگذشت که

این فکر به خاطرم خطور کرد که از کجا معلوم سالهای زیادى زنده نمانم.

اقسام امید و آرزو:

به طور کلى، امید و آرزو به دو قسمت «کاذب» و «صادق» تقسیم می شود. «استاد

مطهرى» مى گوید: بیشتر افرادى که از لحاظ روح و روان سالم و با نشاط اند و انحرافى

پیدا نکرده اند کمتر به تخیل و به هم بافتن آرزوهاى دور و دراز و نامعقول مى

پردازند. همیشه عملى فکر مى کنند و عملى آرزو مى کنند؛ یعنى آرزوهاى آنها در جهت

همان مدارى است که در زندگى دارند. روى بال و پر خیال نمى نشینند و آرزوى امور

ناشدنى را نمى کنند؛ ولى افراد ضعیف – که مبتلا به بیمارى روانى اند و نشاط عمل

ندارند و در وجودشان همت و اراده اى وجود ندارد – بیشتر بر مرکب سریع السیر خیال

سوار مى شوند و با خیالات خود را سرگرم مى کنند. پس باید دایره امیدها و آرزوهایمان

را محدود کنیم و بدانیم هر چیزى شایسته امید داشتن نیست. بازیابى و تشخیص امیدهاى

واهى و کاذب از امیدهاى واقعى و صادق و امیدهاى پست و بى ارزش از امیدهاى ارزشمند و

متعالى و تجدید نظر در امیدها امرى ضرورى و اجتناب ناپذیر است.انم؟ انسان تا زنده

است، باید براى خود و خانواده اش تلاش کند؛ از این رو، برخاستم و بیل را گرفتم و

مشغول کار شدم.

پس تا حال مشخص شد که اصل آرزوبا این بیانی که گفته شد در اسلام مذموم نیست بلکه

قوام زندگی انسان به آرزو است ،آن چه مذموم و ناپسند است و در آیات و روایات

گوناگون ما را از آن نهی کرده اند، داشتن آرزوی طولانی و دراز است، یعنی آرزوهایی

که متناسب با میزان توانایی و استعداد و در محدوده قدرت ما و حتی عمر کوتاه ما نمی

باشد، چیزی که نکوهش شده «طول امل» یعنی آرزوهای غیر معقول و غیرمنطقی و دور از

دسترس است که معمولا جز غم و غصه و حسرت و غلطیدن به ورطه گمراهی و دور شدن از حدود

شرع و چارچوب دین ثمری ندارد.

به همین دلیل پیامبر اکرم(صلی الله علیه و اله) «طول امل » را یکی از دو دشمن بسیار

خطرناک برای انسانها شمرده و فرموده است:

« ان أشد ما أخاف علیکم خصلتان اتباع الهوی و طول الامل،

فاما اتباع الهوی فانه یعدل عن الحق، اما طول الامل فانه یحبب الدنیا؛

شدیدترین چیزی که از آن بر شما می ترسم دو خصلت است: پیروی از هوا و آرزوی طول و

دراز؛ زیرا هواپرستی شما را از حق بازمی دارد و اما آرزوی دور و دراز شما را حریص

بر دنیا می کند».

اما در مورد عدم برآورده شدن آرزوی شما ممکن عللی باشد که به برخی از آنها اشاره

میکنیم:

1- غیر منطقی بودن آرزو: مثلا شاید انتظار دارید که بیش از آنچه تلاش می

کنید به آن برسید.این یکی از عوامل مهم است آرزوهای ما باید به قدر تلاش و کوشش ما

باشد و گرنه برآورده نخواهد شد.

2- مخالف بودن آرزو با دین و شرع: ما گاهی آرزوهایی داریم که مخالف با دین و

شرع می باشد باید فکر برآورده شدن این آرزوها را از سرمان بیرون کنیم که حتی با نذر

و نیاز هم این آرزوها برآورده نمی شود.

3- ارتکاب گناهان و معاصی: بر اساس آیات و روایات اسلامی ارتباطى کامل بین

اعمال انسانها با حوادث عالم برقرار است، حوادثى که با زندگى انسانها تماس دارد،

اعمال صالح باعث مى شود که خیرات عالم زیاد شود و برکات نازل گردد، و اعمال زشت

باعث مى شود بلاها و سختیها پشت سر هم بر سر انسانها فرود آید و نقمت و بدبختى و

هلاکت به سوى او جلب شود . خداوند متعال می فرماید : (وَ

مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِکْری فَإِنَّ لَهُ مَعیشَةً ضَنْکاً

؛ و هر کس از یاد من روى گردان شود،

زندگى(سخت و) تنگى خواهد داشت)[1]

4- بروز مشکلات وعدم برآورده شدن آؤزوهاجهت ممانعت از حوادث تلخ تر:

چه بسا بروز مشکلات از سوی خداوند متعال برای پیشگیری از حوادث تلختر و یا بیماریها

و آسیبهای وخیمتر باشد .

به عنوان نمونه در جریان کربلا از آنجا که خداوند متعال اراده نموده بود تا زمین

خالی از حجت و امام معصوم نماند ؛ حضرت سجاد علیه السلام در روز عاشورا دچار بیماری

سنگینی شده و این بیماری مانع از به شهادت رسیدن ایشان گردید. و در زندگی شخصی

خودمان نیز چه بسا یک بیماری موجب شود تا سفری به تاخیر افتاده و از حوادث سنگینی

که در آن سفر در انتظار ما بوده نجات پیدا کنیم. و چه بسا کاری به تعویق افتد و سبب

شود تا انسان از گرفتاریها و مشکلاتی در امان باشد.

5- امتحان و آزمایش به وسیله عدم برآورده شدن آرزو: خداموند متعال تمامی

بندگانش را از راههای مختلف امتحان می کند یکی از راههای امتحان هم همین ندادن

خواسته ها می باشد.

6- عدم مصلحت: ما بعضی وقتها از خدا چیزهایی را می خواهیم که اصلا به مصلحت

ما نیست ولی چون خداوند مصلحت ما را می داند و دانای کل است و از طرفی ما را بیشتر

از خودمان دوست دارد به همین خاطر خواسته های ما را نمی دهد.

در پایان اگر میخواهید به

خدا نزدیکتر شوید که اگر این کار(نزدیکی به خد) انجام پذیرد در این صورت حتی اگر

آرزوهایتان برآورده نشود باز احساس آرامش و موفقیت در زندگی میکنید به نکات زیرتوجه

بفرمایید:

اول : شاید این کار از جانب پروردگار برای بیدار کردن شما باشد که این خود نشانه

عشق و محبتی است که خداوند نسبت به شما دارد و می خواهد که بیشتر به در خانه اش

بروید.

دوم : امید خود را به خدا از دست ندهید. چرا که نا امیدی از درگاه پر لطف الهی از

گناهان بزرگ است.

سوم : به خداوند متعال توکل داشته باشید .

چهارم : بنا به گفته رسول خدا (ص) دعا سلاح مومن است.[2]

 پس در هیچ حالتی این سلاح را بر زمین نگذارید. چرا که شیطان بر

انسان بی سلاح سریعتر مسلط می شود. حتی زمانی که شیطان القائات مأیوس کننده به شما

عرضه می کند از دعا غافل نشوید.[3]

پنجم : از توسل به چهارده

معصوم علیهم السلام غافل نشوید و در همه حال از آنها استمداد بجوئید .

ششم : همواره به یاد خدا باشید و خدا را فراموش نکنید.[4]

هفتم : سعی کنید در وقت نیایش با خدا اظهار درماندگی و زاری و التماس کنید.[5]

هشتم : اگر خدای ناکرده از شما گناهی سر زد بعد از گناه سریع توبه کنید.[6]

با

رعایت این نکات روحیه خداجویی را درون خود زنده کنید و به کارهایتان رنگ خدایی

بدهید (صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ

صِبْغَةً ؛ رنگ خدایى (بپذیرید! رنگ ایمان و توحید و اسلام) و چه رنگى

از رنگ خدایى بهتر است؟![7]

وباز اگر آرزویتان برآورده نشد نسبت به خدا بدبین نشوید چرا که او مصلحت ما را بهتر

از خودمان می داند.