ظاهرا مقصود شما از روایت مربوط به مورد اول روایت اول از دو روایت ذیل است که در کافی در باره سوار شدن زن بر زین آمده است.
3- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ سَهْلِ بْنِ زِیَادٍ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ الْأَشْعَرِیِّ عَنِ ابْنِ الْقَدَّاحِ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ: نَهَى رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ یُرْکَبَ سَرْجٌ بِفَرْجٍ «1».
4- عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ عَنْ إِسْمَاعِیلَ بْنِ یَسَارٍ عَنْ مَنْصُورِ بْنِ یُونُسَ عَنْ إِسْرَائِیلَ عَنْ یُونُسَ عَنْ أَبِی إِسْحَاقَ عَنِ الْحَارِثِ الْأَعْوَرِ قَالَ قَالَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع لَا تَحْمِلُوا الْفُرُوجَ عَلَى السُّرُوجِ فَتُهَیِّجُوهُنَّ لِلْفُجُورِ. (الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 5، ص: 516) اگر در روایت دقت کنید در روایت سخن از سوار شدن بر مرکب به میان نیامده و سوار شدن بر زین مطرح شده و در خصوص روایت دوم آمده زن را سوار بر زین نکنید تا او را برای فجور تهییج کنید زین شامل زین اسب و دوچرخه و موتور و مانند آن می شود، در مورد سوار شدن زن بر زین متذکر می شویم سوار شدن زن بر زین به شکل مخصوص و متعارف آن موجب تحریک شهوت جنسی زن است و از سوی دیگر با عفت زن و مستور بودن وی نیز منافات دارد به همین جهت در روایات مورد مذمت قرار گرفته و در روایت دوم فروع کافی که ترجمه کردیم به موضوع تحریک جنسی زن اشاره شده بود قابل ذکر است نشستن زن بر روی صندلی وسیله نقلیه بلا اشکال است ضمن آنکه در روایات نهی از سوار شدن زن بر زین، این سوار شدن مقید به رانندگی کردن زن نشده وصرف سوار شدن بر زین مورد مذمت است که اگر قرار باشد صندلی ماشین ویا هر وسله نقلیه مانند آنرا نیز شامل شود لازمه آن این است که زن به عنوان سر نشین نیز سوار بر ماشین و یا هر مرکبی نشود در حالی که چنین برداشتی خلاف بدیهیات دین است قابل ذکر است سوار شدن زن بر زین اسب دوچرخه و مانند آن در صورتی که مفسده ای نداشته باشد و در انظار دیگران نباشد به گونه ای که مصداق تبرج باشد حرام نیست.
روایت مورد دوم که به آن اشاره کرده اید این روایت است:
وَ قَالَ: «إِنَّمَا هَلَکَتْ نِسَاءُ «6» بَنِی إِسْرَائِیلَ مِنْ قِبَلِ الْقُصَصِ، وَ نَقْشِ الْخِضَابِ». (الکافی (ط – الإسلامیة)، ج 5، ص: 520)
یعنی زنان بنی اسرائیل هلاک شدند از ناحیه موی جلو سر و نقش خضاب.
مرحوم مجلسی اول در شرح من لا یحضر این احتمال را داده است که مقصود از روایت این باشد که موی جلو سر و دست های خضاب شده خود را نمی پوشانده اند و به نامحرم نشان می داده اند و این موجب جلب توجه و مفتون شدن مردان بنی اسرائیل می شده است ( روضة المتقین فی شرح من لا یحضره الفقیه (ط – القدیمة)، ج 8، ص: 509)
مرحوم فیض کاشانی نیز در توضیح روایت دیگری که در باره موی جلو سر وارد شده (لا یحل لامرأة حاضت أن تتخذ قصة أو جمة.) نیز همین احتمال را مطرح کرده است و می گوید: و کان المراد باتخاذهما إبداؤهما للرجال و لعلهن کن یبدین. الوافی، ج 22، ص: 856