خانه » همه » مذهبی » رهبری و ورود در ماجرای کرونا؟

رهبری و ورود در ماجرای کرونا؟


رهبری و ورود در ماجرای کرونا؟

۱۳۹۸/۱۲/۱۹


۱۸۰۰ بازدید

رهبر معظم خودش فکر کند که عدم خبر رسانی بموقع وعدم قرنطینه ی قم چه ظلم بزرگ وفاحشی را برای مردم بیچاره وبه فقر وفلاکت افتاده ی ایران رقم زد.اگر میخواهید پاسخ دهید که این امور مربوط به رهبر نیست. ما میگوئیم .چگونه رهبر مهمترین وظیفه ی نمایندگان مجلس که همانا تصویب بودجه سالانه ی کشورهست را با یک حکم حکومتی به شورای نگهبان میفرستد؟ اما دراین زمینه ها دخالت نمیکند،

دانشجوی محترم ضمن تشکر از تماس مجدد شما با این مرکز، یکی از مهم ترین آسیب ها در دوران بحران ها و حوادث مختلف، سیاسی کردن مسائل و تحریف اخبار و واقعیات به منظور بهره برداری های سیاسی از آنها می باشد، در ماجرای گسترش ویروس کرونا در ایران که چند مدتی است کشور ما نیز همچون بسیاری از کشورهای دنیا درگیر آن شده است متاسفانه شاهد گسترش اخبار و اطلاعات جعلی و غیر واقعی هستیم که با اهداف عمدتا سیاسی پخش می شود، از جمله آنها باید به دو مساله اشاره کرد: تاخیر در اعلام وجود این ویروس در کشور و دوم قرنطینه نکردن شهر قم.
بر این اساس ماجرای نخست به سیاست های نظام به منظور تحت الشعاع قرار نگرفتن راهپیمایی 22 بهمن و سپس انتخابات دوم اسفند گره زده می شود و ماجرای دوم به مخالفت های علما و مراجع با این تصمیم، این در حالی است که نظام اسلامی همواره اثبات کرده است که به دلیل اعتقاد راسخی که به آگاهی مردم دارد، آنها را به سرعت در جریان امور می گذارد، به ویژه در ماجرایی همچون ویروس کرونا که مستقیما با سلامت مردم در ارتباط بوده و هر گونه تاخیر در اطلاع رسانی به معنای تاخیر در آغاز فرآیند مقابله عمومی با آن می باشد. به همین دلیل پس از قطعی شدن علت مرگ دو بیمار در شهر مقدس قم که در اثر کرونا از دنیا رفتند، بلافاصله این موضوع به اطلاع عموم مردم رسیده شد، این در حالی بود که اگر نظام به دنبال پنهان کاری با اهداف سیاسی بود، می توانست موضوع را دو روز دیگر مخفی نماید و پس از انجام انتخابات اعلام نماید، ولی نظام اسلامی در شرایطی که تنها دو روز به برگزاری انتخابات باقی مانده بود این خبر را اعلام کرد که نتیجه آن نیز پایین آمدن درصد مشارکت مردم در انتخابات بود. در ارتباط با واقعی بودن این ماجرا شواهدی هم وجود دارد از جمله تاییدات نمایندگان سازمان بهداشت جهانی که انگیزه چندانی برای حمایت از نظام اسلامی ندارند و به همین دلیل می توان به اطلاعاتی که گویای صادق بودن نظام در این زمینه می باشد استناد نمود، به عنوان مثال رئیس هیئت اعزامی سازمان جهانی بهداشت به ایران در دیدار با استاندار قم با بیان اینکه ایران متعهدانه در حال ایستادگی در برابر ویروس کرونا است، گفت: نخستین کیس ویروس کرونا در ایران، ۱۹ فوریه (۳۰ بهمن) ثابت شد.(سایت اقتصاد آنلاین، eghtesadonline.com/n/29fl )
علاوه بر این، این مقام سازمان بهداشت جهانی یک بار دیگر نیز در دیدار با اصحاب رسانه به زمان وقوع کرونا از منظر سازمان بهداشت جهانی اشاره کرد که بر اساس آن، این زمان دقیقا با زمانی بود که اولین خبر در مورد ویروس کرونا در ایران انتشار یافت.(سایت خبرگزاری دانشجو، 18/12/1398، snn.ir/fa/news/833325)
با این تاییدات غیرواقعی بودن اخبار رسانه ها در باره پنهان کاری نظام اسلامی کاملا اثبات شد و مشخص شد که نظام اسلامی در این زمینه صادقانه به تعهدات اخلاقی خود عمل کرده است.
در مورد قرنطینه شهر مقدس قم نیز گفتنی است علیرغم اینکه علما و مراجع از همان روز اول آمادگی خود را برای همکاری با نظام سلامت اعلام کرده و در همین راستا کلیه دروس و نیز مراکز تجمع همچون همایش های علمی را تعطیل کردند، با این حال وزارت بهداشت به عنوان ستاد اصلی مدیریت بحران کرونا، مخالفت خود را با اعلام قرنطینه شهرها اعلام کرد، در این زمینه دکتر حریرچی، معاون وزیر بهداشت با بیان اینکه با قرنطینه به هیچ عنوان موافق نیستیم گفت: «قرنطینه برای قبل از جنگه جهانی اول برای طاعون و وبا است و چینی ها نیز در حال حاضر از قرنطینه ای که شده راضی نیستند. قرنطینه تبعاتی دارد و ما با قرنطینه موافق نیستیم.»(خبرگزاری دانشجویان ایران، ایسنا، isna.ir/news/98120503835)
اما در مورد دخالت رهبری در این مسائل نیز ابتدا باید اشاره کنیم کشور ما کشوری نهادمند است که در آن هر نهاد و مسئولی بر اساس اختیاراتی که بر عهده گرفته است به انجام مسئولیت پرداخته و در قبال آن نسبت به مقامات مافوق خود و نهادهای نظارتی باید پاسخگو باشد و نیازی به دخالت هر روزه رهبری در کار دستگاه های مسئول نمی باشد که این یک نقطه قوت برای نظام مردمسالار دینی می باشد. بر این اساس تا زمانی که برای رهبری محرز نشود که اقدام مجموعه ای از مجموعه های نظام باعث آسیب دیدن خط قرمزهای نظام شده و دخالت رهبری ضرورت دارد ، ایشان به صورت مستقیم وارد مساله نمی شوند و این فرصت را فراهم می کنند تا خود نهادها و دستگاه های مافوق آن و نیز نهادهای نظارتی ، به وظایف خویش عمل کنند و همه چیز روال طبیعی خود را طی کند . اما در صورتی که احراز شود که دخالت رهبری برای برگرداندن انحراف اساسی که در نظام تحقق یافته است و باعث عبور از خط قرمزها شده است ، ضرورت دارد ایشان وارد عمل شده و به وظایف خود قاطعانه عمل می کنند. یکی دیگر از موارد ورود رهبری به مسائلی که در مرحله اول بر عهده نهاد دیگری است معضلات و شرایط خاصی است که راهکار قانونی خاصی برای برون رفت از آن وجود ندارد و رهبری بر اساس ولایت مطلقه ای که بنا بر اصل 57 قانون اساسی به صورت رسمی و قانونی به رسمیت شناخته شده است از طریق صدور حکم حکومتی برای آن راهکار ارائه می کند، به عنوان مثال در شرایط بحران کرونایی اخیر که هر گونه تجمعی از جمله تجمع نمایندگان مجلس مخاطراتی را به همراه داشت و در نتیجه مجلس نیز بالاجبار تعطیل شد و از طرف دیگر کار بررسی بودجه کشور در آستانه آغاز سال جدید به دلیل تعطیلی مجلس دچار مشکل شده بود و از طرف سوم، قانون اساسی و سایر قوانین موضوعه هیچ گونه راهکاری برای برون رفت از این وضعیت و حل مشکل ارائه نکرده بود، رهبری برای حل این معضل ورود پیدا کرده و بر اساس درخواست رئیس مجلس شورای اسلامی اقدام به صدور حکم حکومتی و تایید قانون گذاری توسط کمیسیون تلفیق نمودند.
این در حالی است که در هیچ یک از مواردی که مطرح شده است از جمله قرنطینه شهر قم، هیچ یک از شرایطی که مستلزم ورود مستقیم رهبری باشد وجود نداشت و به همین دلیل جریان امور به صورت طبیعی و بر اساس اصل نهادمندی که پیش تر توضیح آن گذشت اداره شده و می شود.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد