این سه کلمه ازیک ریشه نیستندبلکه ازدوریشه هستند .روضه ازریشه ( روض ) و اجوف واوی است و به معنای باغ و بستانى است که با آب همراه باشد (مفردات) . در اقرب الموارد می گوید: روضه نگویند مگر آنکه با آن یا در کنار آن آب باشد. اما علت این که به مراسمی که در آن ذکر مصیبت اهلبیت علیهم‌السلام می‌شود، روضه می‌گویند آن است که در حدود پانصد سال قبل کتابی تحت عنوان «روضة الشهدا» نوشته‌ی ملا حسین کاشفی در خصوص ذکر مصایب اهل بیت نوشته شد و چون آن کتاب را در بالای منابر می‌خواندند و می‌گفتند می‌خواهیم کتاب روضه را بخوانیم کم کم این اصطلاح برای مراسم ذکر مصیبت اهل بیت متداول شد. البته این اصطلاح با مراسم عزاداری اهل بیت که واقعا باغی از باغهای بهشت است, تناسب دارد .2.ریاضت ازهمان ریشه روضه یعنی( روض) است .ریاضت در لغت به معنای تربیت کردن و در اصطلاح علم اخلاق به معنای وادار کردن نفس بر ادای واجبات و اجتناب از محرمات است.از آن به مناسبت در باب جهاد سخن گفته اند . واژه ریاضت درلغت درباره حیوان به کار رفته و مراد از آن تأدیب و تمرین دادن و وادار کردن حیوان بر رفتار مورد نظر صاحبش و بازداشتن آن از حرکات ناپسند مى باشد.3. ورضایت ازریشه رضا از (ر ض و) و ناقص واوی است و در هر صورت در مقابل خشم است و برخی آن را به معنای موافقت با میل و خواسته انسان دانسته اند و در اصطلاح معنایی جدا از معنای لغوی ندارد و در میان عامه مردم به معنای موافقت دل با عملى از اعمال است، بدون اینکه ناراحت شود و احساس تضادى کند، مثلا مى گویند: فلانى به فلان امر راضى شد یعنى موافقت کرد و از آن امتناع نورزید و این رضایت به صرف کراهت نداشتن حاصل مى شود، و لازم نیست که دوست هم داشته باشد.